.01. "Chloe" 6- OKF "Iluzja" Częstochowa http://filmaster.pl/film/chloe/.
2. 6.01. "The Social Network" 7 - OKF "Iluzja" Częstochowahttp://filmaster.pl/film/the-social-network/
3. 7.01. "Amerykanin" 8 - OKF "Iluzja" Częstochowa http://filmaster.pl/film/the-american/
4. 12.01. "Pogrzebany" 6 - OKF "Iluzja" Częstochowa http://filmaster.pl/film/buried/
5. 14.01. "Miasto Boga" 9 -OKF "Iluzja" Częstochowa w ramach projektu Nowe Horyzonty Edukacji Filmowej http://filmaster.pl/film/cidade-de-deus/
6. 15.01. "Zabiłem moją matkę" 8 - OKF " Iluzja" Częstochowahttp://filmaster.pl/film/jai-tue-ma-mere/
7. 19.01. "Joanna" OKF 5 - "Iluzja" Częstochowa http://filmaster.pl/film/joanna/
8. 24.01. "Wyjście przez sklep z pamiątkami" 8 - OKF "Iluzja" Częstochowahttp://filmaster.pl/film/exit-through-the-gift-shop/
9. 26.01. "Miód" 9 - OKF "Iluzja" Częstochowa http://filmaster.pl/film/bal/
10. 28.01. "Mr Nobody" 8 - OKF "Iluzja" Częstochowa`http://filmaster.pl
/film/mr-nobody/
11. 7.02. "Czarny" 5 - OKF "Iluzja"
12. 14.02. "China blue" 7 - OKF "Iluzja"
13. 19.02. "127 godzin" 7 - Cinema City Katowice
14. 24.02. "Królestwo zwierząt" 9 - OKF "Iluzja"
15. 4.03. "Chanel i Strawiński" 8 - OKF "Iluzja"
16. 11.03. "Jak zostać królem" 7 - OKF "Iluzja"
17. 15.03. "Berlin Calling" 6 - OKF "Iluzja"
18. 18.03. "Młyn i krzyż" 9 - OKF "Iluzja"
19. 22.03. "Czarny czwartek - Janek Wiśniewski padł" 8 - OKF "Iluzja"
20. 1.04. "Poznasz przystojnego bruneta" 7 - OKF "Iluzja"
21. 11.04. "Niepokonani" 6 - Cinema City Częstochowa
22. 12.04. "Czarny łabędź" 9 - OKF Częstochowa
23. 13.04. "Ja też!" 9 - OKF Częstochowa
24. 15.04. "Pogorzelisko" 7 - OKF Częstochowa
25. 26.04. "Krzyk śnieżnego lwa" 7 - Klubokawiarnia Tamtam Częstochowa w ramach festiwalu "Uwaga:Okupacja"
26. 2.05. "Dwa Rebrandty w ogrodzie" 5 - OKF Częstochowa
27. 7.05. "Upadek gubernatora" 7 - OKF Częstochowa w ramach 8. Planete Doc Review
28. 17.05. "Bejbis" 3 - OKF Częstochowa
29. 20.05. "Somewhere. Między miejscami" 7- OKF Częstochowa
30. 23.05. "XXY" 8 - OKF Częstochowa
31. 3.06. "*W lepszym świecie" 9 - OKF Częstochowa
32. 4.06. "Nieściszalni" 8 - OKF Cze-wa
33. 7.06 "Karen płacze w autobusie" 6 - OKF Czewa
34. 16.06. "Zakazane owoce" 7 - OKF Czewa
Przegląd EuroShorts 2011 - 18.06 OKF Czewa w ramach VI Nocy Kulturalnej
35. Kielitiettyni
36. Cost of Living
37. Amar
38. Spin
39. Lost&Found;
40. Shitty Boyfriend"
41. Tabu
42. Just a Pitch
43. March 9th
44. 22. 06. "Lincz" 7 - OKF Czewa
45. 24.06. "Jaskinia zapomnianych snów" 7 - OKF Czewa
46. 27.06. "Armadillo" 8 - OKF Czewa
47. 1.07. "Melancholia" 9 - OKF Czewa
48. 10.07. "Miejski serwis randkowy" 6 - OKF Czewa
49. 13.07. "80 dni" - OKF Czewa
50. 15.07. "Moskitiera" - OKF Czewa
51. 25.07. "Drzewo życia" - OKF Czewa
ENH 2011

26.07
52. Grabarz
53. "Nagroda"
27.07
54. "Brak"
55. "Tunnelvision"
56. "Moja łódź podwodna"
57. "Rocky Horror Picture Show"
28
58.Habemus papam
59. Człowiek z Hawru
60. Wagonowy prześladowca
29.
61. Koń turyński
62. Niewybaczalne
63. Wasted youth
30.
64. Pewnego razu w Anatolii
65. Pina
66. Tato
31,
67. Poza szatanem 7
68. Śpiąca królewna 6

69. 5.08. "Kieł" 9 OKF Czewa
70. 9.08. "Nic do oclenia" OKF Czewa
71. 16.08. "Chico i Rita" 8 OKF Czewa
72. 16.08. "Najszczęśliwsza dziewczyna na świecie" 7 OKF Czewa
73. 20.08. "Wtorek, po świętach" 7 OKF Czewa
74. 1.09. "Debiutanci"
Festiwal Integracja Ty i Ja
75. 8.09 "Nora nadal żyje" 8
76. 8.09. "Uśmiech i w nogi" 7
77. 21.09 "Italiani" 5 - OKF Częstochowa
78. 26.09. "W imieniu diabła" 4 okf częstochowa
79. 28.09. "Kret" 7 OKF Częstochowa
80. 3.10 "O północy w Paryżu" 8 OKF Czewa
81. 4.10. "Tlen" 7 OKF Czewa
82. 10.10. Hangover 2 - 5, OKF Czewa
83. 13.10. "Ewa" - 9, OKF Czewa
84. 20.10. "Ki" - 5, OKF Czesto
85. 25.10. "Nawet deszcz" 6OKF Cz
86. 28.10. "Baby są jakieś inne" 7 Cinema City Czewa
87. 30.10. "Sen o Afryce" 5 OKF Czewka
88. 4.11 "Noise" 6 OKF
89. 4.11. " "Klatka" 4 OKF
90. 5.11. "Skóra, w której żyję" 5 OKF
91. 7.11. "Pożegnania" 9 OKF NHEF
92. 10.11 "Rozstanie" 8 OKF
93. 19.11. "Chodorkowski" 9 OKF
94. 25.11. "Ziemia ludzi" 7 OKF Sputnik nad Polską
95. 4.12. "Mir. dziesięć lat w Afganistanie" OKF Czewa Human Doc
96. 8.12 "Lapońska odyseja" 8 OKF Czewa
97. 13.12. "Wymyk" 8 OKF Czewa
98. 14. 12 "CRAZY" 8 OKF Czewa
99. 18.12 "Jeden dzień" 6 OKF
100. 22.12 "Chłopiec na rowerze" 7 OKF
101. 27.12 "80 milionów" 7 OKF Czewa
102. 27. 12 "Chciwość" 7 Cinema City Czewa
103. 29.12 "Mission Impossible - Ghost Protocol" Cinema City Czewa
553. 30.12 " Wyjazd integracyjny" 8 OKF Czewa

2012

Styczeń

554"Zero" http://filmaster.pl/film/zero/

555"Nie ten człowiek" http://filmaster.pl/film/nie-ten-czlowiek/

556"Code blue" http://filmaster.pl/film/code-blue/

557"Z daleka widok jest piękny" http://filmaster.pl/film/z-daleka-widok-jest-piekny/

Luty

558"Arirang" http://filmaster.pl/film/arirang/

559"Róża" http://filmaster.pl/film/roza-2011/

560"Spotkania na krańcach świata" http://filmaster.pl/film/encounters-at-the-end-of-the-world/

561"Sala samobójców" http://filmaster.pl/film/sala-samobojcow/

Marzec

562"W ciemności" http://filmaster.pl/film/in-darkness/

563"Yes-mani naprawiają świat" http://filmaster.pl/film/the-yes-men-fix-the-world/

564"Hans Kloss - stawka większa niż śmierć" http://filmaster.pl/film/kloss-podwojna-stawka/

Kwiecień

565 Schizocity http://filmaster.pl/film/schizopolis/

566 Klasa http://filmaster.pl/film/entre-les-murs/

567 Zapiski z Toskanii http://filmaster.pl/film/copie-conforme/

Maj

668 Samotność liczb pierwszych http://filmaster.pl/film/la-solitudine-dei-numeri-primi/

Czerwiec

669"Polisse" http://filmaster.pl/film/polisse/

Lipiec

570"Trzy"

671 "Najsamotniejsza z planet" http://filmaster.pl/film/the-loneliest-planet/

672 "Valhalla Rising" http://filmaster.pl/film/valhalla-rising/

673 "Rzeź" http://filmaster.pl/film/carnage/

NH 12

674 "Koń turyński" http://filmaster.pl/film/a-torinoi-lo/

675 "Bestie południowych krain" http://filmaster.pl/film/beasts-of-the-southern-wild/

676 "Barbakan"

677 "Moje miejsce"

678 "Za płotem"

679 "Pokój 237" http://filmaster.pl/film/room-237/

680 "Legenda Kaspara Hausera" http://filmaster.pl/film/la-leggenda-di-kaspar-hauser/

POLSKIE FILMY KRÓTKOMETRAŻOWE - ANIMACJE 2

681 Bajkowe kroniki kucharskie Kamil Jaworek / Polska 2012 / 6’

582 Pieska Odyseja 2006 Maciej Majewski / Polska 2012 / 14’

583 Miraż Izumi Yoshida / Polska 2011 / 6’

684 Nie ma to jak w kinieUrszula Palusińska / Polska 2012 / 5’

685 Kinefaktura Marcin Giżycki / Polska 2012 / 3’

686 Agnieszka Izabela Bartosik-Burkhardt / Polska, Francja 2012 / 10’

587 Dr Charakter przedstawia 2.Piotr Dumała / Polska 2011 / 8’

688 Loading Zofia Mikołajczak / Polska 2011 / 5’

689 Tajemnica Góry Malakka Jakub Wroński / Polska 2011 / 20’

690 Szkice Chopina Dorota Kobiela / Polska 2011 / 2’

691 Carnalis Anita Kwiatkowska-Naqvi / Polska 2012 / 4’

692 Marina Abramowic Artystka obecna http://filmaster.pl/film/marina-abramovic-the-artist-is-present/

693 Spodziewane straty http://filmaster.pl/film/mit-verlust-ist-zu-rechnen/

694 Czarnogóra, czyli perły i wieprze http://filmaster.pl/film/montenegro/

695 "Dziurka od klucza http://filmaster.pl/film/keyhole/

696 Tala od różańca http://filmaster.pl/film/tala-od-rozanca/

697 Czarna krew http://filmaster.pl/film/black-blood/

698 Opóźnienie http://filmaster.pl/film/la-demora/

599 Holy Motors http://filmaster.pl/film/holy-motors/

600 Suck http://filmaster.pl/film/suck/

701 Ambasador http://filmaster.pl/film/the-ambassador/

702 Oburzeni http://filmaster.pl/film/indignados/

603 Cygan http://filmaster.pl/film/cigan/

Sierpień

604 Nietykalni http://filmaster.pl/film/intouchables/

705 Prometeusz http://filmaster.pl/film/prometheus/

706 Jiro śni o sushi http://filmaster.pl/film/jiro-dreams-of-sushi/

707 Sanatorium pod klepsydrą http://filmaster.pl/film/sanatorium-pod-klepsydra/

708 Marigold Hotel http://filmaster.pl/film/the-best-exotic-marigold-hotel/

709 Rzecz o mych smutnych dziwkach http://filmaster.pl/film/memoria-de-mis-putas-tristes/

Wrzesień

610 Wrong http://filmaster.pl/film/wrong/

611 Jest jak jest

Listopad

612 W drodze http://filmaster.pl/film/on-the-road/

613 Sasiedzkie dźwięki http://filmaster.pl/film/o-som-ao-redor/

614 Post tenebras lux http://filmaster.pl/film/post-tenebras-lux/

2013

Filmy kin-owe 2013

2014

644-684

KIN-OWE 2014

Styczeń
1. Niebiańskie żony łąkowych Maryjczyków, Rosja 2012http://filmaster.pl/film/nebesnye-zheny-lugovykh-mari/
2. Shirley - wizje rzeczywistosci
3. Pod mocnym aniołem
4. Nimfomanka
Luty
5Nimfomanka czII
6Papusza
7Zniewolony
Marzec
8 Tajemnica Filomeny
Kwiecień
9. Pan od muzyki
Maj
Grand Budapest Hotel
Lipiec
11. Babadook
12 Witaj w klubie
13 Nebraska.
14. Kertu - miłość jest ślepa.
15 Wszystko stracone.
16. Cobra
17 Nefandus,
18Federsee,
19Démontable,
20Kudryavka – mała kulka sierści,
21 2011 12 30,
22 Mały blok cementu z rozczochranymi włosami
23 Model wioski
24 Gotyk
25 Moebius
26 Taniec rzeczywistości
27 Między nami dobrze jest
28 Drakula 3D
29 Debussy
30 Porwanie Michela Houlebequa
31 Locke
32 Biały cień
Sierpień
33 Podróż na sto stóp
Wrzesień
34 Bardzo poszukiwany człowiek
Październik
35. Mechaniczna pomarańcza
36 Perełki na dnie
37 Nudne popołudnie
38 Przychodzi facet do lekarza
Listopad
39 Gottland
Grudzień
40 Makabratura
684 Pociagi pod specjalnym nadzorem

2015

KIN-owe 2015

Styczeń

685 Spotkanie http://www.filmweb.pl/film/Spotkanie-2007-393689

686 Hobbit http://www.filmweb.pl/film/Hobbit%3A+Bitwa+Pi%C4%99ciu+Armii-2014-662242

Luty

687 Polskie gówno http://www.filmweb.pl/film/Polskie+g%C3%B3wno-2014-491487

688 Ida http://www.filmweb.pl/film/Ida-2013-546529

689 Disco polo http://www.filmweb.pl/film/Disco+Polo-2015-716498

Marzec

690 Dwa dni , jedna noc http://www.filmweb.pl/film/Dwa+dni%2C+jedna+noc-2014-682082

691 5 rozbitych kamer http://www.filmweb.pl/film/5+rozbitych+kamer-2011-644476

692 Sąsiady http://www.filmweb.pl/film/S%C4%85siady-2014-697761\

Kwiecień

693 Carte Blanche http://www.filmweb.pl/film/Carte+Blanche-2015-702937

694 Bóg nie umarł http://www.filmweb.pl/film/B%C3%B3g+nie+umar%C5%82-2014-684049

695 Przytul mnie http://www.filmweb.pl/film/Przytul+mnie-2010-564485

Maj

696 Wędrówka na Zachód http://www.filmweb.pl/film/W%C4%99dr%C3%B3wka+na+Zach%C3%B3d-2014-707248

697 Gołąb przysiadł na gałęzi i rozmyśla http://www.filmweb.pl/film/Go%C5%82%C4%85b+przysiad%C5%82+na+ga%C5%82%C4%99zi+i+rozmy%C5%9Bla+o+istnieniu-2014-651341

698 Anioł http://www.filmweb.pl/film/Anio%C5%82-2013-679268

699 Kochankowie z księżyca http://www.filmweb.pl/film/Kochankowie+z+Ksi%C4%99%C5%BCyca.+Moonrise+Kingdom-2012-604523

Czerwiec

700Taxi Teheran http://www.filmweb.pl/film/Taxi-Teheran-2015-732456

701Twarz anioła http://www.filmweb.pl/film/Twarz+anio%C5%82a-2014-696413

Lipiec

702 Stary człowiek i może http://www.filmweb.pl/film/Stary+cz%C5%82owiek+i+mo%C5%BCe-2014-710255

703Mangelhorn http://www.filmweb.pl/film/Manglehorn-2014-689561

704 Dresik

705 Nowa dziewczyna http://www.filmweb.pl/film/Nowa+dziewczyna-2014-699194

706 Idol http://www.filmweb.pl/film/Idol-2015-670316

707 Amy http://www.filmweb.pl/film/Amy-2015-701669

708 Heavy Mental http://www.filmweb.pl/film/Heavy+Mental-2013-662059

709 Anioły rewolucji http://www.filmweb.pl/film/Anio%C5%82y+rewolucji-2014-740155

710 Adventurados http://www.filmweb.pl/film/Adventurados-2015-750647

711 35 krów i kalashnikov http://www.nowehoryzonty.pl/film.do?id=7710

712 Ewangelia wg Mateusza http://www.filmweb.pl/film/Ewangelia+wg+%C5%9Bw.+Mateusza-1964-32328

713 Niewielu z nas http://www.filmweb.pl/film/Niewielu+nas-1996-147265

714 Skarb http://www.filmweb.pl/film/Skarb-2015-743085

715 Pasolini http://www.filmweb.pl/film/Pasolini-2014-711937

716 Znikający punkt http://www.filmweb.pl/film/Znikaj%C4%85cy+punkt-2015-737353

717 Wzgórze wolności http://www.filmweb.pl/film/Wzg%C3%B3rze+wolno%C5%9Bci-2014-713344

718 Lizie.lisia wróżka http://www.filmweb.pl/film/Liza%2C+lisia+wr%C3%B3%C5%BCka-2014-690161

719 The Lobster http://www.filmweb.pl/film/The+Lobster-2015-702950

720 Duke of Burgundy http://www.filmweb.pl/film/Duke+of+Burgundy.+Regu%C5%82y+po%C5%BC%C4%85dania-2014-705363

721 Zakazany pokój http://www.filmweb.pl/film/Zakazany+pok%C3%B3j-2015-736811

722 Miara człowieka http://www.filmweb.pl/film/Zakazany+pok%C3%B3j-2015-736811

723 Płomień http://www.nowehoryzonty.pl/film.do?id=7722&ind=rodzajTytulu%3d1%26edycjaFest%3d15%26indeksAZ%3dP%26typOpisu%3d0%26typ%3daz%26page%3d0

724 Ciało Anny Fritz http://www.filmhttp://www.filmweb.pl/film/Inna+podr%C3%B3%C5%BC+na+Ksi%C4%99%C5%BCyc-2015-744367web.pl/film/Cia%C5%82o+Anny+Fritz-2015-736676

725 Inna podróż na Księżyc http://www.filmweb.pl/film/Inna+podr%C3%B3%C5%BC+na+Ksi%C4%99%C5%BCyc-2015-744367

726 Po tym co było http://www.filmweb.pl/film/Z+tego%2C+co+by%C5%82o%2C+po+tym%2C+co+by%C5%82o-2014-716655http://www.nowehoryzonty.pl/film.do?id=7974&ind=rodzajTytulu%3d1%26edycjaFest%3d15%26indeksAZ%3dK%26typOpisu%3d0%26typ%3daz%26page%3d0

727 Koń Dineiro http://www.nowehoryzonty.pl/film.do?id=7974&ind=rodzajTytulu%3d1%26edycjaFest%3d15%26indeksAZ%3dK%26typOpisu%3d0%26typ%3daz%26page%3d0

728 W głowie się nie mieści http://www.filmweb.pl/film/W+g%C5%82owie+si%C4%99+nie+mie%C5%9Bci-2015-682170

Sierpień

729 Lekcja http://www.filmweb.pl/film/Lekcja-2014-725309

Wrzesień

730 Młodość http://www.filmweb.pl/film/M%C5%82odo%C5%9B%C4%87-2015-706142

731 Legenda Kaspara Hausera http://www.filmweb.pl/film/Legenda+Kaspara+Hausera-2012-624752

Październik

732 Król życia http://www.filmweb.pl/film/Kr%C3%B3l+%C5%BCycia-2015-728436

733 Pilecki http://www.filmweb.pl/film/Pilecki-2015-713678

734 Żyć nie umierać http://www.filmweb.pl/film/%C5%BBy%C4%87+nie+umiera%C4%87-2015-730099

735 Dzień babci http://www.filmweb.pl/film/Dzie%C5%84+babci-2015-745958

736 Obiekty znalezione

Listopad\

737 Sól ziemi http://filmaster.pl/film/the-salt-of-the-earth

Grudzień

738 Czy Noam Chomsky jest http://www.filmweb.pl/film/Czy+Noam+Chomsky+jest+wysoki+czy+szcz%C4%99%C5%9Bliwy-2013-700753

739 Listy do M2 http://www.filmweb.pl/film/Listy+do+M.+2-2015-736267

740 Makbet http://www.filmweb.pl/film/Makbet-2015-696196

2016

741-840

Moja kinowa 100 w 2016 roku

Głównie moje ukochane kina "OKF Iluzja" Częstochowa i "Nowe horyzonty" Wrocław

Styczeń
Zupełnie Nowy Testament http://www.filmweb.pl/film/Zupe%C5%82nie+Nowy+Testament-2015-719855
Nadejdą lepsze czasy http://www.filmweb.pl/film/Nadejd%C4%85+lepsze+czasy-2014-732676
Lucyfer http://www.filmweb.pl/film/Lucyfer-2014-724289
Tysiąc i jedna noc cz.1 http://www.filmweb.pl/film/Tysi%C4%85c+i+jedna+noc+%E2%80%93+cz.+1%2C+niespokojny-2015-717674
Moje córki krowy http://www.filmweb.pl/film/Moje+c%C3%B3rki+krowy-2015-722780
Cygan http://www.filmweb.pl/film/Cygan-2011-621577
Syn Szawła http://www.filmweb.pl/film/Syn+Szaw%C5%82a-2015-725060
Dziewczyna z portretu http://www.filmweb.pl/film/Dziewczyna+z+portretu-2015-493475

luty

Labirynt Fauna http://www.filmweb.pl/Labirynt.Fauna
Anomalisa http://www.filmweb.pl/film/Anomalisa-2015-673091
11 minut http://www.filmweb.pl/film/11+minut-2015-695453
Body http://www.filmweb.pl/film/Body+Cia%C5%82o-2015-714087
Umrika http://www.filmweb.pl/film/Umrika-2015-685907
Ave, Cesar! http://www.filmweb.pl/film/Ave%2C+Cezar-2016-711695

marzec

Carol http://www.filmweb.pl/film/Nadejd%C4%85+lepsze+czasy-2014-732676
Zjawa http://www.filmweb.pl/film/Zjawa-2015-586583
Zbawienie http://www.filmweb.pl/film/Zbawienie-2015-745922
Barany http://www.filmweb.pl/film/Barany.+Islandzka+opowie%C5%9B%C4%87-2015-737917
El Clan http://www.filmweb.pl/film/El+Clan-2015-737367
Zabójczyni http://www.filmweb.pl/film/Zab%C3%B3jczyni-2015-691638

kwiecień

Opowieść o miłości i mroku http://www.filmweb.pl/film/Opowie%C5%9B%C4%87+o+mi%C5%82o%C5%9Bci+i+mroku-2015-465891
Mama http://www.filmweb.pl/film/Mama-2014-709353
Mustang http://www.filmweb.pl/film/Mustang-2015-742573
Spotlight http://www.filmweb.pl/film/Spotlight-2015-723550
Nieobecność http://www.filmweb.pl/film/Nieobecno%C5%9B%C4%87-2014-733695
Scena ciszy http://www.filmweb.pl/film/Scena+ciszy-2014-718529
Historie rodzinne http://www.filmweb.pl/film/Historie+rodzinne-2012-664932
Cienie zapomnianych przodków http://www.filmweb.pl/film/Cienie+zapomnianych+przodk%C3%B3w-1964-102851
Cały ten cukier http://www.filmweb.pl/film/Cienie+zapomnianych+przodk%C3%B3w-1964-102851

Maj

Opiekun http://www.filmweb.pl/film/Opiekun-2015-742272
Wszystko gra http://www.filmweb.pl/film/WSZYSTKOGRA-2016-751665
Nasza młodsza siostra http://www.filmweb.pl/film/Nasza+m%C5%82odsza+siostra-2015-724413

Czerwiec

Babka http://www.filmweb.pl/film/Babka-2015-735131
Walser http://www.filmweb.pl/film/Walser-2015-745428
Śmierć w Sarajewie http://www.filmweb.pl/film/%C5%9Amier%C4%87+w+Sarajewie-2016-757321
Kosmos http://www.filmweb.pl/film/Kosmos-2015-730157
Film o pankach http://www.filmweb.pl/film/Film+o+pankach-1983-192308
Zad wielkiego wieloryba http://www.filmweb.pl/film/Zad+wielkiego+wieloryba-1987-11911
Alicja po drugiej stronie lustra http://www.filmweb.pl/film/Alicja+po+drugiej+stronie+lustra-2016-690291

Lipiec

"Blokada http://www.filmweb.pl/film/Blokada-2015-747676
Przyjaźń czy kochanie? http://www.filmweb.pl/film/Przyja%C5%BA%C5%84+czy+kochanie-2016-726610
Wojna http://www.filmweb.pl/film/Wojna-2015-732095
Lolo http://www.filmweb.pl/film/Lolo-2015-729830
Pitbull. Nowe porządki http://www.filmweb.pl/film/Pitbull.+Nowe+porz%C4%85dki-2016-747433
Facet na miarę http://www.filmweb.pl/film/Facet+na+miar%C4%99-2016-748574
Czarny mróz http://filmaster.pl/film/la-helada-negra/
Cień Chomisso I http://filmaster.pl/film/chamissos-schatten/
Świt http://www.filmweb.pl/film/%C5%9Awit-2015-757655
Kołysanka do bolesnej tajemnicy http://www.filmweb.pl/film/Ko%C5%82ysanka+do+bolesnej+tajemnicy-2016-757320
No home movie http://www.filmweb.pl/film/No+Home+Movie-2015-746262
Hot sugar http://www.filmweb.pl/film/Hot+Sugar+i+jego+zimny+%C5%9Bwiat-2015-740039
Cmentarz wspaniałości http://www.filmweb.pl/film/Cmentarz+wspania%C5%82o%C5%9Bci-2015-743084
Freak Orlando http://www.filmweb.pl/film/Freak+Orlando-1981-136443
Eisenstein w Meksyku http://www.filmweb.pl/film/Eisenstein+w+Meksyku-2015-707019
Miles Davis i ja http://www.filmweb.pl/film/Miles+Davis+i+ja-2015-701612
Dzieciństwo wodza http://www.filmweb.pl/film/Dzieci%C5%84stwo+wodza-2015-709737
Wieczna poezja http://www.filmweb.pl/film/Wieczna+poezja-2016-749213
Awaria http://www.filmweb.pl/film/Awaria-2016-768983
Korporacja http://www.filmweb.pl/film/Korporacja-2015-702904
Ja Olga Hepnarova http://www.filmweb.pl/film/Ja%2C+Olga+Hepnarova-2016-659452
Śmierć Ludwika XIV http://www.filmweb.pl/film/%C5%9Amier%C4%87+Ludwika+XIV-2016-764213
Orchidee http://www.nowehoryzonty.pl/film.do?typOpisu=&id=8766&ind=typ=cykl&idCyklu=642
Południe http://www.filmweb.pl/film/Po%C5%82udnie-1983-112814

Sierpień

Zjednoczone stany miłości http://www.filmweb.pl/film/Zjednoczone+stany+mi%C5%82o%C5%9Bci-2015-729537
Neon Demon http://www.filmweb.pl/film/Neon+Demon-2016-677753
Kwiat wiśni http://www.filmweb.pl/film/Kwiat+wi%C5%9Bni+i+czerwona+fasola-2015-743050
Śmietanka towarzyska http://www.filmweb.pl/film/%C5%9Amietanka+towarzyska-2016-742862
Boska Florence http://www.filmweb.pl/film/Boska+Florence-2016-731317
Neonowy byk http://www.filmweb.pl/film/Neonowy+byk-2015-748473
Komuna http://www.filmweb.pl/film/Komuna-2016-734392

Wrzesień

Julieta http://www.filmweb.pl/film/Julieta-2016-739982
To, co jest możliwe Integracja Ty i ja
Michał Integracja Ty i ja
Dobrze zapamiętuję Integracja Ty i ja
Człowiek http://filmaster.pl/film/human/
Destrukcja http://www.filmweb.pl/film/Destrukcja-2015-688536

Październik

Ostatnia rodzina http://www.filmweb.pl/film/Ostatnia+rodzina-2016-735683
Planeta singli http://www.filmweb.pl/film/Planeta+Singli-2016-751987
Excentrycy http://www.filmweb.pl/film/Excentrycy%2C+czyli+po+s%C5%82onecznej+stronie+ulicy-2015-739774
Ja, Daniel Blake http://www.filmweb.pl/film/Ja%2C+Daniel+Blake-2016-759290
Dziewczyna z pociągu http://www.filmweb.pl/film/Dziewczyna+z+poci%C4%85gu-2016-746043

Listopad

Wołyń http://www.filmweb.pl/film/Wo%C5%82y%C5%84-2016-724694
Jestem mordercą http://www.filmweb.pl/film/Jestem+morderc%C4%85-2016-753545
Pali się, moja panno http://www.filmweb.pl/Pali.Sie.Moja.Panno
Miłość blondynki http://www.filmweb.pl/Milosc.Blondynki
Pociągi pod specjalnym nadzorem http://www.filmweb.pl/Pociagi.Pod.Specjalnym.Nadzorem
Diabelski wynalazek http://www.filmweb.pl/film/Diabelski+wynalazek-1958-208947
Stokrotki http://www.filmweb.pl/film/Stokrotki-1966-117957
Palacz zwłok http://www.filmweb.pl/film/Palacz+zw%C5%82ok-1968-106296
Zaćma http://www.filmweb.pl/film/Za%C4%87ma-2016-742974
Prosta historia o morderstwie http://www.filmweb.pl/film/Prosta+historia+o+morderstwie-2016-753119

Grudzień

Nieznajoma dziewczyna http://www.filmweb.pl/film/Nieznajoma+dziewczyna-2016-745336
Ederly http://www.filmweb.pl/film/Ederly-2015-728602
Człowiek z marmuru http://www.filmweb.pl/film/Cz%C5%82owiek+z+marmuru-1976-1123
The Rolling Stones:Ole!Ole!Ole! http://www.filmweb.pl/film/The+Rolling+Stones+Ol%C3%A9+Ol%C3%A9+Ol%C3%A9-2016-773525
Hiszpański temperament http://www.filmweb.pl/film/Hiszpa%C5%84ski+temperament-2014-688941
Paterson http://www.filmweb.pl/film/Paterson-2016-759639
Siedem minut po północy http://www.filmweb.pl/film/Siedem+minut+po+p%C3%B3%C5%82nocy-2016-714492
Dusigrosz http://www.filmweb.pl/film/Dusigrosz-2016-771154

2017

841-959

119 filmów obejrzanych w kinie w 2017

W zasadzie 118 , bo "Po tamtej stronie" obejrzałem dwa razy, ale było kilka krótkich metraży, które ujmowałem w bloki, więc jak tam kto liczy, niech liczy. W sumie wychodzi, że co trzeci dzień byłem w kinie. Jeśli dorzuciłbym jeszcze jeden festiwal oprócz Nowych Horyzontów to mógłbym osiągnąc połowę dni w roku w kinie. czego sobie życzę. Filmy oglądam w kinie. Komputer TV to dla mnie zastępniki. Chciałbym jednak w kinach mniej komercji, bo męczy mnie ona strasznie.

KINOwe 2017

959

2018

960-1059

tyczeń

1. Party

2.Serce miłości

3.Gniew

4. Gra o wszystko

5. Walc z Bashirem

6. Atak paniki

7.Dzikie róże

8. Gotowi na wszystko. Exterminator

Luty

9 Tamte dni, tamte noce

10. 60 kilo niczego

11. Amerykański sen

12. Najpiękniejsze fajerwerki ever

13. 3 billboardy za Ebing, Missouri

14. Disaster Artist

15 Slow West

Marzec

16 Viktoria

17 Jeszcze nie koniec

18. Lady Bird

19 Kształt wody

20 Nic widmo

21 Czas mroku

22 Profesor Marsden i Wonder Woman

23 Wieża . Jasny dzień

24 Happy end

Kwiecień

25 Twarz

26 Niewidzialne

27 Felicite

28 Banana Motherfker

29 Nigdy cię tu nie było

30 Madame

31 Moja miłośc

Maj

32 Znikasz

33 Kosmiczna surykatka

34 Śmierc Stalina

35 Spotkamy się w zaświatach

36 Balanga

37 Zimowi bracia

38 Ignacy Loyola

39 Wyspa psów

Czerwiec

40 Tully

41 Ślimaki

42 Najbrzydsze auto świata

43 Zimna wojna

44 W cieniu drzewa

Lipiec

45 Isabelle i mężczyźni

46 Obietnica poranka

47 Na głęboką wodę

48 Ava

49 41 dni nadziei

50 Ostatnie prosecco hrabiego

51 Blanka

52 Sezon diabła

53 Lek i psy

54 Krew Pedro Costa

55 Noc okrywa swiat

67 Oko na Julię

68 Na plazy Chesil

69 MCQueen

Sierpien

56 Rodziny sie nie wybiera

57 Czlowiek ktory zabil DonKichota

58 Nieposłuszne

59 Pod ciemnymi gwiazdami

60 303. Bitwa o Anglie

Wrzesien

61Underground

62 Konkurs Forman

63Plan B

64 A gdyby tych orkiestr nie bylo Forman

65 Lato

66 Dywizjon 303 Historia prawdziwa

70 Żona

71 Przyjęcie na 10 osób plus 3

72 Dogman

Październik

73 Kler

74 Krzysiu, gdzie jesteś?

75,76,77,78,79 Częstochowa 1918-1939, Etiudy Sylwestra Chęcińskiego Lato, Człowiek nie umiera, Rozmowa kontrolowana z Sylwestrem Chęcińskim, "Dziewczyny z Szymanowa" Magdaleny Piekorz, Festiwal Braci Krzemińskich

80 Winni

81 Cezar musi umrzeć

82 Climax

83 53 wojny

84 7 uczuc

85 Pierwszy człowiek

Listopad

86 Jeszcze jeden dzień życia

87 Jak pies z kotem

88 Utoya

89 Bohemian rapsody

Grudzień

90 Fuga

91 Narodziny gwiazdy

92 Roma

93 Kraina wielkiego nieba

94 Autsajder

95 Wszystko, co kocham

96 Cheff Flyn

97 Planeta singli2

98 Oni

99 Wszystkojest miłością

100 Pech tonie grzech

2019

Styczeń

1060

1060 Bohemian rapsody

1061 Touch me not

1062 dom który zbudował Jack

1063 Wszystko co kocham

1064 Mój piękny syn

Luty

1065Anioł

1066Dzikość serca

1067 Faworyta

1068 Green book
1069 Granica
1071 Walc w alejkach
1072 Kafarnaum
Marzec
1073
Gdyby ulica Beale umiała mówić
1074 Szczęśliwy Lazzarro
1075 To właśnie życie
1076 Wspomnienie lata
1077 Aga
1078 Nagi lunch
1079 Vice - luty
1080 Wszyscy wiedzą
1081 Monument
1082 Kurier
1083 Ciemno, prawie noc
1084 Zlodziejaszki
Kwiecien

1085 Fay Grim
1086 Ogrod rodzinny. Dezerter
1087 Schyłek dnia
1088 Biały kruk
1089 Cena wszystkiego
1090 Kapitan
1091 Petra
1092 Tajemnica Henriego Picka
1093 Vox Lux

Maj

1094 Pamiątki Claire Darling
1095 Kamerdyner
1096 Tranzyt
1097 Okruny, podły, zły
1098 Słodki koniec dnia

Czerwiec

1099"Dzika grusza" Nuri Blige Celyan Turcja
1100 Catalina -
1101 "Rocketman"
1102 "Dama Kier"

Lipiec
1103 Midsommar. W biały dzień
1104 Yesterday
1105 Laleczka
1106 Anna
1107 Ja teraz kłamię

50/2019 "Midsommar. W biały dzień" - horror w pełnym słońcu straszy bardziej, niby jak WickerMan, ale, nawet nie o to chodzi, że brutalniejszy, po prostu straszniejszy, działający ostro na psychikę poprzez niesamowity klimat. Ja odebrałem ten film jako ostrzeżenie przed neopogaństwem, że odrzucając tradycyjną tożsamość chrhześcijańską (w szerokim słowa znaczeniu) mimowolnie szukamy duchowości w rudymentach cywilizacji. I to, przy całej problematyczności filozofii chrześcijańskiej i wpływu, jaki przez wieki i dziś wywierała, jest cholernie niebezpieczny grunt. Miałem podobnie z filmem "Wieża, Jasny dzień" Jagody Szelc, wyczuwam pewne podobieństwo, tyle że Midsommar jest naprawdę na maxa pojechany

51/2019 "Yesterday" reż. Danny Boyle Edzie Sheeran dlaczego sprowadziłeś Beatelsów do poziomu swojej tandety? I kto ci na to pozwolił?

52/2019 "I znowu zgrzeszyliśmy, dobry Boże!" - sympatyczne, wesołe i daje do myślenia

53/2019 "Kobieta idzie na wojnę" Podobały mi się zdjęcia, lekko surrealny klimat, ekologiczna wymowa, ale mam jeden podstawowy zarzut pod adresem takich filmów - brak im kopa, jakiegoś pazura, który pobudzałby widza co jakiś czas. Podobnie miałem z filmem o tych szwedzkich trollach. Rozmydla się to wszystko w tym pozytywnym nastawieniu i wierze w siebie i swoją moc.

54/2019 "Tommaso" Abel Ferrara. Znany reżyser portretuje swoje rozterki i późno popołudniowy kryzys u progu starości, szczególnie życie u boku młodej partnerki i późne ojcostwo. Ferrara szczerze, wręcz ekshibicjonistycznie, ukazuje swoje lęki. Jest to uderzające tym bardziej, że obok świetnego Willema Dafoe główne role grają jego partnerka i córka. To jest film o tym, że mija pewna epoka, że takich postaci jak Ferrara czy Dafoe ale także Keitel, DeNiro, Hoffman już nie spotkamy - mija epoka "maczyzmu". Świat coraz bardziej bezpłciowy, bez wyrazu. I chociaż Ferrarze brakuje mocy, powstrzymuje się niejednokrotnie przed powiedzeniem "za dużo", to ja ten film rozumiem i szanuję. Miało być współczesne 8i pół a wyszło 7/10.

55/2019 "Monos -oddział małp" reż. Alejandro Landes Argentyńskie objawienie - składający się z nastolatków oddział partyzancki gdzieś w Ameryce Południowej ma pilnować amerykańskiej lekarki. Oniryczne obrazowanie, nieprecyzyjność czasu i przestrzeni, filmowana z rozmachem przyroda przenoszą tę historię w stronę surrealistycznej przypowieści na temat narodzin przemocy. Nieprzypadkowe stają się skojarzenia z "Jądrem ciemności" Conrada, "Czasem apokalipsy" czy "Władcą much" 8/10

56/2019 "Opętanie" reż. Andrzej Żulawski Nowe Horyzonty są jedyną okazją, by nadrobić zaległości, a takim filmem jest "Opętanie" Żuławskiego - psychlogiczny horror wywiedziony z romantycznej tradycji. Można odczytać ten film przez pryzmat rozpadu związku Żuławskiego z Małgorztą Braunek. Siła kobiety to niszcząca siła demona. Naturalistyczna wizja w tym filmie to jazda na krawędzi szalonych kreacji aktorskich, głównie Isabelle Adjani, grającej kobietę-diabła. Szalone kino, wielkie kino którego dziś próżno szukać 9/10

57/2019 "Antologia duchów miasta" Nawiedzony dom, duchy na ulicach miasteczka - niby horror, ale bardziej niepozbawiona ironii refleksja nad sensem ludzkiego życia i przeżywaniem żałoby. Historia sfilmowana z użyciem różnych technik, obraz momentami rozpikselowany przypomina kamery gospodarcze bądź stare wideo. Kamera często porusza się za obiektami, czyniąc naturalistyczny efekt, który kontrastuje z fantastyką niemal romantyczną. A to tylko film o wymieraniu małych społeczności w scenerii zmrożonej kanadyjskiej prowincji. Najlepszy film Denisa Cote, jaki widziałem. 7/10

58/2019 "Szatańskie tango" Do kina wszedłem o 13.00, wyszedłem o 22.00. Niczego nie żałuję. Odwrotnie - pozostaję pełen zachwytu dla filmu, który widziałem już dwukrotnie, ale dopiero teraz mogłem podziwiać ten filmowy poemat smutku. W tonach szarości rozgrywa się ludzki dramat niespełnienia i pustki, a każdy kadr jest w filmie Belli Tara jak samoistne dzieło sztuki. Druga część jest jak trans, w którym czas przestaje się liczyć, a trzecia niesie to uczucie do samego końca. 10/10

59/2019 "Młoda dziewczyna" Szokujący debiut Catherine Breillat pozostaje dalej szokujący - pamiętnik z okresu dojrzewania nastolatki niweluje granice wstydu. Klimat drapieżnego soft porno z lat 70-tych robi swoje. Może nic więcej, ale wystarczy 7/10

60/2019 "Długa podróż dnia ku nocy" reż .Bi Gan Dużo obiecywałem sobie po filmie BiGana prezentowanym w cyklu Mistrzowie - nazwa zobowiązuje, ale moje oczekiwania nie w pełni zaspokojone. Piękne ujęcia, hipnotyczny klimat jak we "Wkraczając w pustkę" Gaspara Noe, ale nie czułem chemii z tym filmem. Trochę jak film noir, opowieść o gangsterach, trochę melodramat, a trochę nowohoryzontowy snuj z długą, oniryczną sekwencją 3D. Wszystkiego po trochu ale nic do końca. I to poczucie niespełnienia dużych oczekiwań.7/10

61/2019 "Dzięki Bogu" reż
Francis Ozon Strywializowany temat pedofilii w Kościele. Grupa ofiar spotyka się w walce ze zmorami przeszłości i hierarchią kościelną i zamienia tę walkę w jedną wielką medialną imprezę. Najlepsze są sceny nabożeństw, ukazujące potęgę Kościoła i dla nich warto. 3/10

62/2019 reż. Kazuo Hara 1987 "Naga armia cesarza" Japoński dokument o brutalności, graniczącej z terrorem w poszukiwaniu straszliwej prawdy o wojnie Ale najciekawszy jest bohater, Kenzo Okuzaki, który zabiera ekipę filmową, by pokazać jak bezkompromisowo dociera do prawdy o pewnej egzekucji, która miała miejsce na Nowej Gwinej w czasie II wojny światowej. Z rozmów , które przeprowadza z tymi, którzy przeżyli, wyłania się obraz straszliwych wojennych wspomnień weteranów, zmuszanych do nieludzkich zachowań, z drugiej strony poraża bezkompromisowość głównego bohatera, który dąży do ujawnienia prawdy za wszelką cenę, nawet cenę przemocy, i zmienia się na naszych oczach w niebezpiecznego szaleńca, wręcz terrorystę. Warto sięgnąć po ten film, który znajdziecie na YouTube z angielskimi napisami. Bardzo warto. 8/10

63/2019 "Siedzący słoń" Przepiękny, czterogodzinny film o chińskiej rzeczywistości, zanurzony w depresji i szarości. Gdybym chciał komuś opowiedzieć, czym jest depresja to już nie muszę - wystarczy obejrzeć ten film. Reżyser Hu Bo popełnił samobójstwo w wieku 24 lat i chyba opowiedział nam o tym, co czuł, jak wielki ból i jak wielkie piękno było jego codziennym doświadczeniem. 4i pół godziny takiego intensywnego przeżywania smutku bez kropli łzy dla nas może być terapią. Za aspekt psychologiczny i estetyczny 9/10

64/2019 "Nasz czas" reż. Carlos Reygadas Osobiste kino Reygadasa to rodzaj pamiętnika. W filmie główne role zagrały autentyczne postaci - reżyser, jego bliscy i przyjaciele. W przepięknie sfilmowanej scenerii meksykańskiego rancza rozgrywa się dramat rozpadającej rodziny. W przeciwieństwie do "Siedzącego słonia" depresja bohaterów rodzi się w pięknym krajobrazie i dostatnim życiu. Raygadas tworzy, mimo poetyckich ujęć, bardzo realistyczny, w przeciwieństwie do jego wcześniejszych filmów, obraz relacji międzyludzkich. Ważną, w zasadzie symboliczną rolę odgrywa z pasją sfilmowana natura, która staje się jednym z bohaterów dramatu. Bardzo lubię takie osobiste, niezakłamane kino, ale nie zawsze efekt jest tak przejmujący. Przykładem takiej pułapki był przecież film Abla Ferrary "Tommaso", gdzie nie wszystko się udało 8/10

65/2019 "Owoce namiętności" reż. Shujio Terayama Słynna historia O opowiedziana przez japońskiego reformatora teatru. Diaboliczny Stephane (w tej roli Klaus Kinsky u szczytu swej popularności) oddaje młodziutką O do chińskiego burdelu u progu rewolucji Mao, by poddać próbie ich uczucie. To ciekawa rzecz, że na tym najbardziej równościowym i tolerancyjnym festiwalu można zobaczyć kino tak seksistowskie i mizoginiczne. Ale na tym właśnie polega tolerancja, by nie wypierać tego, co jest częścią naszej tradycji. Jest to świat, którego pewnie dobrze, że już nie ma, ale niektóre baśniowe sceny wywołują niezatarte wrażenie. Mokre sny w samo południe czyli 6/10

66/ 2019 Najlepsze lata reż.Jonah Hill Przyjemne sentymenty lat 90-tych, czyli dzieciak kontra świat w epoce deskorolek, bitów, subkultury hip-hop. O dojrzewaniu na wesoło. Bylo ale działa. Tyle. A Jonaha Hilla znacie choćby z Rekinów wojny, ja uwielbiam Dzikie łowy

67/2019 "Dzieci umarłych" reż. Pavel Liska, Kelly Cooper Jeśli filmy festriwalu Nowe Horyzonty mogą zaskoczyć, bo zawsze jest to kino bardzo specyficzne, to "Dzieci umarłych"są dziwne. Nakręcony "szesnastką" film o zombie to jednocześnie szalona zabawa, nawiązująca do horrorów klasy F, tak nieudolna, że aż śmieszna, ale w tym całym zombie-cyrku chodzi jednak o pokazanie i obśmianie stereotypów. Twórcy walą z grubej rury rubasznych żartów zestawiając Hitlera, zakorzeniony w tradycji faszyzm, holokaust i islamskich uchodźców. Tyle że nie wiadomo, jaka jest wymowa tego filmu. O to już nie zadbali i chwała im za to. 8/10

68/2019 To była do tej pory największa przyjemność, płynąca z przebywania na sali kinowej podczas festiwalu. Czas mijał w czasie projekcji jak szalony, a zakręty formalne i scenariuszowe cieszyły mnie jak dziecko pragnące łakoci. Ale ten film to przede wszystkim bezpretensjonalne oskarżenie drapieżnej cywilizacji "białego człowieka" i kolonialnych uwarunkowań. Groteskowa wizja Filho, znanego nam z "Sąsiedzkich dźwięków" i "Aquariusa", wcale nie jest dla nas zabawna, gdyż pokazuje, że w kolonialnym podejściu niewiele się zmieni, a może być gorzej. Ten film jest po pierwsze doskonale i z pasją zrealizowany, po drugie łączy kino gatunkowe (western) z ważnym przesłaniem. Jeśli tylko będziecie mieć okazję to nie wahajcie się i idźcie na "Bacurau" - film o brazylijskiej zapadłej dziurze, gdzie ludzie mają swoją godność i potrafią o nią walczyć. 8/10

69/2019 Zdrajca reż. Marco Bellocchio Sprawa sędziego Falcone opowiedziana z włoską elegancją, trzyma w napięciu od pierwszego eleganckiego ujęcia do samego końca, a opowiedziana jest z perspektywy Tommaso Buscetty, świadka koronnego, dzięki któremu w latach 80-tych za kraty trafiło kilkuset członków Cosa Nostry - wielu otrzymało wyrok dożywotniego więzienia. Kara śmierci dosięgła sędziego Falcone, choć wiedział na co się naraża, był konsekwentny w walce z mafią i zginął w zamachu wraz z małżonką. Niesamowita postać, heros tamtych czasów. Buscetta zaś dożył na wolności sędziwego wieku i zmarł z przyczyn naturalnych. Jeśli lubicie połączenie kina gangsterskiego z dramatem sądowym, nie zawiedziecie się. 7/10

70/2019 Synonimy Francuskie w stylu i intelektualnym ujęciu kino o naszych iluzjach i marzeniach, którym daleko jest do rzeczywistości. Film w intrygujący sposób traktuje o języku i jego meandrach, które mogą sprowadzić nas na manowce, bo same słowa, mówiące o wartościach, nie wystarczą. Dużo literackich i filmowych odniesień w bardzo szlachetnej formie 7/10

71/2019 "Złota rękawiczka" reż. Fatih Akin No to była ekstrema - film o seryjnym zabójcy bez konfekcji von Triera tylko do bólu realistycznie z Hamburgiem lat 70-tych w tle (co ciekawe czas i miejsce akcji odpowiadają momentowi narodzin Akina). Jak ktoś lubi Bukowskiego, Jerofiejewa, jak ktoś lubi prozę Jarosław Błahy to jest to absolutne must see - i to nawet nie chodzi o sceny ćwiartowania zwłok tylko o ten smród zgnilizny, bijący z ekranu i o fantastyczne "ćmy barowe" tworzące ludzkie panoptikum w knajpie "Złota rękawiczka". Do wyrzygania. 8/10

72/2019 "Tajemnice Morza Sargassowego" Tsoumerkas, twórca świetnego "Płomienia" i czołowy reżyser greckiej Nowej Fali, idzie w kierunku kina gatunkowego i realizuje kryminał, gdzie udaje mu się osiągnąć ciekawy efekt portretu greckiej prowincji doby kryzysu i swoistego niepokoju egzystencjalnego bohaterów - każdy z nich ma jakąś tajemnicę, każdy przeżywa jakąś traumę, każdy normalny chce uciec, chce się wyrwać. Kawałek porządnego kina 6/10

73/2019 "Rzućmy książki, wyjdźmy na ulicę" reż. Shijo Terrayama - tak wógóle to prawie musical, w dodatku autobiograficzny, w dodatku z lat 70-tych, który kipi od kontrkulturowej jazdy. A tak w ogóle - czy w Japonii była kontrkultura? Jak nie, jak tak? 7/10

74/2019 White Noise 4,5 godzinny traktat poetycko filmowy o prostytucji we współczesnym świecie. Mogę mówić o minusach, o tym że to bardzo trudny i ciężki film. Ale po co? Reżyser Antoine d'Agata jeżdził przez lata po najgorszych burdelach całego świata. Chciał powiedzieć - prostytutki mają głos! I ten głos, może niepotrzebnie tak poetycki, jest głosem porażającym. Kobieta sprowadzona do funkcji worka na spermę przemawia, przemawia do nas wszystkich. I tego głosu nie chcemy usłyszeć, a te przepiękne długie ujęcia bolą 9/10

75/2019 "Calypso" Takich interpretacji mitów greckich jak w przypadku historii Odyseusza i Calypso lepiej unikać, choć histeryczne reakcje masowo wychodzących widzów wydają mi się mimo wszystko nieco na wyrost. Zresztą inspiracją był nie mit a obraz Buckelina. Dobra, dajmy spokój, bo nigdy tu nie przyjedziecie - uczciwe 3/10

76/2019 Zombie Child reż. Bertrand Bonello To nie jest oczywisty film o zombie, tym bardziej że kojarzy się ze "Stowarzyszeniem umarłych poetów" tylko w żeńskim wydaniu. No dobra - jest to kino o różnicach kulturowych (jak zresztą widać na zdjęciu) i to kino z najwyższej półki. Zresztą trudno się dziwić - w końcu Bonello to reżyser "Nokturamy". 7/10

77/2019 "Przynęta" Oldskul, który dotyka. Mark Jenkin nakręcił film o rybaku bez złotej rybki, rybaku, który walczy o przetrwanie w skomercjalizowanej rzeczywistości nadmorskiego miasteczka. Efekt zderzenia światów, jaki został uzyskany, jest bardzo ciekawy - zdjęcia na czarno-białej 16-ce zostały zmontowane w charakterystyczny dla kina niemego sposób, ale to co widzimy na ekranie jest całkiem współczesne. Gorszy pieniądz wypiera lepszy - mówi Jenkin. Rozrywka i tandeta wypiera pracę i wierność zasadom. To nie jest kraj dla starych ludzi. 7/10

78/2019 "Podróż" Bardzo dobre kino drogi z Bałkanów. Słodko-gorzkie refleksje nie pozbawione są tutaj humoru, który lubi zahaczać o czerń. Film z jednej strony poetycki i szlachetny w formie, z drugiej nie brak w nim tej dozy szaleństwa, która sprawia , że historia ma "zakręconą" bohaterkę, którą da się lubić, "zakręcone" sceny rodzajowe i "zakrecone" obserwacje. 7/10

79/2019 "Plaże Agnes" Kolejna filmowa biografia w tym roku na Nowych Horyzontach. Agnes Varda, reżyserka francuskiej Nowej Fali, łączyła w swojej twórczości dokument i fabułę, chcąc pokazać swoją prawdę. W swoim ostatnim przed śmiercią filmie dokonuje podsumowania - opowiada o całej swej twórczości, inspiracjach i sile tworzenia z charakterystyczną dla niej czułą drapieżnością. Jeśli miałbym określić, czym jest kino kobiet to twórczość Vardy byłaby najlepszym przykładem - liryzm, wręcz czułość, połączone z ważnymi tematami, które potrafią zaboleć bardzo mocno. 8/10

80/2019 "Van Gogh" Van Gogh wg Schnabla.. Van Gogh był twórcą niezrozumianym, chyba nie miał nawet świadomości przełamywania schematów w sztuce. Dziś popkultura upupia jego malarstwo, a fototapety ze słonecznikami jakże często zdobią mieszkania wielbicieli twórczości. Taką fototapetą był "Loving Vincent" - łzawa historyjka opowiedziana na kolorowo i bajerancko. Julian Schnabel ma już na swoim koncie niezłego Basquiata, ale dlaczego po raz kolejny musiał bohaterem uczynić holenderskiego malarza? Może chciał odczarować tę fototapeciasrską aurę? Ale efekt mimo Willema Dafoe i innych gwiazd na ekranie okazuje się mizerny. Ten film nie ma tempa, jest rozmemłany wizualnie i wydaje się całkowicie bez pomysłu. A ten pomysł, ta idea musiała być u podstaw dzieła, by kolejny raz reinterpretować życiorys Van Gogha. Za dobre chęci, którymi jest piekło wybrukowane 4/`10

81/2019 "Plażowy haj" reż. Harmony Korine Balanga trwa i to na całego. W roli Moondoga czyli współczesnego Lebowskiego, Matthew McConaughey, który robi wszystko na P i wcale się tego nie wstydzi.Co jest ważne w tym filmie? Wszystko na P. Ale najważniejszy jest sam Moondog, choć w filmie występuje też Snoop Dog. Harmony Korine dla imprezowiczów. 7/10

82/2019 Mowa ptaków "Mowa ptaków" pewnie miała być hołdem dla Andrzeja Żuławskiego, a była sumą wszystkich strachów polskiego inteligenta doby PiSu - ta cykoria może śmieszyć, ale to nie jest śmiech zamierzony, czyli komisja gdyńskiego festiwalu miala rację, a nasze wojowanie czyni nas tak samo śmiesznymi jak popisy aktorów na ekranie i "trud" reżysera. Za wrobienie w tę niezręczną sytuację 3/10

83/2019 Symfonia Prokofiewa tłem dla historii niewidomego rosyjskiego "młokosa" podczas I wojny 6/10

84/2019 "Tam gdzieś musi być niebo" Komedia palestyńska - mówi to panu coś?

85/2019 "Wiejska ciuciubabka" reż. Shuji Terrayama Wstrząsająco piękne

86/2019 "Spermula" Charles Matton rok1976 W porównaniu do filmu Catherine Breillat film Mattona to lekka komedia erotyczna o zabarwieniu feministycznym i ze szczyptą SF. Nic takiego a na seans ludzi przyciągnął tytuł "Spermula" - pierwotnie miał on brzmieć "Miłość to rzeka w Rosji". Widać moc marketingu. 5/10

87/2019 "Młody Ahmed" Francja 2019 reż. Bracia Dardenne. Bracia D. w swoim stylu o radykalizacji w kolejnym pokoleniu. Ameryki to oni nie odkrywają, mówiąc dość wyraźnie, że prawdziwi nauczyciele są gdzie indziej, a nie w szkole. 6/10

88,89,90 / 2019 Likwidacja, Jak Fernando Pessoa uratował Portugalię, L.Cohen Nazwisko Pessoa jest dla mnie jak magnes. Trzy filmy w jednym zestawie - Likwidacja - gość zamalowuje stare obrazy, niezłe ale mogło być lepsze; Pessoa - genialny krótki film na bazie trzech wierszy poety i hasła reklamowego Cola Loki(wiadomo - zero product placement, więc zrzyna z Lemoniadowego Joe), które uratowało Portugalie przed demonami ukrytymi w butelce z charakterystyczną długą szyjką. Kupa śmiechu. A teraz najlepsze LCohen - jedno ujęcie kamery, po lewej dwie metalowe beczki, żółty kanister
i czarne worki, po prawej maszyna rolnicza w kolorze czerwonym, dalej słupy wysokiego napięcia, w górze błękitne niebo - i tak przez 45 minut. Film wyraża stan ducha mieszkańców stanu Oregon doby Trumpa.Wymaga głębszej refleksji. Za ostatni film 10/10 za zestaw 7/10

91/2019 "Truposze nie umierają" Postnowohoryzontowe. To już nie ten sam Jarmusch, ale dalej ok. 6/10

92/2019 "Deszczowy dzień w NY" Woody Alien nie taki zły jak się bałem, a możliwe, że całkiem niezły, bo dla mnie najlepszy od dawna - kameralny i bezpretensjonalny. 6/10

93/2019 93/2019 "Obywatel Miłość" Historia Ciechowskiego z punktu widzenia fanki a potem żony, czyli biograficzno-dokumentalna nędza w kinie. Nawet nie chce mi się pomstować na ten filmopodobny produkt. Poza tym - pewne rzeczy wypada po prostu zostawić dla siebie, żeby nie wyjść na idiotkę.

94/2019 "Maiden" - znów dokument bez wielkich emocji. Oczywisty dokument o pierwszej w historii załodze kobiecej, która wzięła udział w wyścigu dookoła świata. Najwyżej 5/10

95/2019 "Pewnego razu w Hollywood" Prawdziwi faceci, prawdziwe laski, czyli piękna baja o świecie, którego dziś już nie ma. I skopane przez "faszystów" tyłki "dzieci kwiatów". Powiem tak, jak mówią niepodrabialni debile, po Pulp fiction to mój numer2 wśród filmów Tarantino. 8/10

96/2019 "Na bank sie uda" Polska 2019 Na bank się nie udało 3/10

97/2019 "Ból i blask" PamiętnikAlmodovaraa. Chyba jego najlepszy film dla mnie 7/10

98/2019 Amanda znaczy po polsku "Na zawsze razem', ale.film bardzo poruszający, film o trudnych relacjach. W kinie raczej pusto, więc musiało być zaskoczenie in plus. 7/10

99/100/2019 "Czarnobóg" Polska 2018/2019 "Mój kraj taki piękny' Faszyzm, faszyzm, faszyzm, faszyzm, wszędzie faszyzm. Kiedy przyszli po mnie nie protestowałem, miałem tego po dziurki w nosie 3/10

101/2019 "Piranie" Wlochy 2019 Nieletni gangsterzy z moralnymi dylematami. Było, ale warto.

102/2019 "Parasite" To że jest to absolutnie genialny i szokujaco zaskakujący widza film, to jedna sprawa, ale tę czarę geniuszu przepełnia rozwiązanie tajemnicy wszystkich nawiedzonych domów. 10/10

103/2019 "Pożegnanie jesieni" Trelinski oddał hołd Witkacemu 50 lat po jego samobójstwie, Czytaj! zrobił to jeszcze raz po 30 latach. Ten film żyje i brzmi aktualnie, a może jeszcze bardziej dziś.O zgrozo.

104/2019 Polityka - wolę Vegete chamską i szyderczą zamiast na siłę filozoficzno-umoralniajacą. Ten film ratują aktorzy, którzy dobrze się bawią odgrywając swoje polityczne pierwowzory. JAK na taką legendę to zdecydowanie duże rozczarowanie. Razi brak spójności , epizodycznośc akcji, gdy brak energii dialogom.

105/2019 "Legiony" Ostatnio widziałem gorsze filmy polskie - np. "Pech to nie grzech", "Miłość jest wszystkim" albo "Mowa ptaków", więc bez przesady.

106/2019 "Nie znajomi" Polska W oczekiwaniu na "Kobietę w ogniu" oglądam tę naszą rodzimą pulpę patriotyzmu, polityki, miłości i nienawiści.

107/2019 Boże ciało Przepraszam, ale dla mnie to zwykła polska filmowa tandeta.

108/2019 Joker Skończone i pełne arcydzieło pod każdym względem- reżyserii, scenariusza, montażu, gry aktorskiej, scenografii, muzyki, charakteryzacji.Moze brakło efektów specjalnych, ale za to także dziękuję. To połączenie Taksówkarza i Batmana kopie w mózg i kopie w duszę.

109/2019 edukacyjne "Komunia" Elżbieta Zamecka

110/2019 "Portret kobiety w ogniu" Powiem tylko, że jeśli nie chcecie przegapić pięknego, malarskiego, romantycznego i że wszech miar kobiecego filmu o miłości zrodzonej z prawdy sztuki, to jutro ostatni seans w Częstochowie. Chyba że wrócimy kiedyś w Playbacku w Gaude Mater

Ten film domaga się dużego formatu.

111/2019 Ikar. Legenda Mietka Kosza. Najsłabszy film Pieprzycy, o którym szybko zapomnę, ale warto dla jednej sceny. I dla muzyki. Nie udało się oddać fenomenu jazzu na przełomie lat 60/70. Trochę szkoda. A Ogrodnik? Trochę z Beksińskiego, trochę z bohatera Chce się żyć, dobrze, że nie z Disco polo.

112/2019 "Obywatel Jones" Nowy film Agnieszki Holland to powrót do dobrego kina w jej wykonaniu. Sceny klęski głodowej na Ukrainie w latach 30. to jej najlepszy filmowy moment w ogóle - porażające.

113/2019 "Blue ruin" reż Jeremy Saulnier Cykl Playback

114/2019 Wejście kinowe 114/2019 Edukacyjne. Green Book

115/2019 "Irlandczyk" reż. Martin Scorsese 2019 Mafia starych dziadów, czyli kino starców w pełnej krasie.

116/2019 "Kult.Film" Wiadomo, że fanom się spodoba, ale jestem mimo wszystko rozczarowany. Zwykły dokument o sympatycznych ludziach i muzyka, którą lubię, to za mało w wypadku 'Kultu", żeby powiedzieć, że jest ok. O 13.15 w niedzielę 3/4 sali OKF zapełnione. Na koniec filmu Kazik mówi, składając publiczności hołd, ważne słowa: "Bez was by nas nie było, nie byłoby naszej muzyki". Dużo czasu zajęło mi, by to zrozumieć - Częstochowa nie lubi kina artystycznego, nie chce go. Lubi teatr, operę, jazz - takie nie-filmy obejrzycie w grudniu OKF, lubi bajki dla dzieci, komercję, hity kinowe, ale kina artystycznego nie chce. Po prostu - nie ma na nie tutaj miejsca, bo nikt tego nie chce oglądać. Na najpiękniejszym, jedynym seansie "Dzikiej gruszy" Ceylana były 3 osoby i nikt nie rozpaczał, że nie zobaczył tego filmu. Nie słyszałem. Muszę się z tym pogodzić i czekać na Wrocław, może jeszcze jakiś festiwal. Życie kinomana to nie koncert życzeń.

Grudzień
117/2019 "Na noże" Spłynęło po mnie jak po kaczce. Nie zostało nic. Kino starych zgredów.

118/2019 "Amy" reż. Asif Kapadia profilaktyczno-edukacyjnie.
119/2019 Lighthouse Ten film ma olbrzymi ciężar i piękno, ale brakło mu lekkości.
120/2019 "Księżyc Jowisza" reż. Kornel Mundruczo Kino w Gaude Mater. Magiczne i przedświąteczne.
121/2019 "Serce do walki" To że jest to film ekstremalnie beznadziejny, to jedna sprawa, ale po raz pierwszy zobaczyłem film sztuk walki bez scen walki i do tego jest to jeden z niewielu w polskim kinie znanych i zdiagnozowanych przypadków kina sztuk walki. Tzn. są pewne przesłanki, że te sceny w filmie są, ale trzeba się ich domyśleć. Straszne.

122/2019 "Mr. Gaga" Kino w Gaude Mater i cykl Playback są dla mnie remedium na naszej pustyni. Rekord frekwencji dziś budzi nadzieję i wiarę w ludzi.

1190/1232019 "Oficer i szpieg" reż. Roman Polański To jest film tak sterylny, tak szlachetny, że nie starczyło miejsca na emocje. Jest szacunek, ale brak dreszczy, a przecież za te dreszcze kochaliśmy filmy Polańskiego. Na pewno to jego najlepszy film od wielu, wielu lat.

2020

1. "1914" reż Sam Mendes
2. "Jojo Rabbit" reż Taika Waititi
3. "Cały ten cukier"
4. "Między morzem a oceanem"
5. "Magiczne noce" reż. Paolo Virzi
6 "Gwiazda Piołun" reż Henryk Kluba
To był pierwszy seans w OKF, była to zarazem premiera ostatniego filmu Henryka Kluby - reżysera pochodzącego z położonej blisko Częstcchowy Przystajni. Scenariusz napisał także związany z Czętochową Władysław Terlecki. Pięknie było powrócić do tego wszystkiego, czym OKF był na początku, a z czego tak niewiele dziś zostało. Film zapomniany, pominięty, film, który nie trafił w swój czas, a przecież dziś wydaje się wyjątkowy i pełen artyzmu na tle bardziej wspólczesnej, rodzimej produkcji. Okazuje się, że mamy u siebie perły arthouse'owego kina. Roman Gutek, byłoby pięknie przypomnieć te zapomniane perełki polskiej kinematografii.
7. "Psy3". W imię zasad. O tych, którzy odchodzą w imię zasad. I o tym, co nie zna zasad. To nie ma także płci. Pasikowski jest tak genialnym reżyserem, że Fabiańskiemu dał rolę jąkały, żeby uwiarygodnić brak dykcji aktora.
8. "La Strada" reż. Frederico Fellini
9. "Serce do walki" reż. Kacper Anuszewski
10. Gwiezdne wojny. Skywalker/ Odrodzenie
11. "Sokół z masłem orzechowym"
12. "Osierocony Brooklyn"
1205\13\2020. "Deerskin"

26. "25 lat niewinności" reż. Jan Holoubek Obowiązek obowiązkiem i nie jest to kolejna filmowa biografia w stylu "Bogów" - gładka i przewidywalna. To podobało mi się najbardziej, że film o Tomaszu Komendzie jest zrobiony z mozołu każdego z 6540 dni, które jako pedofil-morderca spędził za kratami - czyli w hierarchii więziennej istota równa karaluchowi. Co uwierało? Najbardziej to, że nie pokazano dobrze mechanizmu terroru - dlaczego w śledztwie przyznał się, że był tam, gdzie być nie mógł, bo do zbrodni nie przyznał się nigdy. .Komenda prócz matki i najbliższych nie miał po swojej stronie nikogo. Dopiero po kilkunastu latach znaleźli się ludzie, których po prostu ludźmi warto nazwać. Reszta to my - winni i nieosądzeni, cieszący się życiem, gdy cierpią niewinni - tak, odebrałem ten film jako oskarżenie społeczeństwa.. "25 lat niewinności" łączy dramat sądowy, dramat więzienny, kino obyczajowe i historię kryminalną ale nie jest kinem gatunkowym w ścisłym znaczeniu tego terminu, gdyż w swej wymowie jest moralitetem. Nie na miarę Kieślowskiego czy Zanussiego, ale na miarę naszego współczesnego kina na pewno. Reżyseria Jana Holoubka, doskonałe zdjęcia i bardzo dobra rola mało znanego Piotra Trojana jako Tomasza Komendy czynią ten film wartościowym świadectwem o Polsce po roku 2000.

25. "Najgorsze wiersze świata" reżyseria Gábor Reisz. Kino wegierskie rzadko mnie zawodzi. Tak było i tym razem. Bohater po przejściach powraca do Budapesztu i spotyka swoje wcielenia z dzieciństwa i młodości. Powrót do demoludów i co się z nami stało po upadku komunizmu. I lirycznie, i smutnie, i śmiesznie. Bardzo pozytywnie.

24 "Ema" reż. Pablo Larrain Tak niegrzecznego filmu kobiecego nie widziałem nigdy. Dodam, że w wielu momentach historia ta jest poetyckim musicalem w rytmie reggaeton. Na sali OKF trzy osoby - to chyba standard, że jak nie ma ludzi w kinie to film świetny.

23 "Jak Bóg szukał Karela" reż. Vit Klusak, Filip Remunda

Czescy ateiści chcą poznać fenomen polskiej religijności. Film porusza wszystkie aspekty tego zjawiska - Licheń, pielgrzymki, Radio Maryja, egzorcyzmy, pedofilia, ale jest tu dużo miejsca dla pozytywnego obrazu naszej duchowości w wymiarze indywidualnym.Ten film nie jest satyrą a autentyczną próbą zrozumienia. Ciekawie było spojrzeć na to, w czym żyjemy, oczami naszych południowych sąsiadów. Tak daleko, tak blisko.

22. "Dolina Bogów" reż. Lech Majewski r.2020 5/10

Podobnie jak mój kolega Krzysztof Osica uważam, że dla sceny seksu że skałą warto było obejrzeć ten nie najlepszy i mocno pretensjonalny film Lecha Majewskiego.

21. "Żegnaj, mój synu" 2019 8/10 reż. Xiaoshuai Wang

Samotny, 3-godzinny seans w OKF. Z jednaj strony wdzięczność, że na sali nie było ludożerki, z drugiej muszę się pogodzić, że na kino artystyczne nie ma Częstochowie popytu i takich seansów w przyszłości nie będzie. "Żegnaj, mój synu" to nie jest kino tak magiczne jak na przykład "Jezioro dzikich gęsi", ale te zdjęcia mogę podziwiać w nieskończoność - bo ten film oprócz tego, że jest sagą z okresu chińskiej transformacji, jest przede wszystkim głęboko malarski. Te obrazy niosły film i mnie, jego jedynego widza

20. "Babyteeth" 2019 reż. Shannon Murphy

EnterXX Babyteeth. Jeśli myślicie, że to kolejna wersja filmu "Gwiazd naszych wina", to się zawiedziecie. Ten film balansuje na granicy absurdu, ukazując beznadziejną walkę nastolatki z rakiem. Długo wchodziłem w ten film, ale druga godzina wtłoczyła mi mocną dawkę beznadziei bez morfiny. Jest to też film o pierwszej i ostatniej nastoletniej miłości. Tonę w smutku, ale sobie nie popłakałem. Jego siła tkwi w prawdzie, w tępym beznadziejnym bólu, którego nic nie uśmierzy.

19. "Jezioro dzikich gęsi" 2018 reż. Diao Yinan

Kino chińskie mnie nie zawodzi. Takie filmy jak "Siedzący słoń" HuBo czy oniryczna "Długa podróż dnia ku nocy" to wielkie kino. I "Jezioro dzikich gęsi" też ma swój delikatnie baśniowy klimat mimo brutalności gatunku kina gangsterskiego. To połączenie daje niezapomniany efekt. Potęgują go spore dawki świadomej gry kiczem, a do tego podróże wehikułem czasu do lat 80-tych oraz mroczne zaułki i korytarze jak z filmów Fritza Langa. Wszystko jest pięknie sfilmowane i z tych kadrów wyłania się obraz współczesnych Chin zawieszonych gdzieś w nieokreślonej przestrzeni i czasie - w oczekiwaniu.

18. "Liberte" 2019 reż. Albert Serra

Do samego filmu, będącego opisem skatologii i seksualnych wynaturzeń , nie potrafię podejść w sposób entuzjastyczny. Film, który przedstawia "liberte" - jedno z haseł rewolucji francuskiej - pokazuje bardziej piekło niewoli, piekło seksualnego uzależnienia, piekło ciągłej transgresji. Serra zamęcza widza tą nudą uwięzionych aktorów, którzy dla siebie stają się obiektami do oglądania i widzami. W gruncie rzeczy "Liberte" to nie artystyczna pornografia w duchu slow movie ale slow movie o naturze pornografii, która staje się okrutną nudą naszych czasów.

17. "Ojciec" 2019/Bułgaria

Kristina Grozeva / Petar Valchanov

Umiera matka i umiera żona. Pozostaje dorosły syn - sierota i jego ojciec - wdowiec. I mnóstwo nierozwiązanych kwestii - win i uczuć. Film dość spokojny i przewidywalny, z nutką melancholijnego humoru. Miałem dużo skojarzeń z "Toni Erdmannem" Maren Ade, ale zarówno na polu groteski ocierającej się o surrealizm jak i w kwestii poczucia humoru "Ojciec" pozostaje daleko z tyłu. Za mroczny urok i specyficzne ciepło 6/10.

16. "Smak pho" reż. Marika Bobrik 3/10

Wietnamczyk w Warszawie - bohater filmu "Smak pho" - jest kucharzem w orientalnej restauracji i ojcem samotnie wychowującym 10-letnią Maję. Restauracja, w której serwował swoją specjalność, zupę pho, zmienia swój profil na sushi. Dla bohatera jest to porzucenie zasad, których do tej pory trzymał, właściwie zdrada wietnamskiej tożsamości. Film pokazuje jak ścierają się świat dziecka, pragnącego zintegrować się z polską rzeczywistością, być taką jak rówieśnicy i ojca, który tęskni za ojczyzną.

Punkt wyjścia jest bardzo ciekawy, gorzej z realizacją. Reżyserka bowiem nie tworzy na ekranie osobistego dramatu dwojga ludzi wobec obcej rzeczywistości, a opowiada ckliwą historię rozpiętą między film dla dzieci i reportaż o życiu dwójki bliskich ludzi. Infantylność wrażenia potęgowała u mnie muzyka jak z programu dla dzieci. Marice Bobrik nie udało się wyjść poza lekcję integracji dla szkoły podstawowej. Szkoda. Szkoda tym bardziej, że ciekawe i klimatyczne zdjęcia, ukazujące Warszawę jak z lat 90-tych, mają swój urok. dla nich warto. No i są w tym filmie przebłyski prawdy spod warstwy zwietrzałego lukru - bohaterowie mają w sobie potencjał, by powiedzieć więcej o swoim życiu. Niestety - debiutująca reżyserka nie poradziła sobie w pracy z naturszczykami. Okazało się to zbyt trudne wyzwanie.

15. "Zaginiona dziewczyna" reż. Koji Fukada 8/10

Drugi, postpandemiczny pobyt w OKF. Na sali trzy osoby. Intrygujący tytuł, przypominający o koszmarku Davida Finchera z 2014 nie przyciągnął, nie zagrał. A film bardzo dobry. Bałem się, że to będzie hybryda - dziwne, niespełnione kino gatunkowe z pseudopsychologicznym przesłaniem. Nie. Film Fukady, oprócz kiepskiego polskiego tytułu, to japońska wersja najlepszych filmów Hanekego - nie tak ostra i surowa, ale przejmująca i prawdziwa.

Ichiko jest pielęgniarką, opiekującą się starszą, schorowaną kobietą z bogatego domu. Przy okazji pomaga córkom gospodyni domu w lekcjach. Pewnego dnia jedna z nastolatek zostaje porwana. Oskarżony zostaje siostrzeniec Ichiko, a ona sama zostaje wplątana w sprawę, o której nie miała pojęcia.

Historia Ichiko to historia zaszczucia. Fukada doskonale pokazał proces eliminowania czarnej owcy ze stada, spychania poza margines bez policji i wyroków sądowych. Film jest sterylny i wyciszony. Japończycy żyją tutaj w zasadach harmonii z otoczeniem. Dominuje nastrój stoickiego spokoju. Z tym samym spokojem, ci sami ludzie potrafią zdobyć się na okrucieństwo bezwzględnego chłodu, który zamraża życie Ichiko - w pewnym momencie życie jej otaczają ściany pokryte lodem. Ludzie ludziom nie dadzą szansy - przestrzega Fukada, oskarżając nasze stadne reguły.

Jeśli "Zaginiona dziewczyna" jest hybrydą to na pewno nie gatunkową, łączącą thriller z dramatem psychologicznym. "Zaginiona dziewczyna" to hybryda zaangażowanej społecznie kultury europejskiej spod znaku wielkich Austriaków - Bernharda i Hanekego i japońskiej tradycji, z jej czystością i spokojem, które tak nas potrafią urzekać, a u Fukady okazują się kolejną wersją więzienia.

14. Biały , biały dzień" reż.Hlynur Pálmason.

Ostatni raz w kinie byłem 27.02, cztery miesiące temu. Normalnie na liczniku miałbym około 50 filmów - do tej pory przez dwa pierwsze miesiące 2020 obejrzałem w kinie czternaście filmów. Powróciłem do OKF tydzień po otwarciu, by obejrzeć islandzki, kameralny dramat poświęcony żałobie.
Na sali pięć osób, termometr wykazał 36 stopni. Maseczki, żele, ale jak tu się oprzeć. Ten film inaugurował rok temu festiwal Nowe Horyzonty. Tłumy ludzi przewalające się między piętrami Kina Nowe Horyzonty we Wrocławiu na przełomie lipca i sierpnia w poszukiwaniu najlepszych wrażeń i unikalnych filmów, których nie sposób obejrzeć w kinie. Dlatego staram się we Wrocławiu odpuszczać filmy, które trafią do dystrybucji. Szukam tam perełek, długich, wielogodzinnych seansów jak "White Noise" albo Lav Diaz.

2021- 58 wizyt w kinie

LUTY 2021

1. 12.02 Zabij to i wyjedź z tego miasta reż. Mariusz Wilczyński 10/10

2. 13.02 Palm Springs 5/10

3. 15. Mathieu i MAXIME reż. Xavier Dolan DKF Rumcajs

4. 20.02 Tylko zwierzęta nie błądzą reż. Dominik Moll

5. 22.02 Obraz pożądania

6. 27.02 "Szarlatan" reż. Agnieszka Holland 7/10

MARZEC

7. 1.03 "Słudzy" Czechy 7/10

8. "Na rauszu" 6/10 reż. Thomas Wittenberg

9. Obiecująca, młoda kobieta. reż Emmerald Fennel 6/10 17.03

10/11 "Niepamięć" reż. Christos Nikou 7/10 i "Sound of Metal" reż. Darius Marder 8/10 - Double Feature przed lockdownem 19.03. 2021

MAJ

12. 22.05 Nomadland reż Chloe Zhao 8/10

13. 30.05 "Jeannette. Dzieciństwo Joanny d'Arc"

CZERWIEC

14. "Śniegu już nigdy nie będzie" reż. Małgorzata Szumowska 5/10 4.06.2021

15. "Proste rzeczy" reż. Grzegorz Zariczny 7/10 12.06

16. "Minari" 19.06

LIPIEC

17. "Dystans" Sergio Caballero 17.07

18. "Supernova" reż. Harry MacQueen 19.07

19. "Annette" reż. Leos Carax 10.07

20. "Żużel" reż Dorota Kędzierzawska 20.07

21 "Ciotka Hitlera" reż. Michał Rogalski 25.07

22-56 Nowe Horyzonty

Nowe Horyzonty 2021 - dzień pierwszy

Po dwóch latach wróciłem do Wrocławia, by oglądać takie kino, o jakim marzę. Coraz bardziej zależy mi na oglądaniu filmów w kinie, czyli odwrotnie niż w świecie, gdzie wszystko przenosi się do sieci. Ale ci stali bywalcy tutaj tak mają - tęsknią za kinem w kinie. Trzeba wyrwać zatem życiu chociaż ten jeden tydzień, by spotkać kino, które jest sztuką w kinie.

1. Tajemniczy obiekt w południe

Zacząłem od debiutu Apichatponga Weerasethakula. Film z 2000 jest bardzo surowy formalnie. Ziarnisty ekran to nie konwencja czy stylizacja ale taśma słabej jakości, którą dysponował twórca. Tajski reżyser wyruszył na prowincję, by pobawić się słowem - ktoś zaczyna opowieść o nauczycielce i niepełnosprawnym chłopcu, by następne osoby dokładały kolejne elementy tej układanki. Słowo stwarza historię, która rozrasta się w wielu kierunkach, ale stwarza też świat oparty na mitach i wierzeniach. Wraz z rozrastającą się historią wnikamy w obszar tego, co niemożliwe, uświadamiając sobie, że to niemożliwe jest w nas.

2 Cenote

Film japońskiej reżyserki, Kaori Ody, wyświetlony został w sekcji LostLostLost. Twórczyni udała się do Meksyku, by dotrzeć do tajemnicy starożytnych studni, którym Inkowie przypisywali magiczną rolę. Woda jest tutaj żywiołem życia i śmierci. Podwodne zdjęcia są przeplatane scenami z życia autochtonów. Film transowy, gdzie większość dźwięków to oddech nurka i bulgotanie wypuszczonego powietrza.

3 Rodzaj, zwierzę

Najnowszy film Lava Diaza ma "tylko" 2,5 godziny. Przepiękne zdjęcia, jak to u filipińskiego reżysera, przeplatają się z przerażającą, smutną historią o wyzysku i eksterminacji biednych ludzi. Inny świat. Film socjalistyczny ale jednocześnie religijny. Bieda opiera się o nadzieję dobra, by przetrwać w okrutnej walce drapieżców z bezbronnymi.

4. Lux AEterna

Ta autotematyczna impresja o tworzeniu dzieła filmowego to, jak przyzwyczaił nas Gaspar Noe, transowy trip. Film bezlitośnie energetyczny, Noe operuje tutaj stroboskopowymi światłami, które zostają w widzu po sensie. Mamy tu charakterystyczne dla reżysera "dołujące" poczucie humoru ale jest tutaj także gra z tradycją kina - Dreyer z jego "Dniem gniewu", Goddard z jego wizją twórcy jako tyrana.

sobota, 14 sierpnia 2021

Nowe Horyzonty 2021 - dzień drugi

Wędrówki z seansu na seans. Koncentracje. U mnie na pierwsze miejsce wyszedł Apichatpong Weerasethakul, klasyk slow movie z Tajlandii. Tajemnicze, baśniowe kino w obłoku metafizyki. I rozczarowanie największe i pytanie - jak ten film mógł obrażać pamięć Bergmana!

5. Światło stulecia.

Apichatong z 2006 roku, hermetyczny, biograficzny i piękny. Pełen domysłów, z których żaden nie jest wystarczający, by na nim się oprzeć. Ślepe ścieżki wrażeń jak podstawowe pytania, na które nie ma odpowiedzi. Błąkanie w czeluściach jaźni ale pełne ciepła.

6. Memoria

Apichatong z Tildą Swinton i Adamem Driverem. Kino artystyczne przebija się do mainstreamu, tracąc swą magiczną moc. Reżyser wychodzi poza krąg kultury azjatyckiej i gubi to, co było dla jego filmów najważniejsze - ciepłą aurę metafizyki.

7. Wyspa Bergmana

Najgorsze doświadczenie. Komedia romantyczna w komedii romantycznej i z muzyką Abby. Pretensjonalna, pseudoartystyczna Mamma Mia obraża w dodatku pamięć Ingmara Bergmana, przywołując jego biografię i twórczość dla swoich niecnych celów.

8. Enfant terrible

Filmowa biografia Rainera Wernera Fassbindera. Ale właśnie - filmowa czy teatralna? Zmarnowany potencjał na gejowską "Ćmę barową" spowodowany złymi wyborami formalnymi. Doskonałe aktorstwo trzyma ten film.

9. Titane

Złota Palma w Cannes. Wielkie zaskoczenie formą z czasem mija i zaczyna nużyć. Pomieszanie stylów, konwencji, miłości i przemocy, kobiety i maszyny daje efekt piorunujący, tyle że błysk ma to do siebie, że , posiadając olbrzymią moc, trwa jedynie krótki moment. Po olśnieniu nastąpiło wypalenie. I świadomość, że dalej pójść nie można.

niedziela, 15 sierpnia 2021

Nowe Horyzonty - dzień 3

Wielkie obietnice filmowe to dla mnie rozczarowania, skromne, ciche filmy - największe odkrycia i radość.

10 Zero

Kazuhiro Sôda swoim dokumentalnym cyklu obserwuje wybitnego psychiatrę dr. Yamamoto, który zmienił oblicze swojej dziedziny w Japonii. Niezwykle prostymi środkami pokazuje bardzo skromnego człowieka i jego pacjentów w momencie, gdy dr Yamamoto odchodzi na emeryturę. W sensie szerszym film ten stawia pytanie, czy są ludzie niezastąpieni? Odpowiedź brzmi - tak. Hasłem tego filmu jest wdzięczność jako klucz do spokoju.

11. Gorączka

Kirill Serebrennikov w swoim najnowszym filmie podróżuje w czasie i w mrocznych czeluściach rosyjskiej duszy, która najlepiej objawia się w Nowy Rok, bo w tle tego święta, choinki, dziadka Mroza i Śnieżynki dzieje się w głowach bohaterów ten bal u Wolanda w rytmie Covid19.

12. Walden

Daniel Zimmermann pokazuje las w Austrii i drogę desek z europejskiej fabryki do serca brazylijskiej dżungli, operując panoramami 360 stopni. Słów nie potrzeba, ale trzeba się skupić nad przemysłową infrastrukturą, która zabiera przestrzeń naturze i tworzy gospodarcze absurdy.

13. Potępienie

Kolejny film węgierskiego mistrza slow movie na moim koncie i to w kinie. Bella Tarr opowiada o miłości w w strugach deszczu. Jest miłosny trójkąt, jest gotowy na wszystko kochanek, jest zdradzany mąż - naiwny i oszukiwany, jest miejscowy mafioso i jest femme fatale - niespełniona szansonistka. Klimat filmu noir sprawia, że wygląda to jak mroczny kryminał o życiowych rozbitkach. Ale jest w tym filmie coś więcej, coś , co pozbawia "Potępienie" romantycznej aury.

To film skąpany w szarościach, deszczu i błocie. Bohaterowie doskonale komponują się z pojedynczymi kadrami wyeksponowanymi w filmie -przewróconym koszem na śmieci, gromadą bezpańskich psów. Ten postapokaliptyczny klimat jest pogłębiany przez minimalistyczne dźwięki zespołu Mihaly Viga. "Potępienie" to efekt współpracy Tarra z Laszlo Krashnakorkaim, który współtworzył z nim największe osiągnięcia węgierskiego minimalisty z "Szatańskim tangiem" na czele. "Potępienie" jest konsekwentnym eksplorowaniem pustki, szatańskiej pustyni melancholii w poszukiwaniu piękna.

I to się Tarrowi niezmiennie udaje. Ukazuje w swoich filmach ludzkie, bezwolne wraki - bezdomne psy, grzebiące w koszach w poszukiwaniu odpadków i pokazuje, że to jest esencjonalnie piękne. Tarr tworząc najbardziej nihilistyczne filmy o końcu świata, który dzieje się cały czas, tu i teraz, dookoła, nadaje mu blask szarego piękna, nadaje temu światu sens, stwarza go w poetyckim wymiarze.

I te bary - Titanic bar. Te tłumy wijące się w smutnych, tanecznych korowodach do smutnego akordeonu Mihaly Viga. I ta historia o alkoholiku, który, aby wypić kieliszek, musiał przewiązać rękę w nadgarstku szalikiem. "Ćma barowa" powstała rok wczesniej. Szkoda, że nie reżyserował jej Bela Tarr.

14. Vortex

Uwielbiam filmy Gaspara Noe ale ten nie jest tak dynamiczny i transowy. Bardzo surowy, oparty na dialogach film o starości, demencji i śmierci zbliża się do reportażu. Ale na pierwsze miejsce wychodzi tutaj rodzina jako źródło miłości i to jest wielka, pozytywna wartość tego filmu.

poniedziałek, 16 sierpnia 2021

Nowe horyzonty - dzień 4

Świadomość, że bieganie z seansu na seans jest męczące. Dopiero zasiadasz i ekscytujesz się powolnym kinem. Napięcie mija. I ta ponura myśl - znowu nie wklikałem się na Sexual Drive.

15. Kryjówka Jacka.

Film Pascuala Sisto jest bardzo dopieszczony jak na niezależną w wymowie produkcję w stylu Sundance. Raczej thriller niż film psychologiczny, a może thriller psychologiczny był dla mnie jak spotkanie z nastoletnim Fritzlem. Wszystko jest możliwe ale jednak za grubo.

16. Kamyki

Tamilskie klimaty w reżyserii P.S. Vinothraja to kino piękne wizualnie i energetyczne. Zwycięzca festiwalu w Rotterdamie zaskakuje dojrzałością formy, a kino drogi w tamilskim wydaniu odbywa się na piechotę - między wioską a wioską.

17 Złote lata 80.

Chantal Akerman w wydaniu musicalowym? Szok i roczarowanie. Zamiast sentymentu konfekcja rodem z butiku z lat 80. i słabe piosenki.

18. Skrajne żądze

Na filmach Apichatonga nie sposób się zawieść - oprócz Memorii. Troszkę kino społeczne o birmańskich emigrantach ale przede wszystkim podróż, długa, trwająca koło godziny podróż po raju tajskiej dżungli dającej schronienie wyrzutkom i kochankom, gdzie nie obowiązują ludzkie prawa.

19. Saint Maud

Horror metafizyczny zbyt ciężki na koniec dnia. Nie potrafiłem się bać tej pani, która nawiązała w swoim umyśle kontakt z bogiem. Tylko czy na pewno z tym właściwym?

wtorek, 17 sierpnia 2021

Nowe horyznonty - dzień 5.

Nowe horyzonty, nowe sytuacje, nowe konstelacje, nowi ludzie. Są przez mgnienie oka. Przemijają tak szybko. Zawsze coś zostawiają - dobro, zło, rozczarowanie, zachwyt, obojętność? Są jak dzieła sztuki. Zapominamy o nich, ale w nas żyją.

20. Kobieta, która uciekła

Hong Sang-soo tworzy, przypominający troszkę wczesnego Woody Allena, obraz relacji międzyludzkich w konkretnej rzeczywistości - w przypadku tego filmu jest to Seul. Rozmowy ludzi są tutaj bardzo szczere, a jednocześnie pełne delikatności. Dla nas to chyba niemożliwe. Nie ma w tym obrazie społeczeństwa żadnej gwałtowności wyrażonej na zewnątrz, choć kryje się ona pod mimiką, gestami i spojrzeniami. I jest rodzynek - bezpański kot, który na ekranie jest tylko przez chwilę ale kradnie całe show.

21. Południe

Zupełnie szczerze i na poważnie twierdzę, że dokument Chantal Akerman to najlepszy filmowo obraz dotyczący segregacji rasowej, jaki widziałem kiedykolwiek. Bardzo skromny, wynikający z rozmów ze zwykłymi ludźmi. Akerman nie ocenia, przygląda się im bezstronnie, ukazując, wydaje się nie do końca świadomie, demony amerykańskiego Południa. Film w dużej mierze składa się z jazd kamery po peryferiach, które zamieszkują czarnoskórzy obywatele USA. Nie ma w tym gwałtowności, oskarżeń, co czyni "Południe" filmem uniwersalnym - nie tylko na temat segregacji rasowej ale na temat natury człowieka.

22. Przyjdźcie tu!

Szok i sponiewieranie. Po magicznej "Zwyczajnej historii" Anocha Suwichakornpong zabiera nas w podróż, w której wszystko wydaje się przypadkowe. Nie sposób skleić tego filmu w spójną całość. Jakby całe ludzkie życie dryfowało w ciemności i niejasności celu. Młodzi turyści w pierwszej scenie docierają do muzeum, które jest nieczynne i dalej nic już się nie składa. Film jako postawienie pytania bez szukania odpowiedzi.

23. Reduta

Góry Idaho. Wizualny przepych. Powrót do natury. Las i sztuka. Czysta emanacja piękna i grozy. Matthew Barney.

24. Przygody Iron Pussy.

Tajska "Hydrozagadka". Czy Apichatpong Weerasethakul, Michael Shaowanasai oglądali ten film z prlu, bo nawet elementy musicalu sa tutaj. A transseksualna tytułowa superbohaterka wymiata zło jak nasz słynny As, zostawiając daleko z tyłu Bonda, Klossa i Stierlitza z "17 mgnień wiosny". Czyste szaleństwo i kupa radości na widowni na koniec dnia.

No i udało mi się zalogować na Sexual Drive.

Nowe horyzonty - dzień 6.

Smaki i zapachy festiwalu. Smaki i zapachy filmu. Filmowe martwe natury. Wszystko, co nas spotyka, musiało się zdarzyć.

25. Smak

Film wietnamskiego reżysera tonie w zmysłach - smak, zapach, dotyk. Jedzenie i seks. I bieda wyłaniająca się z kontrapunktu wpadającego słońca. Filmowy barok z dalekiej Azji.

26. Rodzinne ustawienia

Bal manekinów niczym zainspirowany Bruno Jasieńskim. Zamiast aktorów mamy manekiny i kwestie wypowiadane z offu - dotyczą one rodziny, kościoła, niewoli społecznej. W istocie to lekcja z etyki Nietzschego. Pretensjonalne ale szlachetne językowo, bo kryształowe dialogi ratują ten film.

27. Ziemia jałowa

Na tle innych irańskich filmów obraz Bahraniego nie wypada ani gorzej ani lepiej. to piękne, czarno-białe kino mocno zakorzenione w tradycji filmowej Bliskiego Wschodu. Dla mnie historia upadającej cegielnii stała się szczególnie bliska przez miejsce akcji. Gnaszyn to miejsce gliny i tutaj też są opuszczone cegielnie z mrocznymi dramatami.

28 Śmierć niewinności i grzech nieistnienia

Libańskie kino inicjacyjne - czterech kolegów rusza na spotkanie z prostytutką. Ten kameralny film drogi jest tak liryczny i przy tym tak skromny, że urzeka każdą swoją sceną.

29 Sexual drive

Tego się nie spodziewacie! Japońska komedia erotyczna sięga do dekameronowskiej tradycji gawędy, by molestować nas erotycznie i kulinarnie w ilościach nieumiarkowanych. Film Kôta Yoshidi to orgia bez żadnej sceny seksu.

Nowe horyzonty - dzień 7/8. Koniec.

Zniewolenie. Gwałt. Kontrola. Kobieta. Kobieta w Egipcie. Kobieta w Brukseli. Kobieta w Paryżu. Kobieta w Polsce. Kobieta w Afganistanie. Kobieta-klawisz. Nadzór. Kontrola. Gwałt. Człowiek. Pokiereszowany. Porwany. Leży na ulicy. Zabija. Klub Rectum. Nieodwaracalne.

30. Pióra

Omar El Zohairy zaczyna na wesoło, żeby się od tej wesołości odbić w koszmar samotnej kobiety w świecie arabskim. Mąż zamieniony w kurę, ale i tak więcej znaczy niż kobieta. Na każdym kroku dominuje brud - dosłowny, czyli usyfiony świat mężczyzn, oraz przenośny - syf ludzi, którzy się na ten świat dominacji godzą.

31 Jeanne Dielman, Bulwar Handlowy, 1080 Bruksela

Arcydzieło Chantal Akerman. 3i5 godzinny obraz, skupiający się na kobiecie. Matka, gospodyni domowa, prostytutka - kobieta w swoich codziennych czynnościach. Zawsze czysta i elegancka. Ogłupiający rytm rutyny, która pęka. Z każdą minutą, z każdą sceną, zbliżamy się do katastrofy.

32. Ukryte w świetle

Trzecie oko - anus movie. Ok.

33. Nieodwracalne

Arcydzieło Gaspera Noe, do którego nie zbliżył się już później w swoich filmach. Piekielny film. Diabelski. Dyskoteka u Dantego. Bez litości dla podziemnego świata gejowskiego. Bez litości dla widza. Rodzaj, zwierzę - jak w tytule Lava Diaza. Bydlę w stroboskopowych światłach i przemoc jako zasada świata.

34. Przemijające lato

Za godzinę wychodzę na ten ostatni w tym roku film festiwalu. Wiadomo dlaczego - moje lato przemija. Jeszcze pięć online'ów Wrócę do kina bez filmów. Do ludożerki na sali okf. Do ludzi z frazesami o wartościach na ustach i pustką w sercu. Bez pasji, bez miłości, bez sztuki. Byle się najeść.

35. Nowy porządek

Michel Franco w swojej dystopii ukazuje niepokoje współczesnego świata. Bardzo wyraziste, aż do banału.

NH2021 22-56

57. "Aida" reż. Jasmina Zbanic 2020

Nigdy nie byłem tak blisko wojny w Jugosławii. Nigdy nie byłem tak blisko masakry w Srebrenicy. 10/10

58. "Niefortunny numerek lub szalone porno" reż. Radu Jude

Remanenty jakże piękne nowohoryzontowe. Bardziej niż porno dyskusja o współczesnej edukacji. 9/10

PAŹDZIERNIK

59. "Wesele" reż. Wojtek Smarzowski r.2021 8/10

LISTOPAD

60. "Wyszyński. Zemsta czy przebaczenie" Smutny film o smutnej Polsce i o smutnym człowieku. I o tym ile trzeba się było nacierpieć.

GRUDZIEŃ

61. "Matki równoległe" reż. Pedro Almodovar

2022 - 42 filmy

7.01. 1/2022 Pierwsza w tym roku wizyta w kinie. "Truflarze" reżyseria Michael Dweck/Gregory Kershaw. Film dokumentalny o ludziach i psach. Prości ludzie, ich psy, szacunek dla natury i zasad a w kontrze do nich pustka, próżność i luksus. Nie wiem, czy to film o ludziach, którzy znaleźli szczęście. Bardziej o tych, co kiedyś byli szczęśliwi, bo nie widzieli zła. Ale ono ujawnia się coraz mocniej. Przepiękne zdjęcia, które powodują, że "Truflarze", choć wtórni tematycznie w stosunku do "Krainy miodu", to przebijają macedoński dokument filmowym pięknem.

9.01. 2/2022 "Licorise pizza" Paul Thomas Anderson. Clarence Worley z "Prawdziwego romansu" jest miłośnikiem kina sztuk walki. Skromny sprzedawca komiksów ogląda filmy akcji, bo w nich przeżywa to, czego nie chce spotkać w życiu. Jednak po spotkaniu Alabamy jego życie zmienia się na takie z kina akcji. Tak, ale "Prawdziwy romans" to też film. To także historia pracownika wypożyczalni VHS, Quentina Tarantino, który scenariuszem tego filmu zaczynał swoją przygodę z show-bussinesem. "Lukrecjowa pizza" jest o niczym. Dziwna love-story o miłości nastolatka i starszej o 10 lat dziewczyny jest cały czas zawieszona w oczekiwaniu na coś, co się nie dzieje. Przeplatana krótkimi przygodowymi epizodami wraca do punktu wyjścia, czyli spotkania dwójki głównych bohaterów. Kolorowa, lukrecjowa pizza z lat 70-tych nie ma żadnego sensu. Nie musi mieć. To tylko film. Wystarczy mu się poddać.

3. Zabij to i wyjedż z tego miasta" - Playback

4. Titane - Playback

5. Nierozważny numerek albo szalone porno - Playback

6. Córka - OKF

7. Oskarżony - OKF

8. Paryż, 13. dzielnica - OKF

Po dłuższej przerwie znów w OKF. Bardzo romantycznie, erotycznie i wielokulturowo. Tak dziś pisaliby o miłości Byron, Shelley, Goethe, Mickiewicz.

9. W pętli ryzyka i fantazji - OKF

10. Drive My Car - OKF

12.02 Ryûsuke Hamaguchi 7/10. Mnie to bardzo cieszy jak takie powolne, snujące się kino wchodzi do mainstreamu i podbija serca szerokiej widowni. To jest konkretne alibi na zapytanie, po co oglądać nudne filmy. Bo nie są nudne, bo zapomina się o czasie, bo wszystko tak łagodnie, tak spokojnie, bez pośpiechu tutaj wybrzmiewa. Pisanie Murakamiego dla wielu koneserów ociera się o banał i klisze. O dziwo, ta "coehlowska" narracja doskonale zaistniała jako film. Przyczyny upatruję w japońskiej grzeczności i subtelności "Drive My Car" - zresztą to wspólny mianownik wielu filmów z Dalekiego Wschodu. I oczywiście Czechow i jego "Wujaszek Wania" - próby do tego przedstawienia stanowią główny wątek fabuły filmu. Mógłbym się czepiać, że to w gruncie rzeczy film bardzo prosty. Prosty tak, ale niełatwy w odbiorze, wymagający skupienia.

11. Gierek - 21.01 OKF

12. C'mon C'mon -22.01 OKF

13. Yang -5.07 "Yang" OKF

Sundance'owski powolny klimat niezależnego kina. Film bardzo skromny jak na SF, niepozbawiony filozoficznej nutki i wyciszający. Gdzieś tam pobrzmiewa inspiracja social-media o zapisywaniu migawek naszych wspomnień, do których ktoś po nas powróci. Mimo całej niechęci do Colina Farrellla - TAK.

14. "Ennio" reż. Giuseppe Tornattore OKF

Dla mnie była to historia mojego kina w pigułce. Filmy Sergio Leone, Corbucci i jego Django z Franco Nero, Bertolluci, Pasollini, Joffe i jego Misja, Verneuil i Klan Sycylijczyków z Gabinem i Delonem, Elio Petri i Śledztwo w sprawie obywatela poza wszelkimi podejrzeniami, bracia Taviani, w końcu sam Tornattore, w końcu Tarantino. Moja historia kina - od dziecka, od czarno-białego tv w Sylwestra, przez  kina częstochowskie za komuny i VHS. Do dziś brzmi muzyka, bez której nie potrafię sobie tych filmów wyobrazić. 156 minut wspomnień. 

15. "Inni ludzie" reż. Aleksandra Trepińska  OKF

Jedyny polski film, który mi się podobał.

16. "Blisko" reż. Lukas Dhont 

Film płacz. Dla mazgejów.

17. Olho animal. NH

Maxime Martinot Sekcja Lost Lost Lostl

18. "Woda" reż. Elena López Riera Nowohoryzontowe. Opowieść o przemianie niewiasty w wiedźmę. Realistyczne i magiczne.

19. "Kafka dla dleci" reż. Roee Rosen Nowohoryzontowe śledztwo w sprawie, kim są dzieci? W osnowach Kafki.

20. You wont be alone. reż Stolan Gorevski. Nowohoryzontowe. Folk-horror na zakończenie dnia. O czym szumią wiedźmy.

21. Prześwietlenie. reż. Cristian Mungiu. Nowohoryzontowe. Nowy Mungiu. Żywe demony Transylwanii.

22. Ul reż Blerta Basholli Nowohoryzontowe. Ul. Lubię ule. Ważny motyw kosowskiej traumy równoważny arthousowym Ranczem. Niesamowita przyjemność oglądania i poruszające głęboko kino kobiet.

23. Raj jeszcze nie utracony. reż Jonas Mekas NH22 Kino jako pamiętnik.

24. Walden reż. Jonas Mekas Nowohoryzontowe. Jonas Mekas i jego autobiograficzne, deliryczne video-arty, zanim powstało video

25. "Zbrodnie przyszłości" rez. David Cronnenberg Nowohoryzontowo. Nowotwory jako drogi ewolucji, transplantacje jako performance. Zakochaj się w moim guzie. Czasy się zmieniają ale nie Cronnenberg.

26. "Biegacz, dziwka, Arab, mąż" Nowohoryzontowe. Tytuł międzynarodowy " Nobody's hero". Cudowny, prześmieszny, odjechany i z wyraźnym, autorskim charakterem pisma.

27. "The Square" reż. Robert Ostlund Cykl Playback

28. "Midsommar" reż. Ari Aster Cykl Playback

29. "Niewiniątka" reż. Eksil Fogt Post-horror? Zobaczymy. Ten film jest autentycznie straszny, a straszny jest tym bardziej, że bohaterami są dzieci. Wszystko po skandynawsku surowe i sterylne. Zdjęcia i plot - mistrzostwo horroru. Trzyma za gardło do tej pory. Ja bym nie powiedział post-horror tylko psycho-horror.

30. "W trójkącie" reż. Robert Ostlund Nowohoryzontowe Konfrontacje.. Nowy film Rubena Ostlunda idzie za daleko i zamiast odpowiedzi na ważne pytania mamy dość banalną karykaturę podziałów społecznych, a luksusowy rejs jachtem i bezludna wyspa jako metafory to oklepane chwyty.

31. "Nitram" reż. Justin Kurzel Nowohoryzontowe Konfrontacje. Cały mrok ludzkości w jednym człowieku. Wybitna rola. Powrót do Snowtown.

32. "Johnny" reż. D. Jaroszek Film o legendzie - księdzu Janie Kaczkowskim. Niby słaby, ale jednak DOBRY.

33. "IO" reż. Jerzy Skolimowski Dalszy ciąg nowohoryzontowego nadrabiania. Trochę takie przewartościowanie osła w naszej kulturze, że osioł mądrzejszy od człowieka. Momenty są - z ziemi polskiej do włoskiej.

34. "Silent Twins" reż. Agnieszka Smoczyńska Film mnie nie uwiódł. Mocne synthpopowe momenty z lat 80. 5/10

35. "Alcarras". reż. Carla Simon. Cały czas nowohoryzontowo. Przepiękny, klimatyczny i w 100% nowohoryzontowy film o odchodzeniu tego, co prawdziwe i dobre. Tym razem, w pięknym hiszpańskim krajobrazie i słońcu, brzoskwinie przegrywają z fotowoltaiką. 8/10

36. Klondike. reż. Maryna Gorbach Sprawa ukraińska oczyma separatystów. A wszystko w kontekście zestrzelonego nad Donbasem w 2014 roku pasażerskiego samolotu. Do bólu surowe i wstrząsające.

37. "Do ostatniej kości" reż. Luca Guadagnino Najnowszy Guadanimo. Piękny, romantyczny, wzruszający film. 7/10

38. Pięć diabłów. reż. Léa Mysius Piękny, wzruszający.etniczny i romantyczny.

39. Kobieta na dachu. reż. Anna Jadowska Polskie kino kobiece pełną gębą. Jest na maxa surowo i na maxa smutno. O tym, że w tym kraju nie warto być dobrym.

40. Bezmiar. reż. Emanuele Crialese Przepięknie są w tym filmie ukazane ludzkie emocje. Tu nie chodzi o treść ale o uczucia. Zanurzone w latach 70. i w Rzymie.

41. Fabelmanowie. Reż. Steven Spielberg. Znów w kinomaniackim wirze

Wszystko fajnie, kino artystyczne, azjatyckie, super smutne polskie kino kobiet. Ale jak Spielberg pisze kamerą swój pamiętnik i człowiek się poryczy i pośmieje, to jest 10 na 10. A te 3 godziny znikają, że ich szkoda. A zrobił film nie o sobie tylko o swojej matce i to była piękna zmyła.

42. "Podejrzana" reż. Park Chan Wook

1308

2024 - 87

Wejście kinowe 87/23 Ferrari reż. Michael Mann. Chociaż sobie film obejrzę o samochodach. Epicki. Perfekcyjny. Z wielkimi kreacjami. I co? Nic. 5/10

Wejście kinowe 86/23 Pierwszy gol reż. Taika Waititi Największy LOVE BOMBiNG filmowy tego sezonu! I drużyna największych przegrywów w historii piłki nożnej. Samoa Amerykańskie. 7/10

Wejście kinowe 85/23 Nóż w nocnej ciszy. Słaba świąteczna rozrywka. 2/10

Wejście kinowe 84/23 Fuks2 reż.Maciej Dutkiewicz.I muszę powiedzieć, że mimo wrogiego nastawienia, całkiem ok. Bezbolesny seans, choć kobieca strona aktorska raziła, ale reszta dawała radę. Miej proporcje, mocium panie. Sonia Bohosiewicz po żeńskiej stronie jest ok, ale to kobiety miały tutaj dawać radę, a daje kwartet Pazura, Stuhr, Gajos, Musiał 4/10.

Wejście kinowe 83/23 Przesilenie zimowe reż. Alexander Payne. Piękny, staromodny, ciepły i zero kontrkultury. Opowieść wigilijna przeniesiona na początek lat 70-tych do konserwatywnej amerykańskiej szkoły. Wszystko mi się tu podobało, ale najbardziej Paul Giamatti w głównej roli, roli Scrooge'a. A jak to klimatycznie jest sfilmowane i umuzykalnione - perfekcja subtelności, czyli Alexander Payne w najlepszym możliwym wydaniu. 9/10

Wejście kinowe 82/23 Dream Scenario reż. Kristoffer Borgli - ten od Chorej na siebie. Nicolas Cage. Czym był Truman Show u progu XXI wieku, tym powinien być Dream Scenario w trzeciej dekadzie XXI w. Boski Cage, film prawdziwy i smutny. Czuć klimat amerykańskiego kina niezależnego i to jest dobre. I choć dla mnie z tą komedią raczej słabo, bo to smutna groteska z futurystyczną nutką jest, to widzę w Dream Scenario artystycznie dojrzałe Black Mirror 8/10.

Wejście kinowe 81/23 Nagle reż. Thomas Bidegain. Co nagle, to po diable. 5/10

Wejście kinowe 80/23 Służka reż. Bishal Dutta Horror z dobrymi zdjęciami. Wytwórnia M2 często pokazuje filmy o mrocznej stronie multikulti. Wraz z kulturowym miksem przeniknęły na Zachód afrykańskie i azjatyckie demony. Jakby własnych było tutaj za mało. Bo pogańskie bożki hasają po katolickim uniwersum do woli, ku uciesze zwolenników opcji pentekostalnych. 5/10

Wejście kinowe 79/23. 20 000 gatunków pszczół Bardzo kobiece kino transgresji, oparte w dużej mierze na dialogach. Mocno kobiece oznacza zazwyczaj dla mnie mocno przytłaczające. I tak jest tym razem. 8-letni/a bohater/ka poszukuje swej tożsamości płciowej i wsparcia. Nie dało się lżej? 6/10

Wejście kinowe 78/23 Uśmiech losu reż. Andrzej Jakimowski Poszedłem się ogrzać i odpocząłem.od mrozu i przedświątecznego pędu. Dziękuję Andrzeju Jakimowski za twój najlepszy film. 7/10

77/23 Napoleon reż. Ridley Scott Powiem tak - kto lubi monumentalne historyczne widowiska rodem z Hollywood lat 50. i uważa, że takie kino się nie zestarzało, to śmiało może iść na ten film. 5/10

Wejście kinowe 76/23 Lęk reż. Sławomir Fabicki Listopad to przede wszystkim śmierć. Dobry moment na taki film. Ten film jest septyczny, męczący jak wszystkie filmy Fabickiego. I właśnie ta sterylność umierania jest najbardziej dobijająca. Ciężko zrobić dobry film o wspomaganym samobójstwie, dlatego doceniam wysiłek i końcowy efekt. 6/10

Wejście kinowe 75/23 Raz, dwa, trzy ...wchodzisz do gry. Horoł. 2/10, bo na 2nie zasługuje.

Wejście kinowe 74/23. The Palace reż. Roman Polański Najnowszy film Polańskiego nie jest tak dobry jakbym chciał i nie jest tak zły jak mówią. W koncepcji przypomina "W trójkącie", ale nie jest tak konsekwentny w groteskowym charakterze. Polański śmieje się z siebie jako bogatego starca nad brzegiem grobu, jednak zły smak i wszystkie wyolbrzymienia nie są doprowadzone do tego ekstremum, które uzasadniałyby cały ten barokowy przesyt. Scenariuszowo wszystko tutaj grzęźnie i gubi się bez puenty. Mimo wszystko ogląda się ten film dobrze i jest często zabawnie - szczególną radość sprawia oglądanie gwiazd, które kpią same z siebie późną jesienią a może nawet zimą swej kariery, bo starość to w The Palace karnawał i dekadencja. 6/10

Wejście kinowe 73/23 Pięć koszmarnych nocy. Stoi blisko Stranger Things i To!, ale jest na swój sposób oryginalny i klimatyczny. Wiadomo, że dla rodziców i ich nastoletnich pociech, więc nie ma się co czepiać. Mnie się podobało o tyle, że nie ma tu horrorowej brutalności, a jest specyficzny nastrój dziecięcych demonów przełamany delikatnym humorem. Bardzo fajnie, nadspodziewanie fajnie. 6/10

Wejście kinowe 72/23 Przejścia. Kameralny dramat Iry Sachsa buzuje od emocji dzięki doskonałym aktorom. Specyficzny trójkąt miłosny w kolorach tęczy nie jest żadnym peanem na cześć LGBT. To nowa jakość w filmach tego typu. "Przejścia" są filmem o manipulowaniu uczuciami i o zakłamaniu socjopaty, dla którego liczą się tylko jego cele, a nie inni ludzie. Odkrywanie, że często żyjemy w spreparowanym kłamstwie, wyreżyserowanym nam przez tych, których pokochaliśmy. 7/10

Wejście kinowe 71/23 Egzorcysta.Wyznawca. Strasznie się wlecze ten film. A mogło być jeszcze śmieszniej. 3/10

Wejście kinowe 70/23 Czas krwawego księżyca reż. Martin Scorsese Wielkie, epickie, amerykańskie kino z uniwersalną wymową.Najlepszy film Scorsese od czasów "Chłopców z ferajny". Monumentalne i bardzo smutne. Tu naprawdę nie ma co pisać, tylko trzeba obejrzeć. Amerykańskie mity jako sterta gnoju. 9/10

Wejście kinowe 69/23 Chłopi reż. Hugh Welchman DK Welchman Wersja folkowa noblowskiego klasyka. Wizualnie podobał mi się bardziej od Twojego Vincenta, bo to takie nasze, swojskie malarstwo z przełomu wieków (Chelmoński, Gierymski) - wygląda ten film naprawdę dobrze i niesamowicie klimatycznie. Muzyka z dużą dozą folku też robi swoje. Jednak fabuła sprowadzona do wątku Jagny i te wszystkie uproszczenia kierowały moje myśli ku wybitnej i wielowymiarowej ekranizacji Rybkowskiego z 73 roku. Brak mi było też gwary, tego lokalnego języka małych społeczności, który jest esencją prozy Reymonta i który uszanował Rybkowski w swoim filmie. Dobry relaks na ludową nutę. Sławianie - my lubimy sielanki.6/10

Wejście kinowe 68/23 Poprzednie życie. reż. Celine Song Zaległość nowohoryzontowa. Takie koreańskie "Przed wschodem słońca". Bardzo powolne dialogi snują się leniwie i przynoszą ulgę. Film bardziej o uczuciach niż o miłości. Ogląda się bardzo przyjemnie. 7/10

Wejście kinowe 66/23 "Święto ognia" reż. Kinga Debska . To co zle - Jakub Małecki, to co dobre - Kinga Dębska. Cenię Kingę Dębską za jej autorski optymizm i nie musi nim się z nikim dzielić, czy inspirować czyimś pomysłem. Pozostaję rozdwojony tym bardziej, że proza Małeckiego wydaje mi się dość toporna. Może dlatego "Święto ognia" straciło na lekkości w porównaniu do wcześniejszych filmów Kingi Dębskiej. Jednak nie straciło na wierze w dobrych ludzi i że mieszkają tuż obok nas, w Polsce. Niewiarygodne? Zamiast TV... obejrzyjcie "Święto ognia". Film zyskuje dzięki świetnym kobiecym kreacjom aktorskim - Karolina Gruszka 6/10

Wejście kinowe 65/25 Raport Pileckiego. Patriotyczny slasher.

Wejście kinowe 64/23 Sound of Freedom 6/10. reż. Alejandro Monteverde Znów film na ważny temat - pedofilia, handel dziećmi. I znów, podobnie jak u Agnieszki Holland, nasuwają się chrześcijańskie konteksty jako wspólny mianownik dla obu filmów. Zresztą produkcja AgelFilm, Mel Gibson, Jim Caveziel - Jezus z Pasji - wskazują bezpośrednio na na takie inspiracje. Walka o Boże Dzieci z siłami diabła jest tutaj podkreślana na każdym kroku. A jednak Sound of Freedom, mimo że gładki, czarno-biały w sensie etycznym i opowiadany trochę przez łzy, to jednak film zrobiony bardzo dobrze i bez epatowania przemocą, a nade wszystko wzruszający. Wspólnym mianownikiem dla filmów Monteverde i Holland jest także aktualność poruszanych problemów i duże zaangażowanie emocjonalne twórców. Ja jednak wybieram "Zieloną granicę" za jej nie-hollywodzki styl i nieoczywistość. Sound of Freedom to film, który zna odpowiedź o zasadę świata i walkę dobra ze złem, a "Zielona granica" tej odpowiedzi szuka - także w Ewangelii. I ta nieszczęsna sekta Qanon - szukają masonów, sami nimi będąc.

Wejście kinowe 63/23 "Zielona granica" reż. Agnieszka Holland. Dla mnie to nie był film o żadnych służbach czy opluwaniu munduru. Mundur plamią ci, którzy tak postępują, a ja nie wiem ile w tym prawdy czy fikcji. Chcę wierzyć, że prawdy jak najmniej. Zresztą jest to mniej znaczący wątek. Dla mnie to film bardzo bolesny i ciężko się go ogląda. Pokazuje ludzi w kleszczach, ludzi wykorzystanych i okłamanych przez polityków, ludzi pozostawionych samych sobie, ludzi, którym my, chrześcijanie, winniśmy nieść pomoc. Dlatego zamiast narodowego kina właśnie na ten film organizowałbym parafialne wycieczki. A najbardziej "Zieloną Granicę" poleciłbym ludziom służb mundurowych właśnie - do refleksji, do dyskusji. Film bardzo chrześcijański, film bardzo uniwersalny i wypełniony duchem dialogu międzykulturowego i międzyreligijnego. Współczesna wersja przypowieści o dobrym Samarytaninie. Boli i porusza sumienie. Spotu MSWiA w Cinema City nie było. Chyba się wszyscy solidarnie na tę głupotę wypięli, a polityczne rozjuszenie pokazuje tylko, że "Zielona granica" trafiła w czuły punkt tej władzy, a jest nim mało- i bezduszność. Agnieszka Holland pozostaje wybitną reżyserką bez względu na swoje polityczne poglądy i udowadnia to po raz kolejny. 8/10 Autor plakatu Andrzej Pągowski 10/10

62/23 Obecność 2. Maraton Horrorów w Cinema City. Całkiem śmieszny. 6/10

61/23 Zakonnica 2 Maraton Horrorów w Cinema City. Część I była lepsza. 5/10

60/23 Zakonnica Maraton Horrorów w Cinema City. Fajny gotycki klimacik, z którego robi się horrorowy cyrk. 6/10

59/23 Annabelle Narodziny zła. Maraton horrorów w Cinema City.

58/23 Ukryta sieć. Połączyć dwa bardzo ważne i trudne tematy w jednym plocie scenariuszowym i nie zrobić z tym nic więcej? To jak zarżnąć kurę znoszącą złote jaja. Możliwe tylko w polskim filmie. Z czasem, gdy pojawia się Trojan, jest nieco lepiej. 5/10 dla tego aktora za to, że uratował tyle, ile mógł.

57/23 Cicha dziewczyna. Niedawno na Nowych Horyzontach już w kinie. Filmy o małych dziewczynkach są samograjem kina ostatnich lat. Aftersun, Georgie ma się dobrze, Totem, W suszarni. I wszystkie świetnie wypadają dzięki małym aktorkom Tak samo jest w przypadku Cichej dziewczyny. Dużo ciepła, świat wiejskiej codzienności blisko natury i mały człowiek wobec przerastających go problemów. 7/10

56/23 Kochanica króla. Dla Johnny'ego D. U mnie zawsze masz wsparcie. Dobra lekcja historii - kostiumy, scenografia, duch epoki. Mało, czy dużo? 5/10

55/23 Demeter. Dracula - lovecraftowskie ujęcie, ale z wykonaniem gorzej.Jest staroświecki klimat, ale mógłby być bardziej, jest obcy zamiast Draculi, ale mógłby być bardziej. 5/10 za dobre chęci.

54/23 Blue Battle. Universum DC. Jak dla mnie superfun! Już zapomniałem jak zapomnieć w kinie o złym świecie. 7/10

53/23 Mów do mnie. Obiecanki cacanki. Ani straszne, ani mądre, ani śmieszne. Mam dość horrorów z młodocianymi bohaterami. 4/10

52/23 Reality. Zapis przesłuchania przez FBI młodej kobiety podejrzanej o szpiegostwo. Na faktach. Właściwie to samo robią nasi sygnaliści niepraworządności do UE, ale w Polsce nikt ich nie sadza do więzienia. Film bardzo skromny, ale formalnie niesamowicie wciągający. 7/10

Wejście kinowe 51/23. 3D. Meg2. Lubię filmy Bena Wheatleya, Turyści i Free Fire były świetne. Zobaczymy. Do polowy, czyli pod wodą, trochę się męczyłem i brakowało mi tlenu. Na Wyspie Frajdy było już frajdy i śmiechu pod dostatkiem. Ja w sztuce szukam spowolnienia świata, żeby świat, żeby życie mi się dłużyło w medytacji. Na szczęście to obok sztuki nawet nie leżało, a dwie godziny minęły tak, że nie zauważyłem Zauważyłem natomiast różnicę między seansem 3 D Anselma na Nowych Horyzontach a Meg.

Wejście kinowe 50/23. Blockbusterowe Oppenheimer. Film o tym, że genialni naukowcy to debile, którzy najpierw tworzą dla orków narzędzia zniszczenia, a potem się martwią, co narobili. Jak na Nolana film wyjątkowo nieefekciarski. 6/10

Wejście kinowe 49/23 Perfect Days Nowy Wenders fabularny. Ostatni. Doskonałe dni w samotności czyściciela kibli w Tokio. Tylko ci ludzie z przeszłości, wzbudzający smutek, żal. Jak pisał Hrabal: Ten świat jest niewyobrażalnie piękny, nie dlatego że jest, ale że ja go tak widzę.

Wejście kinowe 48/23 Gorzki pieniądz. Początek trylogii szwalni. Ostatki. Życie chińskich robotników w mieście Huzhou - jednym z centrów przemysłu tekstylnego. Kilkunastogodzinne dniówki i wyśrubowane normy. 200 koszul dziennie.

Wejście kinowe 47/23 Anselm 3D Nowy Wenders na froncie wizualnym. Anselm Kiefer, uczeń Josepha Beuysa, w swojej wielkoformatowej sztuce i potężnych instalacjach rozliczał historię niemieckiego narodu. Trójwymiarowy efekt filmowania jego dzieł jako opowieści o twórczości jest piorunujący. Dla mnie dużo bardziej wizualny od Piny.

Wejście kinowe 46/23 Stracony kraj. W 2009 przyjechałem do Wrocławia na NH po raz pierwszy Obejrzałem wtedy min Zwykłych ludzi Presica - film o masakrze w Srebrenicy. To było 14 lat temu. Taka swoista klamra. Lost Country pokazuje upadek reżymu Milosevica, a Perisic znów przyjmuje punkt widzenia beneficjentów systemu. I znów mi się podobało. Film dla zwykłych ludzi.

Wejście kinowe 39-45/23 Sześć krótkich metraży Paulo Abreu. Focus na Portugalię Czego nie widać Broda We śnie Varadouro Small talk Conde Ferreira Allis Ubbo - oprowadzanie po Lizbonie tuktukiem w duchu Pessoi. 6/10

Wejście kinowe 38/23 Przetrwanie Potsapo western z rana jak śmietana. Bajka jak z Cormaca. Mocne 7/10

Wejście kinowe 37/23 Jesteśmy dziećmi słońca. Ale czy to prawda? Jessica Hausner się waha. Jeść czy nie jeść? Septyczne kino.

Wejście kinowe 36/23 Blue Jean. Ejtisy rules! Mam nadzieję

Takie słabe 5/10

Wejście kinowe 35/23 Totem. I znów bohaterką będzie mała dziewczynka. Tygrysica, W suszarni, Georgie były świetne. Why so sad? Bo takie bywa życie. Nie oszczędza nawet, a raczej przede wszystkim, dzieci. Oszczędnie i blisko smutnej prawdy. 7/10

Wejście kinowe 34/23 Rów Fabularny debiut Wanga Binga. Reedukacja w komunistycznych Chinach okiem Binga. Rów, głód, zupa ze szczurów wykarmionych na stosach trupów więźniów. Nie widziałem w kinie bardziej autentycznej wizji obozu i to było bardzo prawdziwe i bardzo nieprzyjemne 7/10

Wejście kinowe 33/23 Czas Wanga Binga. Biograficzna opowieść o przemocy reżymu i sztuce. Nagi, stary mężczyzna opowiada pantomimą, słowami i muzyką o życiu artysty w komunistycznych Chinach. Ból pamięci, która doprowadza do szaleństwa i sztuka jako jedyne lekarstwo. 10/10

Wejście kinowe 32/23. Ostatni Godard "Zwiastun filmu, który nigdy nie powstanie. Dziwne wojny

Wejście kinowe 31. Georgie ma się dobrze. Ja też. Koniec emocjonującego dnia. Ta młoda dama powinna otrzymać Oscara. Stoi gdzieś obok Aftersun, ale jest lżejszy i sympatyczniejszy, choć o trudniejszej sytuacji. 7/10

Wejście kinowe 30 Czerń i biel. Z przyjemnością

Piękne, brutalne, czarno-białe zdjęcia.

Wejście kinowe 29/23 W suszarni Realizm magiczny na hiszpańskiej prowincji. Bardzo ciepły i trochę smutny.

Wejście kinowe 28/23. Wśród wyschniętyvh traw Nuri Blige Ceylana. Opijam się kinem. Piękne, literackie dialogi uwiodły i odwiodły od znużenia przez 3,5 godziny. 9/10

Wejście kinowe 27/23. Zaczniemy od krótkiego Wanga Binga. Pani Fang umiera na naszych oczach w otoczeniu swojej rodziny. Alzheimer po chińsku. 7/10

Wejście kinowe 26/22 Płynne stany rozkoszy Klasyk z lat 70-tych. Erotyczny surrealizm.

Wejście kinowe 25/23 Jej dom w mocy snu Lost Lost Lost Slow Slow Slow 10/10

Wejście kinowe 24/23 Tygrysica. Malezja, Tajwan, Singapur, Katar, Indonezja - ok. Przepiękny. Prawdziwe odkrycie w sekcji odkrycia. Jeśli traficie gdzieś Tygrysice, to sprawdźcie ją koniecznie. Młodzieżowy i feministyczny film inicjacyjny w klimacie etno, który zmienia się w body horror - brzmi nieźle mam nadzieję. 7/10

Wejście kinowe 23/23. Disco Boy. Muzyka Vitalica. Vive La France i Legia Cudzoziemska. Europa słabnie i zdycha w poczuciu swych win i wyrzutów sumienia. Był Więckiewicz i polscy pogranicznicy.

Wejście kinowe 22/23. Filipiński mistrz slow movie w swoim krótkim metrażu - tylko 187 minut. Powolny fresk filmowy z czytelną inspiracją Dostojewskim. Diaz znów eksploruje złogi zła zalegające ludzkie dusze - tym razem w kontekście reżymu Duterte. Manilla Mon Amour. 9/10

Wejście kinowe 21/23. Kokomo City reż. D. Smith Nieznane światy trans.

Wejście kinowe 20/23. Nowohoryzontowe trzecie. Poemat Pantha Rei. Woda nie zna granic. Filmowa poezja. 8/10

Wejście kinowe 19/23. Nowohoryzontowe drugie. Menopauza u gruzińskiej dziewicy. Do czasu. Ciężka komedia z ciężkiej, gruzińskiej rzeczywistości.

Wejście kinowe 18/23. Pierwsze nowohoryzontowe. After. Techno. Dicho. Potem Cicho. Kino transowo-polityczne. 7/10

Wejście kinowe 17/2023 Barbie reż. Greta Gerwing. „Barbie” sprawdza się jako, mimo że kiczowata, to jednak bardzo brutalna komedia o iluzji dziecięcych marzeń. Ten różowy, cukierkowy świat mówi nam od początku jak niewiele ma wspólnego z rzeczywistością. Możemy się wtedy pośmiać z tego jak jesteśmy od dziecka programowani na funkcjonowanie w medialnym świecie i tylko ci, którzy mają świadomość fikcji, potrafią się z niej wyzwolić. „Barbie”, gdy jest o kłamstwie medialnego świata, gdy mówi o stereotypowych rolach, w które wciska nas kultura – rolach płci (przecież lalki nie mają genitaliów!), charakterze przemian obyczajowych, patriarchacie i feminizmie – jest po prostu prawdziwa i komicznie bolesna. Ale przychodzi taki moment, że „Barbie” staje się poglądową lekcją psychologii dla ubogich, gdzie przemowy na temat zniewolenia, wyzwolenia itp. stają się śmiertelnie poważne, mając w tle cały czas różowy kicz. Tam, gdzie konfekcyjny sarkazm ustępuje miejsca tępej jak dzida dydaktyce, tam „Barbie” staje się głupsza od samej siebie. I do tego ten smutny wątek świata bez miłości jako postfeministycznego manifestu. Widziałem to już nieraz w kinie czy książkach, że aby być szczęśliwym, trzeba zabić romantyzm i programować się na samodzielną rzeczywistość bez drugiego człowieka. Może i jest w tym dużo prawdy, ale jakoś szkoda mi tego Wertera czy Madame Bovary. 6/10

Wejście kinowe 16/2023. Indiana Jones i artefakt przeznaczenia. Film całkiem śmieszny. 6/10

Wejście kinowe 15/23. "Chłopiec z niebios". Film Tarika Saleha - reżysera mieszkającego w Szwecji a pochodzącego z Egiptu, mimo kryminalnej fabuły, potrafi oddać arabską duchowość i przedstawić ją w całej złożoności. Slow-kryminał wymagający skupienia. 7/10

Wejście kinowe 14/2023. Asteroid City. Slow od Wesa Andersona? Dla mnie kolorowy, bardzo specyficznie zabawny i jak zawsze pełen kolorowych postaci. Bawiłem się do łez. Ale fakt -naszpikowany gwiazdami jak dobra kasza słoniną . Tym śmieszniej

7/10

Wejście kinowe 13/2023. Pamfir. Ukraińska historia Hioba w krainie, gdzie bogiem jest gangster. 7/10

Wejście kinowe 12/2023 "Liczba doskonała". Zanussi pozostaje sobą, choć świat się zmienił. Filozoficzne kino, które nikogo dziś nie obchodzi. Ale oczywiście ocean zachwytów tych, którzy na co dzień pieją o "nowym wspaniałym świecie", bo tak wypada, ale poglądów raczej własnych nie mają, tylko niesie ich medialna fala. Jeśli chodzi o sam film, to zupełnie dla nikogo - dla zwolenników Pana Boga za mało kościelny, dla przeciwników najwyżej pole do szydery. Ale Zanussi się nie zmienia i próbuje mówić, co myśli, w świecie, gdzie wszyscy już wszystko dawno wiedzą. 6/10

Wejście kinowe 11/2023 "Bo się boi" reż. Ari Aster. Trzy godziny wędrówki po pokojach duszy chorego psychicznie człowieka. Bezkompromisowy, a przede wszystkim dziwaczny film dla tych, co lubią czuć się dziwnie w kinie. Ja lubię. Joaquin Phoenix jako żywo przypomina Jurka Rychlewicza.

Wejście kinowe 10/2023 To wszystko widziałam Rumcajs

Wejście kinowe 9/2023 Holy Spider. Wstrząsający. Fanatyk religijny morduje prostytutki na ulicach irańskiego miasta. Normalne, zwykle życie i normalne, zwykłe zbrodnie. Abassi jest bezlitosny dla widza, ale przede wszystkim jest bezlitosny dla swojej kultury. Dzień Kobiet w kinie. Wchłonąłem. 9/10

Wejście kinowe 8/2023 Wszystko wszędzie naraz. Nowy format kina nowej przygody, taki co to dzieje się w kuchni Bozi z Matrixa. Codzienność jako tło supermocy. Cały czas podstawową wadą takiego kina pozostaje dla mnie przefajnowanie.

Wejście kinowe 7/2023. Właściciele. Kino czeskie, a jakby trochę polskie. Mocna rzecz, mocniejsza niż Rzeź I prawdziwsza. Banalne sytuacje, które rozrastają się do rozmiarów greckiej tragedii. Śmiech przez łzy. Wszystko to,czego nie zobaczycie w polskim kinie! 8/10

Wejście kinowe 6/23 Niebezpieczni dżentelmeni

Wejście kinowe 5/2023 Duchy Inisherin. Esencja celtyckiego piękna. Ale przede wszystkim w swej poetyckości to absolutnie niezwykły film. Nic, czego mogłem się spodziewać 9/10

Wejście kinowe 4/2023. Wieloryb. Darren Aronofsky. Wielka pochwała lekcji on-line. Keatting XXI wieku.

Wejście kinowe 3/2023. Lunana. Szkoła na końcu świata. Na końcu świata, czyli w Buthanie na wysokości 5000 m. W poszukiwaniu wszystkiego, co utraciliśmy wraz z cywilizacją. W poszukiwaniu naturalnego piękna, w poszukiwaniu relacji międzyludzkich, w poszukiwaniu kontaktu z naturą, w poszukiwaniu powołania nauczyciela w końcu - bez podstaw programowych, treści i systemu, bez technologii. Za to z poczuciem spełnienia i z poczuciem bycia potrzebnym. O szczęśliwych ludziach i szczęśliwych dzieciach na krańcu świata. Przeglądam się w tym filmie i widzę wyraźnie ból człowieka Zachodu, ból zrodzony z materializmu i pragnienia posiadania. Walden - niespełnione marzenie ludzkości.

Wejście kinowe 2/2023. Feryjne i postnowohoryzontowe. Godland reż. Hlynur Palmason. Islandia. Właśnie dla takich filmów stworzono kina studyjne. Minimalistyczny, surowy, zimny i piękny. Islandzka odyseja.

Wejście kinowe 1/2023 Moonage Daydream. Obraz Bowiego, którego poznajemy z jego własnych wypowiedzi, egzaltowany, sztuczny, że nie rozpoznałem prawdziwej twarzy artysty, a nawet że on sam zatracił się we własnym wizerunku. Dużo muzyki - to dobrze robi temu filmowi. I dużo blasków, błysków, fleszów i kolorów, spoza których nie widać Davida Bowie, tylko to, czym chce być dla widowni - kolorowym mirażem.

1395

ROK 2024 - 156

Wejście kinowe 1/24 Pieprzyć Mickiewicza Pierwsza wizyta w kinie w tym roku sięgnęła w okolice dna. I to nie dlatego, że coś tam i jestem zdeklarowanym dziadersem. Ten film traktuje młodych ludzi jak głupków i jest w tym bezlitosny. Pieprzyć Ogrodnika. 2/10

Wejście kinowe 2/24 KOS reż. Paweł Maślona Ciężki do oceny film. To, co atrakcyjne, ukryte w ciemnościach. Z drugiej strony więcej mówi o polskiej historii niż poprawne politycznie filmy z cyklu "Bóg Honor Ojczyzna". I to zafiksowanie na Tarantino wychodzi temu filmowi na złe. Wolałbym Maślonino. Ale i tak warto - Więckiewicz jako Christopher Waltz z "Bękartów wojny" naprawdę daje radę, a jak się już rozkręci, to kręci. 6/10

Wejście kinowe 3/24. "Pszczelarz" reż. Dan Ayer Adam Clay zajmuje się hodowlą pszczół gdzieś na uboczu tego świata. Przyjaźni się z emerytowaną nauczycielką i nie lubi nowoczesnych technologii. Niestety, hackerzy nie dają spokoju tym najbardziej bezbronnym - oszukiwanie starszych ludzi, w tym przyjaciółki "Pszczelarza", to intratny i pozbawiony ryzyka biznes. Do czasu, gdy trafiają na Adama Claya, który chroni swój ul, czyli świat prostych wartości. Adam Clay to eko-mściciel, stojący po stronie natury i prawdziwego życia. Adam Clay to bohater kina akcji nowej rasy, który niszczy komputerową dominację i ludzi, którzy stali się już internetową fikcją, narkotykowym mirażem z nowych mediów. A wszystko podbite tym, co najbardziej cenię w kinie popularnym - czarnym humorem dobrej próby. Duża przyjemność oglądania i 7/10.

Wejście kinowe 4/24 "Biedne istoty" reż. Yorgos Lanthimos No, jest to bajucha piękna, na bogato i pełna, jak to bajucha, morałów, metafizyki, ale i erotyki tylko dla dorosłych. Zawsze postrzegałem filmy Lanthimosa jako sterylne, pozbawione zbędnych ornamentów, a tutaj taki przepych popkulturowy, z którego Lanthimos czerpie pełnymi garściami. Czerpie też z baśniowego arthouse'u Guya Maddina, z braci Quay, ale znalazłbym i von Triera, i Leosa Caraxa z dodatkiem Matthew Barneya. Wszyscy ekstremalni kinowi wizjonerzy się tutaj wymieszali, a wykonanie zapiera dech w piersiach. Tylko czy starczyło miejsca dla samego Lanthimosa? Nic nie zmieni sytuacji, że jesteśmy tylko biednymi istotami stworzonymi przez biednego, cierpiącego Boga. A twórca też jest bogiem, biednym i cierpiącym.. 8/10

Wejście kinowe 5/24 "Chłopiec i czapla" reż. Hayao Miyazaki. Wszystkie filmy wytwórni Ghibli to realizm magiczny dla widzów w każdym wieku, a może ci młodsi nie wszystko zrozumieją. "Chłopiec i czapla" wśród tych filmów plasuje się naprawdę wysoko, umieściłbym go blisko "Grobowca świetlików", czyli wielkiego arcydzieła Takahaty. Film o stracie, film o przejściu, niby podobne w tematyce do "Biednych istot", ale "Chłopiec i czapla"dużo mocniej chwyta za serce. Jakże to inne od śmiesznych animacji Disneya czy Pixara. 9/10

Wejście kinowe 6/24 Narodziny bogów reż.Wuershan Chińska superprodukcja fantasy, o której powiedzieć, że jest widowiskowa, to nic nie powiedzieć. Natomiast jest to kino tak inne, tak różne od naszych oczekiwań, że kulturowy szok w czasie seansu może być zbyt duży i może prowadzić do napadów niepohamowanego śmiechu w najbardziej nieodpowiednich momentach. Tylko na dużym ekranie. 5/10

Wejście kinowe 7/24 "Powstaniec 1863" Sebastian Fabijański miał być Bogusławem Lindą XXI wieku, Zbigniewem Cybulskim millenialsów. Coś poszło nie tak. Kuriozalne wybryki, cały ten medialny szoł nie pozwalają uwierzyć w strojone przez niego miny. Dlatego nie sposób brać na poważnie romantycznego wizerunku księdza-patrioty, narodowego mistyka, realizującego mesjanistyczne powołanie. Po tej niestrawnej porcji Boga, Honoru i Ojczyzny pozostaje tylko pusty brecht i niesmak, bo postać księdza Brzóski była jednak prawdziwa, a tu otrzymujemy niezamierzoną karykaturę. Ale może o to chodzi we współczesnym, medialnym cyrku. 3/10

Wejście kinowe 8/24 "Akademia Pana Kleksa" reż. Maciej Kawulski Musimy mieć nasze bajki, bajki, które przemówią do naszych dzieci, ale także do nas. To bardzo ważna rola kultury - budować pokoleniowe mosty, pleść nić porozumienia między dziadkami, rodzicami i dziećmi. Nie na siłę, poprzez niezrozumiałe lektury, ale w sposób autentyczny i atrakcyjny formalnie. Z tej perspektywy pomysł na nową wersję"Akademii Pana Kleksa" był nie tylko potrzebny, ale także, o dziwo, realizacja jego jest sukcesem - artystycznym i komercyjnym (miesiąc po premierze pełna sala w Cinema City, 2 miliony widzów na liczniku, który cały czas bije). Jest także w filmie temat, który w klasycznych bajkach jest rzadko obecny - wszak wątek Alberta to wątek dziecięcej depresji. A że wilkusy to PiS, Pan Kleks - Donald Tusk, Ada i Vincent - młode pokolenie ponad podziałami, tego chyba nikomu nie trzeba tłumaczyć Witajcie w nowej bajce! 7/10

Wejście kinowe 9/24 Obsesja reż. Todd Haynes A jeśli powiem, że to nie tyle dramat o pedofilii, a film o bezkompromisowym tworzeniu filmowej postaci, film o inspirowaniu się sztuki rzeczywistością, której horroru nie sposób oddać? Tak, horror - to ten gatunek! 8/10

Wejście kinowe 10/24 Agrylle. Tajny agent. reż.MatthewVaughn Przede wszystkim jest to komedia, parodia filmu szpiegowskiego. Bardzo głupia, ale całkiem śmieszna. I jest Sam Rockwell, więc wytrzymałem do końca. I w jednej z głównych ról nowa piosenka Beatlesów. I jest cudowny kociak. 6/10 A niech tam.

Wejście kinowe 11/24 Dobrzy nieznajomi reż. Andrew Haigh Nie płakałem, choć bardzo się starałem. Sundance'owskie wyciszenie jest tłem dla wielkiego bólu i krzyku, który nosi w sobie bohater. Ten dramat rozgrywa się na pograniczu sennych marzeń i koszmarów. I ta muzyka z lat 90. Pet Shop Boys, Allyson Moyet, Frankie Goes to Hollywood...,czyli wtedy, gdy nikły wcześniej wątek LGBT, zaczął się przebijać do powszechnej świadomości, więc ten temat jest w "Dobrych nieznajomych" bardzo istotny. I niech tak będzie. 7/10

Wejście kinowe 12 Strefa interesów reż. Jonathan Glazer Siedzę i nie mogę napisać słowa po drugim seansie "Strefy interesów". Poszedłem po raz drugi, żeby poczuć ten film jeszcze mocniej i nie zawiodłem się. Powtórny seans plus większa wiedza i większe skupienie wprowadziły mnie w filmowy trans. Trans codziennego zła. Ale co można jeszcze napisać o tym filmie? Tyle już słów padło, że każda kolejna opinia będzie o kolejną opinię za dużo. Ale to dobrze, że tyle się mówi, wraca do korzeni właściwie, wraca do Norymbergi, zadaje fundamentalne pytania, próbuje dawać odpowiedzi, jak próbowała je dawać Hannah Arendt w swym słynnym reportażu poświęconym procesowi Adolfa Eichmanna, przywoływana w kontekście tego filmu wiele razy. „Rzecz o banalności zła”, zwykli ludzie, jedni z nas, którzy drugim zgotowali ten los. Ale przecież zgotowali go także sobie. Co „Strefa interesów” chce powiedzieć nam, co chce powiedzieć o nas? Dziś za oknem monitora też mamy śmierć i hekatombę i żyjemy jak gdyby nic się nie stało. Nigdy nie mieszkaliśmy tak blisko Auschwitz, nigdy zbrodnia nie była tak odczłowieczona przez media. Budujemy własne enklawy bez fundamentów ideologii i propagandy. Jedynym fundamentem pozostała chciwość - mnie się to lepsze życie należy bez względu na koszty. Chciałbym się dowiedzieć, co Rudolf Hoess myślał, stojąc pod szubienicą, czy nie pomyślał może „a jednak było warto”. Ale przecież są w tej ciemnej historii termowizyjne przebłyski nadziei, jest teściowa, która popada w rozpacz, widząc łunę z komina krematorium, jest wreszcie sam Rudolf, wymiotujący, chociaż nie ma czym. Nadzieja istnieje nawet w piekle. Cały czas 10/10

Wejście kinowe 13/24 Gdy rodzi się zło reż. Damien Rugja Bardzo, bardzo zły film! Miałem ten śmiech, który ma zagłuszać wstręt i przerażenie, kilka razy. 7/10

Wejście kinowe 14/24 Coś w wodzie Pięć dziewczyn i rekinek. Dwie przeżyły, więc film słaby.

Wejście kinowe 15/24 Dzieci Amelii reż. Gabriel Abrantes Jeszcze nie ma na Filmwebie. I może dobrze.

Wejście kinowe 16 Pamięć reż. Michel Franco Pamięć reż. Michel Franco

Jeden z najbardziej rozpoznawalnych dziś twórców filmowych, meksykański reżyser Michel Franco, mówi w „Pamięci” z jednej strony o tej pamięci, którą się traci, która jest ułomna i ukazuje w zniekształcony sposób przeszłość – jakże często próbuje się człowiekowi weprzeć na siłę „oficjalną” wersję zdarzeń. Sylvia (doskonała jak zawsze Jessica Chastain) walczy o prawdę i swoją pamięć, którą chce zdeformować jej bliskie otoczenie – ludzie, którym powinna przecież ufać. Wcześniej uciekała od swej pamięci, topiła ją w alkoholu. Od 13 lat pozostaje trzeźwa i na trzeźwo mierzy się ze swymi traumami. Z drugiej strony Saul zapomina, cierpi na demencję – jego trauma zakryta zostaje przez wyparcie, które powoduje, że nie potrafi sobie radzić z rzeczywistością. Sylvia, która chce pamiętać i Saul, który nie chce sobie przypomnieć, spotykają się, żeby znaleźć „nowy początek”. Ich relacja jest ukazana w filmie Franco jak prawdziwa magia przeznaczenia. Ale jest tutaj jeden bardzo czarny bohater – rodzina. Meksykanin w swoich filmach pokazuje, że rodzina jest „kłębowiskiem żmij” jak kiedyś ujął to Mauriac, gordyjskim węzłem zależności, dla których mamy się poświęcić mimo wszystko. Motyw traumatyzującej i opresywnej rodziny widziałem we wszystkich filmach Franco i jest to okrutna diagnoza. Ale we wszystkich jego filmach widziałem też pragnienie wolności i to jest ten promień w ciemności, który tworzy przestrzeń nadziei także w „Pamięci” i choćby ten promień miał świecić tylko chwilę, to warto za nim iść. To kino trudnych emocji i trudnego piękna. Chociaż poprzedni film Franco,„Sundown”, przemówił do mnie mocniej to za „Pamięć” przynajmniej 8/10.

Wejście kinowe 17/24 Godzilla i Kong. Nowe Imperium Te potwory są śmieszne, natomiast ludzie w tych filmach żałośni. 2/10

Wejście kinowe 18/24 Omen. Początek reż.Arkasha Stevenson Prócz klimatycznego, satanistycznego horroru jest to także film dotykający poważnych kwestii filozoficznych, tematu wiary. Wszystko tutaj dzieje się na trójstyku realizmu, psychiki i metafizyki i udało się twórcom oddać to przenikanie, że nie wiedziałem, co jest rzeczywistą prawdą, co fantastyką grozy a co projekcją psychiki bohaterów. Film, który sam w sobie jest wielkim pytaniem o istotę ludzkiego bytu. A gdyby wyjść z gatunkowej bańki i potraktować Omen

Początek jako opowieść o dylematach młodej bohaterki, która zderza się z coraz trudniejszą prawdą o świecie, jej duchowej inicjacji, gdy pryska iluzja dziecięcej pobożności? 8/10

Wejście kinowe 19/24 Kobieta z... reż.Małgośka Szumowska/Michał Englert Zderzenie transgresji z polską, przaśną rzeczywistością jest tym, co u Szumowskiej lubiłem i lubię także w "Kobiecie z...". Polska od lat 80-tych do dziś jest ukazana z taką delikatnością, wyczuciem, że przez większość seansu byłem urzeczony projekcją wspomnień i bohaterem/ką inną od całego tego peerelu. I teraz spoiler: to zakończenie jak tandetna "woke" agitka jest kolejną wymuszoną ideologiczną maską, kolejnym kiczowatym zniewoleniem. I Szumowska na to idzie, zatracając całe swoje wyczucie? Mimo wszystko 6/10.

Wejście kinowe 20/24 Civil War reż. Alex Garland Wizualnie ten film już tworzy klasykę amerykańskiego kina wojennego. Między "Bitwą o Midway", "Czasem apokalipsy" i "Plutonem*. Później nie było w tym temacie nic ciekawego - "Helikopter w ogniu" czy "Dunkierka" nie były filmami XXI wieku - dopiero "Civil War". Za tę wizję, która się poniekąd ziszcza, ale oby się nie ziściła, daję 9/10, choć mniej przejąłem się bohaterami niż wizją wojny,krwi i śmierci. Przemierzamy z bohaterami kolejne kręgi piekła.Jak u Dantego. Technologie się zmieniły, ale istota człowieka pozostaje ta sama 8/10

Wejście kinowe 21/24 Perfect Days reż. Wim Wenders Po raz drugi. Perfect Days. „Doskonałe dni” w samotności człowieka, który był kimś, ale z własnego wyboru został nikim. Tylko ci ludzie z przeszłości, wzbudzający smutek, żal, ale nie tęsknotę. Jak pisał Hrabal: Ten świat jest niewyobrażalnie piękny, nie dlatego że jest, ale że ja go tak widzę. Cudna, filmowa medytacja, będąca pochwalą zwykłego życia. Ballada filmowa o tokijskim czyścicielu toalet z balladą Lou Reeda w tle. Subtelne kino nie dla każdego.

Najważniejsze dla mnie tutaj było milczenie, które ukazuje, że im więcej człowiek pozostaje w ciszy, tym bardziej potrafi wsłuchać się w świat i ludzi dookoła.

I jeszcze jedno – to szlachetna elegia ku czci czystości. Jeśli ten film jest tokijski, czy japoński (a może buddyjski), to właśnie tę czystość mam na myśli, że dopiero ona daje człowiekowi spokój i wewnętrzną radość.

A kosztuje to bardzo dużo wysiłku.

Po co mówić więcej? Pomilczmy i posłuchajmy tego filmu, bo może faktycznie do oglądania nie ma tu zbyt wiele. Ja zrobiłem to już dwukrotnie i pewnie nie jest to koniec. 9/10

Wejście kinowe 22/24 Abigail reż. Matt Betinelli-Olpin Tyler Gillet Ta wampiryczna wersja zabójczej wyliczanki w stylu Agaty Christie byłaby całkiem zabawna, gdyby nie żenujący poziom aktorski. Tylko Abigail daje radę. 5/10

Wejście kinowe 23/24 Latanie dla początkujących reż.Hafsteinn Gunnar Sigurðsson Kino jako antidotum na syf takiego dnia. Może nie jest specjalnie oryginalny, ale była w nim dla mnie ta islandzka lekkość i lekkostrawność mimo kilku głupstw. 6/10Wejście kinowe 35/24 Samsara Nowe Horyzonty tournée w kinie OKF Iluzja Buddyjski trans, faza Bardo, nie byłem na to przygotowany tego dnia. 7/10

Wejście kinowe 24/24 Samsara Nowe Horyzonty tournée w kinie OKF Iluzja Buddyjski trans, faza Bardo, nie byłem na to przygotowany tego dnia. 7/10

Wejście kinowe 25/24 Delikwenci reż. Rodrigo Moreno Bezkompromisowa elegia na cześć wolności, życia i piękna. Nowohoryzontowe snuje są dla mnie jak smak wakacji. Po latach takie kino znów w Częstochowie 8/10 Nowe Horyzonty tournée w kinie OKF Iluzja

Wejście kinowe 26/24 Back to black. Historia Amy Winehouse

Podstawowym problemem tego filmu jest to, że musi się mierzyć z wybitnym dokumentem Asifa Kapadii z 2015 roku. Był to akt oskarżenia - mimo że Kapadia oparł się tylko na materiałach dokumentalnych, udało mu się pokazać cały mrok showbiznesu, wszystko to, co dzieje się, gdy zgasną światła sceny. A dzieje się samotność wybitnie zdolnej i wrażliwej dziewczyny – Amy nie znalazła wsparcia ani u swego ojca, ani u partnera, którzy w krytycznym momencie byli najbliżej niej.

„Back to black. Historia Amy Wine” Sam Taylor-Johnson jest mową obrońcy, ale reżyserka nie broni Amy, tylko broni szowbiznesu. Dla mnie to tak jakby chciała widzom powiedzieć – sorry, life is brutal. Ten film jest całkowicie wyprany z emocji i pozbawiony empatii, a pani Sam Taylor-Johnson jest takim adwokatem, co to broni korporacji przed swoim klientem. Za muzykę mogę podnieść ocenę najwyżej do 3/10, ale nawet ona nie jest w stanie uratować tego zimnego jak kamień bio-picu.

Wejście kinowe 27/24 Kaskader reż. David Leitch Dziaderski rock i kaskaderskie teledyski do tych hitów są ok i są śmieszne, ale całe to tło komedii romantycznej doskonale psuje efekt. 4/10

Wejście kinowe 28/24 Challengers reż Luca Guadagnino Tenis jako akt erotyczny? Czemu nie. Nie jest to moja bajka, nie jest to moje kino, ale wszystko jest tak pięknie sfilmowane. Tylko dlaczego w tym pięknym wizualnie filmie nie ma emocji? 6/10

Wejście kinowe 29/2 4 Niepokalana Horror kościelno-zakonny, mocno nierówny. Testowanie ludzi strachem to taka broń obosieczna. Ale wątki kościelne i modlitewne były psychotyczne i ok, tylko później to straszenie zakonnicami oklepane. 5/10

Wejście kinowe 30/24 Jutro będzie nasze reż. Paola Cortellesi Kino kobiet w najlepszym wykonaniu. Pięknie sfilmowany w duchu włoskiego kina lat pięćdziesiątych, "Jutro będzie nasze" opowiada z wdziękiem, lekkością i humorem o mrokach patriarchatu. 8/10

Wejście kinowe 31/24 Spirited away. W krainie bogów reż. Hayao Miyazaki Magiczny film wszechczasów. 9/10

Wejście kinowe 32/24 Królestwo Planety Małp reż.Wes Ball Familijne kino małp 3/10

33. "Monster" Hirokazu Koreeda Tak subtelnie o traumach jak potrafi tylko Koreeda. Montaż filmowej opowieści o tym jak mało wiemy o innych, ukazująca różne perspektywy dotkniętych bólem i agresją bohaterów, to masterpiece.

34. Furiosa reż George Miller Wizualny masterpiece rodem z Mad Maxa, który mnie nie ruszył emocjonalnie na milimetr. Jedynie Dementus. 5/10

35. "Jedno życie" reż. James Hawes. Film bardzo skromny i staroświecki, za to pełen emocji. Można być zwykłym człowiekiem i mieć w sobie ten brak zgody na zło. Mało znana historia ratowania dzieci, głównie żydowskich, z Pragi po wydarzeniach w Monachium 38. 7/10

36. Hit Man reż. Richard Linklater Linklater ciśnie na swoją modłę w komedie romantyczne, ale tej psychologicznej farsy, z rozpracowywaniem kontraktów na zabijanie w tle, nie polecalbym na wieczór walentynkowy . Mówię to po seansie rozbawiony do łez. Komediowa rewelacja7/10

37. Królestwo zwierząt reż. Thomas Cailley Tak delikatne przenikanie fantastyki do całkiem realnej, psychologicznej opowieści unosi ten film ponad przeciętną jakość filmów o dorastaniu. I raczej nie fantastyczny, co właśnie magiczny 7/10

38. Mars Express. Świat, który nadejdzie reż. Jérémie Périn Taki "Blade Runner" AI. Wszytko tu mocno konwencjonalne, ale przyjemne i spasowane na gatunkową, cyberpunkową miarę. 7/10

39. ,Do granic" reż. Alejandro Rojas, Juan Vasquez Amerykańskie służby celne to najlepsze biuro matrymonialne - po takim maglowaniu to albo od razu się rozejść, albo zostać póki śmierć nie rozłączy, bo przeszło się przez wszystko. A na pytanie, czy film zamknięty w czterech ścianach może być pasjonujący, odpowiadam - jak najbardziej. Od czasów "12 gniewnych ludzi" odpowiedź jest twierdząca. 7/10

40. Wake up. Horror. Woke kontra Trump. Jedna ujnia i wieje nudą. 5/10

41. Demony Grace. Horror. Świetny. Zatrzymał mnie w kinie. Filipiński z istoty, a wiadomo, że Filipiny to filmowa potęga. Przynajmniej 7/10

42. Amulet. Horror. Fajna muzyka. I nic więcej l. Horrorowa taniocha. 3/10

43. Ciche miejsce. Dzień pierwszy reż. Michael Sarnoski No, to jest dobre 7/10. Jeśli szukasz kina gatunkowego z klasą, to będzie dobry wybór w gatunku sf-horror

44. Horyzont reż. Kevin Costner Tańczący z wilkami to to nie jest, do klasyki westernowej też daleko. Słabo się pan starzeje, panie Costner. 4/10

45. Mój syn Ezra reż. Tony Goldwyn Autyzm. Ojcostwo specjalne. I czy można o tym opowiedzieć bez ckliwości i bez czarno-białych skrajności? Może można, ale Ezra tego nie robi, pozostając na mieliźnie taniej dość melodramy. Na plus mamy tutaj standupowy humor w wykonaniu Bobby'ego Cannavale. 5/10

46. The Royal Hotel reż. Kitty Green Oglądałem ten film jak remake genialnego "Na krańcu świata" Kotcheffa, wersję bardziej współczesną i kobiecą tego klasyka z plenerów Australii. Niby nic się nie dzieje, a wszystko w tym barze na odludziu, gdzie lądują spłukane studentki w ramach Work&Travel, napięte do granic - alkoholiczny, męski klimat grozi na każdym kroku pęknięciem, wszystko dryfuje ku katastrofie. Najtrudniejsze chwile w życiu beztroskich, kanadyjskich studentek pokazują, że może być gorzej. Trochę zaniepokojony zostałem jako ojciec. 7/10

47. Egzorcyzm reż. Joshua John Miller Ten film ma aspiracje artystyczne, ale aspiracje to za mało. Mógłbym powiedzieć, że to jest film o braku zgody psychoanalizy z metafizyką spowiedzi. Mógłbym, ale "Egzorcyzm" się poddaje i koniec końców dostajemy serią oklepanego straszenia diabłem, które nie robi na nas żadnego wrażenia. Smutny koniec ambitnych zamiarów. 3/10, bo nawet do śmiechu mi nie było.

48. Garfield Generalnie film o tym, że koty są mądrzejsze od psów... i ludzi. Ok. I że mają dobrą przemianę materii. Z humorem nie najgorzej 5/10

49. Wieczór kawalerski reż. Szymon Gonera Polskie piekło kinowe nie zna pojęcia dna. Połowa tego filmu to diskopolowy teledysk, druga połowa to Kac WAWA 2. Dla mnie typowy seans bdsm. 2/10

50. Maxxxine reż. Ti West Co ja będę pisał, posłuchajcie tego soundtracku. Hołd dla lat 80-tych i ery VHS, czyli powrót Ti Westa do korzeni kina klasy B, C, D i XXX. Ale Prisoners of Your Eyes Judasów się nie spodziewałem. 7/10

51. Humanitarna wampirzyca reż. Ariane Louis-Seize Kanada Wbrew pozorom bardzo wyciszony i pogrążony w półmroku film inicjacyjny o tym, że wampiry, czyli odszczepieńcy, są wśród nas.. Bez fajerwerków w stylu "Co robimy w ukryciu" i bez dydaktyki "Zmierzchu", film z własną poetyką i klimatem. Ale niespecjalnie do mnie trafił. Lubię filmy nasycone emocjami, nawet jeśli są to emocje zimne. I nie słyszałem jakoś tych salw śmiechu - to nie raki film. 5/10

52. Wredne liściki reż. Thea Sharrock.Hejt i hejtery istnieli zanim było to modne i zanim powstał internet.. Producent ten od Bilboardów i Inisherin, czyli Peter Czernin. W przypadku tego filmu nie ideologizowałbym feministycznie, bo ta komedia stoi przedziwnymi i poza schematem charakterami kobiecymi, które nie podlegają kresce politycznej poprawności, a odtwórczynie tych ról przekraczają same siebie - są to genialne i zupełnie wyjątkowe kreacje. Smaczku dodaje umiejscowienie tej historii na początku XX wieku. Dziwność, która trzyma się kupy. A mnie troszkę "Holonek" się włączył z jego rubasznością i "złym smakiem". 7/10 bez problemu.

53. Tylko my dwoje reż. Valerie Domzelli Miałem nadzieje na arthousowe Walentynki, coś z Lelluche'a, Vadima a nawet Romehra, ale potem ten film skręcił w sztampową opowieść o domowej przemocy, którą słyszałem tysiąc razy. Ze świadomej gry kliszami kina romantycznego spadłem do piekła oczywistości. 5/10

54. "Longlegs" Oza Perkinsa, bo tak powinien nazywać się ten film w polskich kinach według mnie, to taki niby horror, ale wcale nie horror - mroczna przypowieść o potędze zła. Jest tutaj diabelska, czarna moc, której tak naprawdę na ekranie nie widzimy! Widzimy raczej tylko ofiary, które stają się bezwolnymi marionetkami. Ale kto stoi za makabryczną postacią Longlegsa? Tego nie wiemy i to niedopowiedzenie wydaje się kluczowe, że nigdy nie poznamy istoty zła, że jest ona dla nas niedostępna, a jednocześnie jesteśmy w nie uwikłani. Możemy zniszczyć jedynie marionetki, ale nigdy nie dosięgniemy tam, gdzie stoi ich pan i władca. Film powolny i bardzo mroczny, bez tanich efektów, mimo że satanistyczny. Właściwie nie tyle straszny, co bardzo smutny, pokazujący brak antidotum na zło, a Nicolas Cage nie bierze jeńców w tej podróży do piekła. Piekła na ziemi. Horror bywa dla mnie jedynym artystycznym gatunkiem popkultury, gdzie poza „rozrywką” sięgamy metafizyki i stawiamy fundamentalne pytania. Tak jest w tym przypadku. 8/10

55. Zabierz mnie na księżyc reż. Greg Berlanti Amerykańska wydmuszka na kosmiczne tematy - o tym jak kręcili lądowanie na Księżycu w 69. Mdłe role Scarlett Johansson i Chaninga Tatuma. W tym drugim przypadku było to do przewidzenia. Szkoda też talentu Woody Harlesona. O kuriozalnej roli Stanleya Kubricka nie wspomnę. 3/10

56. Twisters reż. Lee Isaac Chung Jest to zrobione niewiarygodnie, ale przygody lepiej mieć samemu a nie w kinie. W sumie to nie rozumiem kina atrakcji, dla mnie liczy się kino emocji - śmiechu, płaczu, smutku, radości, rozpaczy, agresji, nienawiści, dobra, empatii. Tego nie zastąpią żadne efekty. Z tym, że ja zawsze śmieję się i płaczę w najmniej odpowiednich momentach. 5/10

57. Terapia dla par reż.Gerrardo Herrero Tytuł sugeruje wakacyjną komedię romantyczną. To nie jest wakacyjna komedia romantyczna w stylu Miło jest kłamać... To film z dużym ciężarem i suspensem. Czy mógł być lepszy, w sensie mocniejszy? Może mógłby, ale i tak podziwiam sprawność scenariuszową tego filmu. 6/10

Nowe Horyzonty 24

58. Trances reż. Ahmed Al Maânouni Tradycyjne instrumenty i buntowniczy przekaz lat 70. Kontrkultura w klimacie afrykańskim, gdy poezja i rytm tworzą trans. Surowe piękno, które nic nie straciło na sile swego wyrazu. 7/10 NH-początek

59. Ukryty motyw reż. Gustav Möller To jest moc duńskiego kina w stanie czystym, bez muzyki, sterylnie, ale przykuwa do ekranu kajdankami. Jeden z najlepszych dramatów więziennych, ,jakie widziałem 8/10

60. A Different Man reż. Aaron Shimberg W rytmie czarnego humoru z Sundance. W klimacie kina retro. Czyli bardzo klimatyczny a zarazem bardzo przewrotny film. Bardzo dobry. 7/10

61. Simona Kossak reż. Adrian Panek Polska szkoła filmu biograficznego, czyli i do śmiechu i do płaczu i wszystkim będzie się podobało. Ale zdjęcia przyrody są tutaj niesamowicie klimatyczne. Bardzo przyjemnie/mało arthousowo. 6/10

62. Saint Omer reż. Mati Diop Absolutnie na tak. Dramat sądowy, który schodził mi się z Anatomią upadku, ale przebił ją mocą prawdy. Współczesna Medea. 8/10

63. Wielki Tydzień reż. Andrei Cohn Ciężki. Mógłby być jak W samo południe antysemityzmu. Ale nie jest. Very slow, very heavy. Mungiu, Puiu, Jude umieją w rumuńskie kino gadane, ale czy Andrei Cohn też w to kino potrafi? Nie jestem pewien. Doceniam, ale bez przesady - toporność narracji to nie jest zaleta. 6/10

64. Podróż hieny reż. Djibri Diop Mambety Senegal Mocny, awangardowy, brutalny, surowy, afrykański trip do marzeń o wolności. 6/10

65. Bestia reż. Bernard Bonello Bardzo długi odcinek Black Mirror. Wizualnie perfekcyjny, ale scenariuszowo nie spięty. Poczułem wobec niego samotność na podobieństwo bohaterów Bestii 6/10

66. Grand Tour reż. Miguel Gomes Podróżujemy w czasie i przestrzeni, by móc zrozumieć, że jesteśmy potomkami konkwistadorów. Estetycznie ta podróż przypomina oniryczną kliszę ze starego kina znalezioną w portugalskiej piwnicy. Portugalia 8/10

67. Baby reż Marcello Caetano. Brazylia Nic ciekawego nie ma ten film do powiedzenia na temat osób lgbt, żyjących na marginesie społeczeństwa brazylijskiego. Nie potrafiłem uwierzyć w szczerość tego przekazu o biednych dilerach i męskich prostytutkach w molochu Sao Paulo, a i obraz samego miasta mnie nie zaciekawił. 4/10

68. Zła nie ma reż. Rjusuke Hamaguchi Do czasu. Wizualnie przepiękny film zaangażowany. Rzadkie połączenie..8/10

69. Królowe dram reż. Alexis Langlois Kicz, perwersja, queerowe szaleństwo. Takiej pstrokacizny rozmaitych wydzielin i wyziewów nigdy nie widziałem. W rytmie electro i z francuskim wokalem. Poronione płody Eurowizji w niebezpiecznym stężeniu. 1/10 traktuję jako wyraz największego szacunku dla dna, do którego dobił ten ekscentryczny musical.

70. MMXX reż. Cristi Puiu Kino tak wspaniałe, jak niepojęte. Strumień dialogów, który pochłania bez reszty. 9/10

71. Nie obiecujcie sobie zbyt wiele po końcu świata reż. Radu Jude Najlepszy obraz naszej współczesności w kinie ostatnich lat, ukazany przez pryzmat uległości krajów biedniejszych wobec bogatych i roli nowych mediów, które cofają nas w czasie do epoki nienawiści. Jude demaskuje Unię jako krainę hipokryzji, a jej biedniejszych członków jako zakompleksionych, ubogich krewnych. Film o tym, że historia niczego nas nie uczy. Jude nie bierze jenców, ale pokazuje niewolników, którzy mogą się zbuntować. 10/10

72. W drodze reż. Julia de Castro, María G. Royo

On the Go W tym filmie jest tyle życia, radości, zmysłowej erotyki, że po co mówić o wadach? Skojarzył mi się ten radosny trip ze "Słabnącym światłem sierpniowego słońca" 7/10

73. Motocykliści reż. Jeff Nichols Dopiero w tym otoczeniu dobrze widać jak te amerykańskie sny są puste i mało warte. 3/10

74. To nie ja reż.Leos Carax Trudne sprawy Leosa. Krótko i na temat biograficzny. 8/10

75. Jak zostałam perliczką reż. Rugano Nyomi Senegal Kolorowy smutek i barwna gorycz kobiet na krańcach świata, więc nie narzekajmy przynajmniej tutaj. 7/10

77. 76. Trenque Lanquen cz.I i II reż. Laura Citarela 293 minuty

Długi i ładny. Melodramat w stylu slow movie, który w drugiej części przechodzi w fantastyczną hybrydę w stylu slow movie. Efekt genialny. 8/10 NH

78. Mowa wspólna reż. Matthew Rankin Kanadyjski surrealizm rodem z Winnipeg a do tego w języku farsi. 6/10 NH

79. Kneecap reż. Rich Peppiatt Energetycznie poziom Trainspotting. Nauczyciel pomaga uczniom w założeniu hiphopowego składu i wchodzi w konflikt z prawem. Coś jak Pieprzyć Mickiewicza tylko o dwa nieba lepiej. 8/10

80. Rumours NH

Guy Maddin, Evan Johnson, Galen Johnson

Kanada Kolejny film o końcu świata, ale jakże zabawny. Szczyt G7, szczyt głupoty w ujęciu Guya Maddina. 7/10

81. 3 kilometry do końca świata reż. Emanuel Parvu Rumunia Są filmy, które na mnie czekają. To był taki film. Chłopak, mieszkający na wsi, zostaje pobity za to, że całował się z letnikiem z Bukaresztu. Zaczyna się dochodzenie, które zmienia się w sąd nad ofiarą przemocy.

Scena egzorcyzmów jest jedną z najbardziej opresyjnych scen w kinie ostatnich lat. Tak to jest, że my, Polacy, przeglądamy się w rumuńskim kinie, bo sami boimy się/nie potrafimy mówić jak jest. 8/10 NH

Nowe Horyzonty - koniec

82. Love Lies Bleeding

Bardzo mocny i bardzo kobiecy. Klimat lat 80-tych i muzyka w stylu tamtych lat tworzą niesamowity, mroczny świat rodem z kina klasy B. I Pumping Iron. Tarantino kobiet. 8/10

83. Deadpool,& Wolverine reż. Shawn Levy Dla mnie doświadczenie graniczne - wyjść z kina? zostać? po co to? Kolorowe obrazki z przemocy. Nieśmiertelność dla dzieciaków odrealniająca dramat życia. Atrakcyjność pustki. 3/10

84. Pułapka reż. M. Night Shyamalan Taki gupi, jak fajny. Poszedłbym dalej w tym pokazywaniu seryjnego mordercy jako super taty 4'10

4/10

85. Mnich i karabin reż. Pawo Choyning Bhutan Pozytywne kino z krainy na krańcu świata. Właściwie to przeglądamy się w nim i widzimy, że kapitalizm i postęp to zło, które odbiera ludziom szczęście. A że zrobione łopatą i kilofem a nie subtelnym, filmowym zmysłem? To Bhutan! 5/10

86. Bulion i inne namiętności reż. Tran Ahn Hung Klasyka Foodporn bez cienia kuchni molekularnej. Po seansie będziecie zachwyceni i głodni. 7/10

87. Borderlands reż. Eli Ruth Super zabawa. Marvele mnie nudzą, a tu był trash, pustynia i Cate Blanchet! I śmiesznie też było z tą całą dziecinadą i przebierankami. 6/10

88. Hrabia Monte Christo - klasyczne kino, które oddycha pełnym ekranem, a trzy godziny mijają nie wiadomo kiedy. Epickie.7/10

89. "Tatami" reż. Guy Native, Zar Amir Ebrahimi. Iran. Kinematografia irańska to od dawna wiodąca siła światowego filmu, choć często nie może prezentować się pod irańskim godłem. "Tatami" jest tego kolejnym dowodem. Film sportowy czy polityczny thriller? I jedno, i drugie, ale ja na pierwszym miejscu dostrzegam istotę sportu poddanego rozmaitym naciskom. Niby to jest o irańskim reżymie, niszczeniu kobiet i ich marzeń, ale wymowa "Tatami" jest wiele bardziej uniwersalna. Doskonałe, czarno-białe zdjęcia, rewelacyjne aktorstwo, zapierający dech scenariusz - to wszystko powoduje, że wychodzimy poza gatunkowe ramy, by zobaczyć kawałek prawdy o okrutnym świecie i podziwiać walkę bohaterek, która w większości rozgrywa się nie na tatami, ale w ich głowach. 8/10

90. Obcy. Romulus reż. Fede Alvarez Powrót do korzeni serii i to jest dobre. Niesamowita scenografia, wzbudzająca klaustrofobiczny klimat, odegrała dla mnie większą rolę niż młodzi aktorzy. Na minus przeciąganie scen ucieczek i końcówki jakby za wszelką cenę trzeba było dobić do tych 120 minut. 6/10

91. "Wróbel" Tomasza Gąssowskiego z Jackiem Borusińskim to przykład, nie tak znowu częsty w polskim kinie, czeskiego komediodramatu. Film bardzo skromny, ale w tym przypadku skromność to zaleta. Uśmiech delikatny, bohaterowie zwykli i szlachetni, przesłanie pozytywne bez zbędnej pedagogiki. Jak najbardziej kino festiwalowe na środkowoeuropejską miarę. 6/10

92. "Ja, kapitan" reż.Matteo Garrone Odbywamy podróż z senegalskimi, nastoletnimi emigrantami. Nie umiem odpowiedzieć na pytanie, na ile ten straszny świat, który przeżywamy z bohaterami podczas ich podróży, jest prawdziwy. Nie umiem odpowiedzieć, po co ci ludzie to robią. Garrone pokazuje, że piekło na Ziemi istnieje. Troszkę nie rozumiem też, jak ten film może pozostawiać obojętnym. To prawdziwe kino emocji. 7/10

93. "Kruk" reż. Rupert Sanders Jak bardzo nie moje strachy na lachy. To jest Kruk na miarę naszych czasów! czyli słabe 3/10. Ta estetyka jest okropna! Najgorszy ze wszystkiego jest nieświadomy siebie kicz. Disco relax w stylu gore - mógłby być, ale niestety nie jest, bo nie jest mi nawet do śmiechu.

94. Mrugnij dwa razy reż. Zoe Kravitz Nic bardziej stereotypowego nie obejrzycie tego lata. Miliarder zabiera na swoją wyspę dziewczyny, którym wydaje się, że wygrały los na loterii. Jest impreza, jest bogato, twist goni za twistem, by skończyło się ogólną rozpierduchą i jakże zaskoczeniem, że ofiara jest drapieżnikiem. Sory my french za spoiler, ale nic bardziej przewidywalnego. 4/10

95. Rodzaje życzliwości reż. Yorgos Lanthimos Załóżmy, że głównym tematem tego filmu jest życzliwość. A właściwie piekło życzliwości. Prawda o grzecznościowych formach, za którymi czają się diabelskie intencje. Nawet zmartwychwstanie jest tu z piekła rodem. A człowiek jest istotą zmieniającą każdą wartość w koszmar. Tak, to jest koszmar. Dla widza też. 7/10

96. Dobry nauczyciel reż. Teddy Lussi-Modeste Film mocno pod prąd poprawności politycznej, inkluzywności i wierze w tolerancję. Coraz więcej takich filmów we Francji, coraz więcej obaw. Ale nie tylko. Fałszywe oskarżenia, szukanie winy w ofierze - bardzo wnikliwie pokazane skomplikowanie współczesnego świata. Film dość skromny i mocno surowy. Ale bardzo prawdziwy, zresztą powstał w oparciu o prawdziwą historię. 7/10

97. It Ends With Us reż. Justin Baldoni- polski tytuł Jak chłop baby nie bije, to jej wątroba gnije. Mocne 3/10.

98. Strange Darling reż. JT Mollnar Powrót urodzonych morderców

Za pisanie o fabule „Strange Darling” powinno się karać. Już tytuł, który zaproponowałem, zdradza zbyt wiele. To Ameryka, która wyrosła na spluwach, krwi i przemocy. Z jej pięknem i z jej okrucieństwem, które tak dobrze znamy chociażby z kina Sama Pekinpaha, z jego „Nędznymi psami” na czele. Ale gdyby potraktować ten film jako metaforę miłości? „Dzikość serca” młodych bohaterów versus „czułość serca”, którą symbolizują żyjący na uboczu, bezbronni hipisi? Miłość współczesna versus miłość staroświecka? Wtedy z horroru urodzi się nam melodramat i pokochamy ten perwersyjny film jeszcze mocniej. Film zrobiony w stylu lat 70-tych, czemu dopomaga zastosowanie kamery 35 mm. Film ze świetnymi kreacjami aktorskimi i nieprzekombinowaną grą narracyjną. Film, który bierze widza z zaskoczenia i otwiera się na niego z różnymi interpretacjami.

Film za tę otwartość i nieoczywistość okrzyknięty przez wielu filmem sezonu. Dla mnie 8/10

99. Eternal reż. Ulaa Salim Bardzo przyjemnie mi się ten film oglądało. Takie pomieszanie fantastyki i melodramatu, ale bez efekciarstwa. Raczej rozkmina filozoficzna nad sensem życia, która nie przekraczała granic żenady, ale proponowała wyciszenie i skupienie. Szału nie było, ale było 6/10.

100. Sok z żuka reż. Tim Burton Podróż sentymentalna do epoki VHS. Ależ to jest cały czas świeże i zabawne. 8/10

101. Beetlejuice reż. Tim Burton No niestety. Porażka. Film z gwiazdami, film pozbawiony klimatu. Trochę tam plusów bym znalazł, ale przesłaniają je minusy. Chyba ekipa na planie za dobrze się bawiła i taki tani-drogi efekt. 4/10

102. Biała odwaga reż. Marcin Koszałka

Inny patriotyzm

„Biała Odwaga” reż. Marcin Koszałka

Jeśli szukałbym we współczesnym polskim kinie twórców „odważnych”, to takim reżyserem byłby Marcin Koszałka – twórca bezkompromisowy, szukający trudnych tematów. Widzimy to już w jego ekshibicjonistycznym debiucie „Jakiego pięknego syna urodziłam”, gdzie sportretował swoich rodziców w sposób daleki od laurki – mówiąc bardzo delikatnie. Pójść do przodu po tak ekstremistycznym debiucie było bardzo trudno, Koszałka jednak się nie poddał i powoli tworzył swe artystyczne port folio jako operator i reżyser. W każdym przypadku twórca pozostał wierny swojej bezkompromisowej postawie.

W swojej krótkiej recenzji, poświęcam tak wiele miejsca reżyserowi, żeby chociaż pobieżnie uzasadnić, że nie było lepszego wyboru dla tematu tabu, jakim pozostaje dla naszej historii inicjatywa „Goralenvolk”, która zrzeszała kolaborujących z hitlerowcami Górali. Mamy z tym problem jako Polacy. Tak często musimy mierzyć się z oskarżeniami o kolaborację w czasie II wojny światowej, a przecież oficjalnie takiej współpracy nigdy nie było. Było tylko bohaterstwo, heroizm i tyrtejskie poświęcenie.

Na film Koszałki można zatem spojrzeć w szerszym kontekście. Cofnijmy się kilka kroków i przyjrzyjmy się polskiej historii z szerszej perspektywy – co mogło powodować, że wśród bohaterskich ludzi pojawiały się przesłanki do zdrady? I nie chodzi tu tylko o zdradę narodową, ale o zdradę drugiego człowieka. Wola przetrwania, silny instynkt samozachowawczy bierze w „Białej Odwadze” górę nad wartościami, wybory, które każe się tutaj dokonywać bohaterom przekraczają czarno-białe granice między dobrem a złem. Istotnym kontekstem mógłaby być tutaj książka i film „Wybór Zofii”. Dylematy te zostały doskonale ukazane w duecie braci Andrzeja - antybohatera (znany choćby z wcześniejszego filmu Koszałki „Czerwony pająk” rewelacyjny Filip Pławiak) i Maćka - bohatera (nieustępujący Pławiakowi ani na moment Julian Świeżewski). Do niejednoznacznych kreacji przyzwyczaił nas już Andrzej Konopka, tutaj jako filmowy Skorus gra górala otwarcie będącego zwolennikiem kolaboracji dla prywaty i własnej ambicji – niby postać jednoznacznie ciemna, ale czy aby do końca? Kolejnym przykładem niejednoznaczności jest rola Jakuba Gierszała jako nazisty ze swymi ideami i marzeniami, dla których jest gotów poświęcić człowieczeństwo.

Koszałka oparł swój film na niejednoznacznych postawach i osiągnął efekt, jakiego dawno nie osiągnęło polskie kino z gatunku widowiska historycznego. Mówię tutaj o widowisku, bo jest jeszcze jeden bohater, według mnie główny – bohaterem tym są Tatry, które zostały tutaj pokazane pięknie jak nigdy dotąd w polskim kinie. Bo Koszałka to nie tylko reżyser „trudnych tematów”, to także doskonały operator, który rozumie jak nikt inny język filmowej kamery.

„Biała Odwaga” reprezentuje inny typ patriotyzmu, niż ten do którego zdążyliśmy przywyknąć – to patriotyzm krytycznego spojrzenia na historię. I może są tutaj słabsze wątki, sprowadzające ten film na mieliznę gatunkowego romansu, to mimo wszystko wysoka nota 8/10. Jeden z najlepszych polskich filmów, jaki ostatnio widziałem, a to zawsze jest dla mnie powodem do wielkiej radościi.

103. Tyle co nic reż. Grzegorz Dębowski Film sformatowany pod kina studyjne jest wyświetlany w Cinema City Poland. Nie po raz pierwszy instytucja ta promuje niszowe, polskie kino. Trzeba to docenić. A film traktuje o polskiej wsi - film ważny, film prawdziwy, aktualny i film bardzo smutny, aż kipiący od wściekłości. Ale cały czas jest to kino tworzone na zasadzie produkcji niezależnej, bardzo skromne. Filmy podobne w nastroju i wymowie, ale rozwinięte formalnie i nie tak surowe, spotykałem dotychczas w produkcjach francuskich bądź hiszpańskich, więc dało się odczuć tę lukę tematyczną. Inna sprawa, że powinien powstać film o mechanizmach upolitycznienia polskiej prowincji - najlepiej od lat 90-tych do dziś. W tym obszarze wszystko naprawdę wydaje się filmową fikcją 7/10

104. Bękart reż. Nikolaj Arcel W roli głównej Mads Mikkelsen Czegóż ja bym nie dał i komu, żeby zobaczyć polską epopeję z bohaterami z ziemi, krwi i kości. Bo też po to powstają tak wielkie, historyczne dramaty jak "Bękart" - żebyśmy nie zapomnieli o pionierach, o osadnikach, tych którzy musieli walczyć z naturą i ludźmi. I musieli wierzyć, że ta walka ma sens - nie dla pustych haseł, ale prawdy swojego życia i marzeń. 8/10

105. Diuna cz.2 reż. Denis Villeneuve Nie ma tej mocy co część I, ale ma swoje mocne momenty. Kraina Harkonnenów wygląda tak, że Fritz Lang ze swoim Metropolis i cały niemiecki ekspresjonizm by jej nie wyśnił w najsmutniejszym, czarno-białym koszmarze. Diuna 2 bardziej przygodowa i mniej epicka od jedynki, ale cały czas to Diuna Villeneuve'a 7/10

106. Diuna cz.I reż. Denis Villeneuve Obejrzany kiedyś w jakimś niewydarzonym formacie monitoru laptopa nie zrobił wrażenia. To monumentalne, epickie dzieło można docenić jedynie na wielkim ekranie - wtedy znika powolność, a zaczyna się kontemplacja wyobraźni twórców zarówno literackiego pierwowzoru jak i jego adaptacji. 8/10

107. Żegnajcie laleczki reż. Ethan Cohen Bezpretensjonalna satyra z filmów nurtu LGBT utrzymana w klimacie niezależnego kina drogi. Bardzo przyjemne i lekkie, także obyczajowo. 7/10

108. Anatomia upadku reż. Justine Triet Strasznie się umęczyłem na tym przegadanym i nudnym filmie o depresji i jej ofiarach. Ale proszę się nie sugerować - ja się nie znam. 5/10 Bo Sandra Huller robi,co może, żebyśmy nie posnęli. No i piesio.

109. "Sami swoi. Początek" reż. Artur Żmijewski Przyznam się do swoich obaw, bo świętości się nie rusza, a Sami swoi to świętość prawdziwa. Tymczasem Żmijewski potrafi grać na nucie swojskiej nostalgii. Polska historia, bo postrzegam ten film jako historyczny - akcja toczy się od 1913 roku do lat powojennych, gdy Pawlaki jadą repatrianckim transportem - jest tu ukazana bez tego ciężaru martyrologii i cierpienia, jak to przywykliśmy oglądać w polskich filmach. I za to wielka chwała Żmijewskiemu, że odszedł od tych nachalnych, patetycznych wzorców. Zresztą łączy to klasyczny film Chęcińskiego i nową wersję. Mniej tu humoru, mniej komedii, a jeśli już to tylko delikatny rys satyryczny. Podczas seansu wybuchy śmiechu sporadyczne i krótkie, natomiast wzruszenia i łez dużo więcej. Wzorzec wsi "sielskiej i anielskiej" jest cały czas aktualny i ściska za gardło. A Polak ukazany w tym filmie to taki Sancho Pansa, który musi sobie poradzić z wariatami tego świata. - chłopskim sprytem ratuje Żydów i Ukraińców, samemu wychodząc cało z każdej opresji. Jest to zatem film z prawdą na bakier, za to ku pokrzepieniu serc i w tym sensie jest to dziś obraz bardzo potrzebny. 7/10

110. Chłopaki nie płaczą reż. Olaf Lubaszenko Legendarny rok 2000 i legendarna komedia oparta na grepsach. Nie byłem i nie będę fanem, ale i tak lepsze to niż kinopolskie komedie współczesne, od których umieram z żenady. 5/10

111. Substancja reż. Coralie Fargeat Co kryje piękno? Piekno Instagrama, piękno medialnych celebrytów? Gładkie ciała, gładkie wypowiedzi pozbawione są treści. Treść to flaki, trawienie, gnicie, procesy starzenia i destrukcji tkanek - wszystko to zaprojektowane w dajszym planie obumierania i w końcu śmierci. Celebrytka poszukuje serum młodości - niby nic nowego, ale w ujęciu Coralie Fargeat wszystko zaskakuje, a przede wszystkim obrzydza, by zmusić widzów do zastanowienia, co kryją tajemnice pięknego, medialnego świata. Wybitny horror, gdzie uroda i brzydota mieszają się w melasie czarnego humoru! Przebrzydki! 9/10

112. "Lee. Na własne oczy" reż. Ellen Kuras

Historia Lee Miller, angielskiej reporterki, która dla Vogue'a sfotografowała dramat II wojny światowej, obozy koncentracyjne tuż po wyzwoleniu przez aliantów i główną kwaterę Hitlera w Berlinie po zwycięstwie w maju 1945 roku. Kate Winslet w głównej roli robi, co może, aby utrzymać ten film na przyzwoitym poziomie i przykuć uwagę widza, ale do roli w oskarowym "Lektorze" nawet się nie zbliża. Dostajemy dość typowy film biograficzny w feministycznym stylu - historię o kobiecie, która wbrew męskiemu światu wyprzedza swój czas i dociera tam, gdzie nie dotarł wcześniej żaden mężczyzna. Wszystko do bółu typowe i przewidywalne. Tak jak Lee Miller była osobą bezkompromisową i nieprzewidywalną, tak tutaj dostajemy kobiecy film w schematycznym stylu, który widzieliśmy już po wielekroć, a zmieniają się tylko dekoracje i osoby. Mam wrażenie, że dziś nie wystarczy w filmie powiedzieć: "O! Jaka dzielna kobieta", ale trzeba znależć na to własny sposób. Ellen Kuras to się nie udało. Dodatkowo uderzyła mnie w tym filmie niewiedza bohaterów na temat hitlerowskich zbrodni, konkretnie chodzi mi o wojenne realia ukazane we Francji - czy było to zamykanie oczu, by nie widzieć zła, czy strach przed prawdą, który paraliżował ludzi, a może rządził nimi imperatyw przetrwania? Tego się z filmu Ellen Kuras nie dowiemy. Warto było pójść tym tropem, ale reżyserka zatrzymała się wpół kroku i stworzyła obraz, który pozostawił mnie obojętnym. 4/10

Wejście kinowe 113/24 Nie mów zła reż. James Watkins Amerykański remake duńskiego horroru "Goście". I poczułem to połączenie artystycznego filmu grozy rodem ze Skandynawii z gatunkowym, komercyjnym kinem anglojęzycznym. Wyszło nieźle jak na horrorowe realia kinowe, które z reguły nie są straszne. A udało się to głównie dzięki świetnej roli Jamesa McAvoya, który potrafi złapać za gardło i trzymać do końca seansu. 6/10

Wejście kinowe 114/24 Transformers. Początek To jest wizja komunistycznej rewolucji dla dzieci - niestety.

Wejście kinowe 115/24 "Drużyna A(A) reż. Daniel Jaroszek Prze-dziwny to film, a nawet prze-dziwaczny. Czy o uzależnieniach można w stylu Tarantino? Okazuje się, że nie można. Doborowa obsada aktorska próbuje wykonać na naszych oczach kuriozalne piruety, których nie potrafi. Przypomina to występ na igrzyskach australijskiej zawodniczki, która nie umiała w break-dance albo skoki Eddiego Edwardsa w Calgary. Ale to są profesjonaliści, kombatanci i kombatantki polskokinnego gwiazdozbioru - o ile na roli Danuty Stenki można by zbudować tę dziwną hybrydę Tarantino i kina społecznego, to absurdalność postaci Magdaleny Cieleckiej sięga zenitu i w rezultacie zasmuca, a nie śmieszy. Gdy granice żenady zostają przekroczone, pozostaje wrażenie grubego oszustwa, w którym przyjemne zdjęcia łudzą nas niezależnym klimatem, a fabuła kopie w głowę tandetnymi wymysłami scenariuszowymi. Ten film miał potencjał, ale ktoś go zakopał na poziomie scenariusza. Szkoda. 3/10

Wejście kinowe 116/24 "Wytłumaczenie wszystkiego" reż. Gabor Reisz Symetrystyczna wizja Węgier, tylko czy na pewno znane jest tam pojęcie symetryzmu? Czterech bohaterów, cztery motywacje - polityka i życie prywatne w ich wypadku pomieszane i nie do rozdzielenia. Fidesz Orbana i liberalna wi zja Sorosa zawładnęły węgierskimi bohaterami do tego stopnia, że zapominają o tym, kim są i rzucają się na siebie bez opamiętania. Skąd my to znamy? Tak, to bardzo polski film, tylko szkoda, że zrobiony na Węgrzech – film o tym, że jak powiedział klasyk „Trzeba im przypier…”, a nie bawić się w próbę zrozumienia czy daremne dyskusje. „Wytłumaczenie wszystkiego” to taki symetrystyczny i jednocześnie czuły wobec swych bohaterów obraz, który naprawdę sporo wyjaśnia z tego, co się z nami porobiło. Bardzo kameralny i w klaustrofobicznym formacie zwężonego do kwadratu ekranu. Kamera podąża za aktorami, śledząc ich każdy krok, uświadamiając nam jak bardzo nie żyjemy swoim życiem. Jaka szkoda, że nie polski to film, bo moja racja jest mojsza niż twojsza, a zwycięzcami tej awantury są tylko politycy ze swoimi willami z basenem. Film bardzo polityczny, ale zarazem poetycki. 8/10

Wejście kinowe 117/24 "Nausicaa z Doliny Wiatru" Jak kocham wyobraźnię Miyazakiego, tę trudną stylistykę dziecięcego świata, jej urodę połączoną z brzydotą i okrucieństwem. 8/10

Wejście kinowe 118/24 Aftermath. Most w ogniu Ciemno jak u ...... . ..., to i nie wiadomo, co napisać. Akcyjna taniocha

Wejście kinowe 119/24 Idź pod prąd reż. Wiesław Paluch Historia KSU i Siczki. Grzeczny punk rock z socrealu. Ale sentyment pozostał. Dziś my wszyscy ugrzecznieni. 6/10

Wejście kinowe 120/24 W głowie się nie mieści 2 reż. Kesley Mann Raczej z pedagogicznego obowiązku, ale to kino, które uczy, bawi i szanuje młodego widza. 6/10

Wejście kinowe 122/24 Pokaz specjalny filmu "Kulej. Dwie strony medalu" reż. Xawery Żuławski Da się połączyć PRL i Hollywood? Rocky'ego i Kuleja? Da się! Efekt jak na Żuławskiego komercyjny, ale w dobrym sensie. Dużo dają temu filmowi wstawki archiwalne, które jak na polskokinne realia są niezwykle dopieszczone i na miejscu. Jeden z lepszych polskich filmów biograficznych ostatnich lat. 7/10

Wejście kinowe 123/24 Pod wulkanem reż. Damian Kocur Polski kandydat do Oskara. Film o wojnie w Ukrainie, który dzieje się podczas wakacji w Hiszpanii. To nie jest polski film, to jest film, który przekracza granice państw. To jest film światowy, ale przede wszystkim ludzki. 10/10

Wejście kinowe 124/24 Armand reż. Halfman Ullman Tondel Norwegia Psychodrama, która przerodziła się w psychodelię. Budynek szkoły gra główną rolę jako miejsce traum. Jak ktoś kręcił się wieczorem po opuszczonych, szkolnych korytarzach, to zrozumie, jak te demony powracają. 7/10

Wejście kinowe 125/24 Dekalog 1. reż. Krzysztof Kieślowski Powrót do najlepszego projektu filmowego ever - Edukacja Nowe Horyzonty. Klasyka polskiego filmu trafiła do mnie po raz kolejny. OKF Iluzja 8/10

Wejście kinowe 126/24 Wrooklyn Zoo reż. Krzysztof Skonieczny To mógł być naprawdę dobry film pokoleniowy dla Z. A jest tylko w porządku. Mimo wszystko warto. "Kids" było w latach 90. a "Wojna polsko-ruska" i tak lepsza i niepobita. Bardzo nierówno, ale motyw cygański, zapomniany w polskiej kulturze motyw cygański, jest naprawdę fajny. 6/10

Wejście kinowe 127/24 "Wybraniec" reż. Ali Abbasi Chyba znalazłem dla siebie film tego sezonu. Historia kariery Donalda, która zachwyciła mnie jako gra z gatunkiem kina biograficznego. Film, który chociaż pokazuje krytyczny wizerunek tej kontrowersyjnej postaci, to nie pokazuje jej w sposób karykaturalny. A jeśli chodzi o prawdę? Żaden ze znanych mi filmów nie pokazał tak dobitnie, co się dzieje z człowiekiem, który na pewnym etapie życia uwierzył, że aby osiągnąć sukces trzeba uprawiać makiawelizm i już nigdy nie mieć dość. Pycha jak narkotyk. Ten wąski, arthousowy format ekranu świadomie stoi w kontrze do przepychu wnętrz i amerykańskich, miejskich plenerów - to mały człowiek wobec swych wielkich pragnień. "American Psycho" bez karykatury. 9/10

Wejście kinowe 128/24 Terrifer 3 reż. Damien Leone Niby śmieszne, ale wcale nieśmieszne.

Wejście kinowe 129/24 Megalopolis reż. F.F. Copolla Nie zrozumiałem tego filmu. Kupuję cały ten staroświecki kicz, ale mógłby to być film niemy. Nie zrozumiałem nic z tych napuszonych, patetycznych przemów. Po co? Do kogo? Do samego siebie mówił Copolla tymi dialogami? 5/10 za wizyjność wizualną. Megalopolis, Megalon - to nie chodzi o sztukę, to chodzi o megalomanię. Ten film jest szczytem megalomanii - samego Copolli i wielkich gwiazd, grających w tym filmie. Targowisko próżności medialnych bóstw.

Wejście kinowe 130/24 Konklawe reż. Edward Berger Czy można kardynałów ukazać jako ludzi wyjątkowo inteligentnych zamiast uprawiać prymitywną satyrę, której oczekuje gawiedź? Można. Czy może to być interesujące? Może. Czy jest estetycznie dojrzałe i świadome? Jest. Powolne, majestatyczne, pełne mrocznego, katolickiego przepychu dobre kino. 7/10

Wejście kinowe 131/24 Hellboy. The Crooked Man. Piekielny Halloween w Cinema City. Klimatyczne zdjęcia i nic więcej.Lubilem Hellboya za humor, ironię. Tutaj tego nie mam. Zwykły horror, jeden z wielu. 3/10

Wejście kinowe 132/24 The Demon Disorder Piekielny Halloween w Cinema City. Lubię ten młody klimat podczas maratonów horroru, ale nie lubię tego filmu. W kategorii: Horror bez pomysłu, byłby całkiem niezły, ale też miałby dużą konkurencję. 2/10

Wejście kinowe 133/24 Szkarłatny pilot reż. Hayao Miyazaki Po prostu Ghibli, czyli nie traktujemy dzieci jak dzieci.7/10

Wejście kinowe 134/24

Bardzo skromny, wręcz reportażowy film o podróży młodych Amerykanów do

"jądra ciemności", czyli Polski, aby oddać cześćżydowskim przodkom - ofiarom Zagłady. W tle Chopin, Warszawa,Lublin, obóz w Majdanku i Polskie Koleje Państwowe – można powiedzieć „Polska w koncentracie”.

I Jesse Eisenberg jako reżyser, scenarzysta, producent i

odtwórca jednej z głównych ról. Druga

główna rola to Kieran Culkin, grający neurastenicznego kuzyna. Autorskie,

niskobudżetowe kino ma swoje prawa, ale dlaczego ten film sprawia

wrażenie improwizacji i zadań aktorskich? Czy to aby nie za mało

na spory potencjał emocjonalny? „Prawdziwy ból” wygląda jak

wielka improwizacja na temat bólu duszy. Jakby nie miał

scenariusza, tylko pomysły. Eisenberg chce powiedzieć „ składamy

się z tego, co nas boli”, ustawia taki punkt wyjścia dla

swych protagonistów i do tego ogranicza się jego rola. Bo

w istocie „Prawdziwy ból” miał

potencjał dla bardzo ciekawego i wiarygodnego ukazania choroby

afektywnej dwubiegunowej. Ale

my – widzowie – tak mało o tym z filmu się dowiadujemy. Czy

oddanie się intuicji jako sposób tworzenia filmowego autentyzmu to

dobry pomysł, każdy musi ocenić sam. Dla

mnie okazało

się to za mało. Jako punkt odniesienia przychodzi mi do głowy film

właściwie magiczny i wizyjny, dopracowany

scenariuszowo i wizualnie, i też o podróży do korzeni - „Wszystko jest iluminacją” Liva

Schreibera. „Prawdziwy

ból” doceniam za pomysł, nie doceniam realizacji tego pomysłu,

ale uznaję prawo twórców do wyboru własnej drogi. 6/10

Wejście kinowe 135/24 Czerwona jedynka reż. Jake Kasdan Zaczął się sezon na mikołajkowe guilty pleasure, ale jednak pleasure. J.K. Simmons jako umięśniony i fit Santa Claus rewelacja, szkoda tylko, że go tak mało w tym filmie. 5/10

Wejście kinowe 136/24 Imago reż. Olga Chajdas Zimnofalowy film zanurzony w zimnofalowych latach 80-tych. 7/10

Wejście kinowe 137/24 "Dolina Issy" reż. Tadeusz Konwicki W ramach Częstochowskich Dni Literatury. Magic Trip według prozy Czesława Miłosza. 9/10

Wejście kinowe 138/24 Paddington w Peru reż.Dougal Wilson Bardzo chciałem, żeby było miło, ale rozjechałem się z tym filmem. Wersja książkowa i telewizyjna są nie do podrobienia.4/10

Wejście kinowe 139/24 Gladiator 2 reż.Ridley Scott Przyjemne kino z boskimi efektami wizualnymi o naparzaniu się po łbach. I nic więcej. I tyle mi wystarczy. Jak w części pierwszej. Tęsknota za epickim kinem złotej ery Hollywood, nie do końca spełniona pogoń za męstwem i blichtrem. 6/10

Wejście kinowe 140/141/142 "Anhelli", ”Świteź", "Świtezianka" Trzy krótkie adaptacje utworów naszych wieszczów. Najciekawsza to animacja mickiewiczowskiej "Świtezi" z efektami 3D w reżyserii Kamila Polaka. Nad pozostałymi spuśćmy zasłonę milczenia.

Wejście kinowe 143/24 U Pana Boga w Królowym Moście reż. Jacek Bromski Takie głupie że aż fajne. 4/10

Wejście kinowe 144/24 Kolonia nr 5 reż. Ladj Ly Film o bloku we współczesnym getcie. Koszmar emigrantów we współczesnej Francji, którzy zadają w tym filmie fundamentalne pytanie - po co żeśmy tu przyjechali? Ale zadają je wbrew intencjom reżysera. Ludzie zawsze będą się źle traktować w trosce o swoje twierdze. Niby dobry ale raczej średni. 6/10

Wejście kinowe 145/24 Anora reż. Sean Baker Wyuzdany melodramat urodzonych w XXI wieku. Po prostu genialny. 8/10

Wejście kinowe 146/24 Minghun reż. Jan P. Matuszyński

Paradygmat romantyczny w wymiarze multi-kulti

Gdy Maria Janion rozprawiała się w swoim słynnym eseju „Zmierzch paradygmatu” z polskim romantyzmem jako perspektywą narodowego cierpienia, walki i ofiary, nie mówiła o uniwersalnym wymiarze tej epoki, który płynie do nas choćby z fascynacji muzyką Chopina.

Romantyzm odżywa u Jana P. Matuszewskiego w filmie „Minghun” na wszelkie możliwe sposoby oprócz właśnie tego patriotycznego. Mamy tu człowieka w obliczu tajemnicy śmierci, mamy tu życie dusz kochanków – wszak tytułowy minghun to obrzęd zaślubin po śmierci, mamy fascynację orientem i obrzędami ludowymi. Nie mamy tylko tego wymiaru patriotycznego, który w obliczu uniwersalnej wymowy filmu na wiele się tutaj nie przyda.

Ten romantyczny wymiar podkreślany jest malarskimi kadrami, które dla mnie przywoływały obrazy Caspara Davida Friedricha z „Wędrowcem nad morzem mgły” na czele. To jak Marcin Dorociński w kilku scenach spogląda na bezkres wody jest kontemplowaniem bezmiaru czasu i wszechświata. Gdy śledziłem na ekranie losy Jerzego, to jak przeżywa stratę najbliższej osoby, to jak mierzy się z absurdalnym wymiarem świata i próbuje nadać mu sens, przypominało mi wczesne dzieła Mickiewicza – jego ballady i „Dziady” wileńsko-kowieńskie, czyli te utwory, gdzie jeszcze nie narodził się Konrad cierpiący za naród i ojczyznę.

Celowo nie piszę wiele na temat treści filmu, bo „Minghun” powinien pozostać dla widza tajemnicą, tak jak tajemnicą dla Jerzego pozostaje los ukochanych przez niego osób. Dziś romantyzm ze swoją magią i tajemniczością może wydawać się trywialny, bo przecież izolujemy się skutecznie od tych ostatecznych kwestii, uważając prawdopodobnie, że one nas nie dotyczą.

Ilekroć słyszę o tragicznych wypadkach, myślę o tej pustej przestrzeni, która tak pięknie jest pokazana w filmie Matuszyńskiego – przestrzeni „kota w pustym mieszkaniu” z wiersza Szymborskiej. Myślę, że reżyser zderzył nas z tym, co ostateczne, w najlepszy możliwy sposób – poprzez wyjście poza kulturowy, narzucony nam schemat. Myślę też, że na ten film trzeba się otworzyć, tak jak Jerzy musi otworzyć się na to, czego nie rozumie. Bez tego „Minghun” pozostanie dla widza milczeniem.

Mam nadzieję, że moje romantyczne konteksty wniosą coś do lepszego zrozumienia filmu. Moja ocena 8/10

Wejście kinowe 147/24 Wicked reż. Jon M. Chu Konfekcyjny, hollywoodzki koszmar. I co z tego, że w starym, hollywoodzkim stylu? Nadal pozostaje to magazyn ze świecidelkami i nic więcej. Okropieństwo. 2/10

Wejście kinowe 148/24 Heretic reż. Scott Beck, Bryan Woods Taki horror, co to przestaje bawić, kiedy staje się horrorem. Póki są rozkminy teologiczne w stylu przekomarzań ze Świadkami Jehowy, jest całkiem zabawnie, ale od momentu, gdy pojawia się piwnica robi się nudno i smutno. Ale Hugh Grant rewelacja. 6/10

Wejście kinowe 149/24 Ziemia obiecana reż. Andrzej Wajda To już niemal pół wieku od premiery tego arcyfilmu.

Wejście kinowe 150/24 Kraven Łowca reż. J.C. Chandor Mógł być dobry film akcji, a miał być film o superbohaterze z uniwersum Marvela. Wyszło coś pomiędzy, takie ni pies nie wydra, ale nie brakuje ładnych scen, szczególnie rosyjskich. Takie mocne 4/10.

Wejście kinowe 151/24 Diabeł reż. Błażej Jankowiak Niedawno była moda na kryminały, które działy się w lokalnym kolorycie miast polskich - każde szanujące się miasto miało kilka takich książek. Teraz przyszedł czas na filmy sensacyjne. Fabuła "Diabła" dzieje się w Tarnowskich Górach. Z Tarnowskich Gór pochodzi Eryk Lubos. Tarnowskie Góry leżą blisko Częstochowy i jeszcze bliżej Lublińca. W Lublińcu znajduje się elitarna jednostka komandosów, Eryk Lubos gra weterana z Afganistanu, więc wszystko się zgadza. A że każdym polskim zadupiem rządzą lokalne mafie, to weteran-Lubos musi sporo posprzątać i trup ściele się gęsto. Andrzej Bursa napisał: "mam w dupie małe miasteczka". 4/10

Wejście kinowe 152/24 "Władca pierścieni. Wojna Rohimirrów" reż. Kenji Kamiyama Jestem zachwycony tą idącą w stronę anime produkcją. Po raz pierwszy w przypadku uniwersum Tolkiena poczułem się w kinie, jakbym znów miał naście lat. Mocne 7/10.

Wejście kinowe 153/24 "Kompletnie nieznany*

Film Jamesa Mangolda, reżysera "Spaceru po linie" o Johnnym Cashu, opowiadający epizod z kariery Boba Dylana, jest bardzo tradycyjnym filmem biograficznym. Tyle że mówi on o przekraczaniu granic w sztuce, o wierności artystycznej intuicji wbrew swemu środowisku, a nade wszystko o wierności samemu sobie - także kosztem innych. Dużo muzyki i amerykańskiej tradycji. Porządne, klasyczne, biograficzne, muzyczne, amerykańskie kino. Jak dla mnie mocne 7/10.

Wejście kinowe 154/24 Here. Poza czasem reż. Robert Zemekis Okropny film. Zamiast bohatera mamy pokój z XIX wieku, jego lokatorów na przestrzeni dwustu lat i Foresta Gumpa w roli głównej. Irytujący jak "Megalopolis" to nic nie powiedzieć. 3/10

Wejście kinowe 155/24 "W pokoju obok" reż. Pedro Almodovar Piękna Tilda Swinton, piękna Julianne Moore, piękny John Tortturo i piękna śmierć. Najładniejszy film o eutanazji, jaki widziałem. Nikt jak Almodovar nie potrafi w kicz, jeśli chodzi o trudne tematy. W "Bólu i blasku" podsumował swe życie, więc przyszedł czas na pożegnanie. Lepiej mimo wszystko umierać w dizajnerskich wnętrzach i w otoczeniu pięknej natury niż waląc krwią w pampersa na oddziale paliatywnym

Niby stereotyp, ale kto by tak nie chciał? Za moc ironii i i rzeźbę w kiczu 9/10.

Może być zdjęciem przedstawiającym 1 osoba i tekst

Wejście kinowe 156/24 Emilia Perez reż. Jacques Audriad Tradycjonaliści mają szopkę noworoczną, tęczowi "Emilię Perez*. Ja? Nieustannie gdzieś z boku.I niech tak zostanie. Czego tutaj nie ma? Śmiech i łzy,, przemoc i czułość, komedia, tragedia i musical, mężczyzna i kobieta w jednym ciele. Audriad to mistrz, niezależnie od tematu. Potężna kinowa energia, mógłbym ten filmowy, wielopiętrowy labirynt porównać do twórczości Tarantino, do potężnej, narracyjnej katedry, w której nie ma Boga. 7/10

1551

Wszystkie re

lapsusofil

Dom (zly)

sobota, 23 lutego 2019

Kino życia - calość, 1551 do końca 2024

Filmy kin-owe 2013

KIN-OWE 2014

KIN-owe 2015

Moja kinowa 100 w 2016 roku

119 filmów obejrzanych w kinie w 2017

KINOwe 2017

Nowe Horyzonty 2021 - dzień pierwszy

sobota, 14 sierpnia 2021

Nowe Horyzonty 2021 - dzień drugi

niedziela, 15 sierpnia 2021

Nowe Horyzonty - dzień 3

poniedziałek, 16 sierpnia 2021

Nowe horyzonty - dzień 4

wtorek, 17 sierpnia 2021

Nowe horyznonty - dzień 5.

Nowe horyzonty - dzień 6.

Nowe horyzonty - dzień 7/8. Koniec.

reżyseria

1 komentarz:

Translate